Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Πρέπει να αποφύγουμε μια εθνική τραγωδία

Πριν από πολλά χρόνια, μετά τον Εμφύλιο και μέχρι τη Μεταπολίτευση, στη μαζική φυγή των Ελλήνων στο εξωτερικό για μια καλύτερη μοίρα, ο λαϊκός βάρδος της εποχής, Στέλιος Καζαντζίδης, τραγουδούσε «έρχονται χρόνια δύσκολα, γεμάτα καταιγίδες».



Πράγματι, δύσκολοι καιροί σε μια Ελλάδα που «άδειαζε» από νέους ανθρώπους, φτώχεια, απαισιοδοξία, εικόνες τριτοκοσμικής χώρας που έβγαινε από έναν καταστροφικό διπλό πόλεμο. Εκτοτε πέρασε πολύς καιρός, η Ελλάδα σιγά - σιγά έγινε ευρωπαϊκή χώρα, με ικανοποιητικές υποδομές, ένα καλό κοινωνικό κράτος, χρήματα που έρρεαν αφειδώς από την Ευρώπη και πολίτες που σε καμιά περίπτωση δεν αισθάνονταν την ανάγκη να φύγουν στο εξωτερικό, όπως οι παππούδες και οι πατεράδες τους.

Την εποχή της αλόγιστης σπατάλης των ευρωπαϊκών πόρων και των δανείων που δίνονταν από «φίλους» για να τραφεί το «τέρας» της υπερκατανάλωσης κανείς δεν περίμενε ότι θα επέστρεφαν τα δύσκολα χρόνια και οι καταιγίδες που τόσο προφητικά είχε τραγουδήσει ο Καζαντζίδης.

Χρειάστηκαν μόλις έξι χρόνια πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης για να καταρρεύσει το μεταπολιτευτικό ελληνικό κράτος σε όλα τα επίπεδα. Το πολιτικό σύστημα πνέει τα λοίσθια, η οικονομία βρίσκεται σε αποσύνθεση και η κοινωνία σε μια απαθή στάση που όμως κρύβει φόβο, απαισιοδοξία για το μέλλον, οργή για τη ζοφερή κατάσταση.

Μέσα στα χρόνια της κρίσης, και μέχρι το 2013, περισσότεροι από 420 χιλιάδες Ελληνες έφυγαν από τη χώρα για να αναζητήσουν εργασία και καλύτερη ζωή στο εξωτερικό. Το ακόμη χειρότερο, πάνω από 220 χιλιάδες είναι νέοι, λαμπρά μυαλά, οι περισσότεροι επιστήμονες με εξαιρετικές σπουδές και ιδέες. Αυτή η τεράστια εθνική απώλεια είναι κάτι που θα σημαδέψει την Ελλάδα τις επόμενες δεκαετίες, ειδικά αν και οι επόμενες γενιές δεν βρουν κάτι να κρατηθούν και φύγουν σε άλλες χώρες.

Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα φτωχοποιείται και, τηρουμένων των αναλογιών, γυρίζει σε άλλες δύσκολες εποχές, ένα άλλο προσφυγικό κύμα «πνίγει» τη χώρα και απειλεί με μια άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση. Οι εικόνες που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες δεν περιποιούν τιμή για την Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης. Και δυστυχώς η Ελλάδα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Εχοντας βεβαίως τις δικές τις ευθύνες, αλλά βλέποντας και τους «συμμάχους» να την εγκαταλείπουν.

Το εκρηκτικό αυτό μείγμα της οικονομικής ασφυξίας, του προσφυγικού και της κοινωνικής έντασης είναι περισσότερο επικίνδυνο από οτιδήποτε άλλο και θα πρέπει να αφυπνίσει τους πάντες. Οχι μόνο τους πολιτικούς που δυστυχώς επιδίδονται σε σκιαμαχίες και επικοινωνιακά παιχνίδια, αλλά και τους πολίτες οι οποίοι πρέπει κατά κύριο λόγο να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους. Σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή δεν υπάρχουν περιθώρια για κοινωνικές εκρήξεις και βεβαίως δεν πρέπει να δοθεί καμιά αφορμή για να ενισχυθούν οι ακραίες, ακροδεξιές, φασιστικές και ξενοφοβικές φωνές.

Ομως, πρέπει να σταματήσουν όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι για τη διακυβέρνηση της χώρας να προβαίνουν σε διαπιστωτικές εκτιμήσεις και να επιρρίπτουν ευθύνες. Ο πρωθυπουργός πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες που θα ενώνουν και δεν θα διχάζουν. Και τα πολιτικά κόμματα πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να συμβάλουν στην αποφυγή μιας εθνικής τραγωδίας.

διαβάστε περισσότερα...

Το τελικό σχέδιο για τις αποδείξεις - Πότε είναι υποχρεωτική η χρήση «πλαστικού χρήματος»

Μέχρι και το 40% του εισοδήματος θα ζητά σε αποδείξεις η εφορία έτσι ώστε οι πολίτες να εξασφαλίσουν έκπτωση φόρου 2.100 ευρώ ή να μην επιβαρυνθούν με πρόσθετους φόρους.



Σύμφωνα με πληροφορίες του ΒΗΜΑτος, η τελική πρόταση που κατέθεσε το υπουργείο Οικονομικών στους Θεσμούς, η οποία εκτιμάται ότι θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή μέσα στον Μάρτιο, προβλέπει ότι όσοι έχουν ετήσιο εισόδημα ως 9.500 ευρώ (που είναι σήμερα το αφορολόγητο όριο για μισθωτούς και συνταξιούχους) θα πρέπει να συγκεντρώσουν αποδείξεις που αντιστοιχούν στο 15% του ετήσιου δηλωθέντος εισοδήματός τους.

Από εκεί και πέρα, όσοι έχουν ετήσιο εισόδημα από 9.501 ευρώ ως 20.000 ευρώ, θα πρέπει να συγκεντρώσουν αποδείξεις ίσες με το 30% του ετήσιου εισοδήματος, ενώ όσοι δηλώνουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 20.000 ευρώ θα πρέπει να συγκεντρώσουν αποδείξεις ίσες με το 40% του συνολικού ετήσιου εισοδήματος.

Στο υπουργείο Οικονομικών μελετούν όμως και μία ηπιότερη κλιμάκωση. Με τη συγκέντρωση των αποδείξεων οι πολίτες θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν έκπτωση φόρου 2.100 ή να μην επιβαρυνθούν με πρόσθετους φόρους.

Από την ψήφιση του νέου νόμου και μετά οι αποδείξεις θα μετρούν μόνο εφόσον γίνονται μέσω «πλαστικού» χρήματος ή μέσω e-banking. Για συναλλαγές που πραγματοποιούνται ως την ψήφιση της διάταξης οι πολίτες μπορούν να κρατούν και τις αποδείξεις που γίνονται με μετρητά.

Εξαίρεση αποτελούν, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, όσοι είναι άνω των 65 ετών, για τους οποίους δεν είναι είναι υποχρεωτική η χρήση «πλαστικού» χρήματος για τη συγκέντρωση αποδείξεων.

διαβάστε περισσότερα...

Οι εργαζόμενοι πληρώνουν την κρίση με απολύσεις και χαμηλές αποδοχές

Ραγδαία επιδείνωση παρουσιάζει την τελευταία δεκαετία η εικόνα της αγοράς εργασίας στις χώρες-μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, ιδιαίτερα δε σε αυτές που επλήγησαν βαρύτατα από την κρίση χρέους όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Και αυτό διότι η κρίση δεν «ψαλίδισε» μόνο τον αριθμό των διαθέσιμων θέσεων εργασίας, αλλά επηρέασε και την ποιότητά τους.



Έρευνα του ΟΟΣΑ σε 45 χώρες καταδεικνύει ότι η ποιότητα των αποδοχών μειώθηκε στα 2/3 των χωρών, η ασφάλεια των εργαζομένων επιδεινώθηκε στο σύνολό της, ενώ προς το χειρότερο άλλαξε και το εργασιακό περιβάλλον.

Τα στοιχεία δείχνουν, επίσης, μεγάλες διαφορές μεταξύ ομάδων εργαζομένων. Οι νέοι και ανειδίκευτοι δεν τείνουν μόνο να έχουν τη χειρότερη επίδοση όσον αφορά την απασχόλησή τους, αλλά έχουν επίσης χαμηλότερες αποδοχές και σημαντική υψηλότερη ανασφάλεια στην αγορά εργασίας και υψηλότερη καταπόνηση στην εργασία, κυρίως όσοι έχουν χαμηλή εξειδίκευση.

Οι γυναίκες έχουν σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης από τους άνδρες και αντιμετωπίζουν μία μεγάλη απόκλιση στις αποδοχές τους από το ισχυρό φύλο. Ταυτόχρονα, όμως, είναι λιγότερο πιθανό να καταπονηθούν στην εργασία τους σε σχέση με τους άνδρες.

Στο μεταξύ, πρόσφατη διαδικτυακή έρευνα που δημοσιεύθηκε στο οικονομικό περιοδικό Forbes αναφέρει τους πιο «εχθρικούς» κλάδους απέναντι στο ωραίο φύλο (αυτοκινητοβιομηχανία και αεροναυπηγική), σημειώνοντας επίσης ότι μέχρι το 2020 κοντά ένα δισ. γυναίκες θα ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό, εκ των οποίων οι περισσότερες σε χαμηλόβαθμες θέσεις. Τα πράγματα δείχνουν, ωστόσο, να εξισορροπούνται στον τεχνολογικό και τον χρηματοοικονομικό κλάδο όπου η αντιμετώπιση των δύο φύλων είναι σχεδόν η ίδια. Οι γυναίκες υπερτερούν στις δημόσιες σχέσεις και τον κλάδο των καλλυντικών.

Επιστρέφοντας στην έκθεση του ΟΟΣΑ, αυτή αναφέρει ότι καλής ποιότητας επαγγέλματα βοηθούν τους ανθρώπους να αναπτύξουν τα προσόντα και τις δεξιότητές τους και κατά συνέπεια τους κάνουν να νιώθουν χρήσιμοι στην κοινωνία.

Υψηλά ποσοστά
Στις χώρες που έχουν τα υψηλότερα ποσοστά ως προς την ποιότητα εργασίας συγκαταλέγονται η Αυστραλία, η Αυστρία, η Δανία, η Φινλανδία, η Γερμανία, το Λουξεμβούργο, η Νορβηγία και η Ελβετία.

Στο... αδύναμο γκρουπ, δηλαδή στις χώρες με σχετικά χαμηλής ποιότητας εργασία, ανήκουν η Εσθονία, η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Σλοβακία, η Ισπανία και η Τουρκία. Σημειώνεται ότι στη χώρα μας η ανεργία παραμένει καθηλωμένη στο 24,5%, το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης.

Ο οργανισμός έχει αναπτύξει μάλιστα ένα πλαίσιο συγκρίσιμων μέτρων για να αξιολογεί την ποιότητα των θέσεων εργασίας, το οποίο λαμβάνει υπόψη τις εξής τρεις πτυχές:

1Την ποιότητα των αποδοχών, η οποία δείχνει την έκταση στην οποία οι αποδοχές συμβάλλουν στην ευημερία των εργαζομένων και μετράται με τις μέσες αποδοχές και την κατανομή τους.

2 Την ασφάλεια στην αγορά εργασίας, η οποία καταγράφει τους κινδύνους απώλειας της θέσης εργασίας και του οικονομικού κόστους που έχει για τους εργαζόμενους. Υπολογίζεται με τον κίνδυνο ανεργίας και τα επιδόματα ανεργίας σε περίπτωση που βρεθεί κάποιος άνεργος.

3 Την ποιότητα του εργασιακού περιβάλλοντος, η οποία αφορά στη φύση και το περιεχόμενο της εργασίας, τις συμφωνίες για το ωράριο εργασίας και τις σχέσεις στη θέση εργασίας και μετράται με τη συχνότητα καταπόνησης στην αγορά εργασίας.

Όπως λοιπόν αναφέρει ο ΟΟΣΑ: η Γερμανία δεν σημείωσε μόνο αύξηση των ποσοστών απασχόλησής της, αλλά είχε μία γενική βελτίωση σε όλες τις πτυχές που αφορούν στην ποιότητα των θέσεων απασχόλησης.

Η Ελλάδα, από την άλλη, είχε μία τόσο μεγάλη αύξηση της ανεργίας όσο και μία πτώση στην ποιότητα των αποδοχών και την ασφάλεια στην αγορά εργασίας, ενώ η συχνότητα της καταπόνησης στην αγορά εργασίας έμεινε σταθερή.

Στη Βρετανία, όπου η απασχόληση έχει επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα, η ποιότητα των αποδοχών μειώθηκε, ενώ η ασφάλεια στην αγορά εργασίας μειώθηκε ελαφρά και η ποιότητα του εργασιακού περιβάλλοντος δεν επηρεάσθηκε.

Σε άλλες χώρες οι συνέπειες της κρίσης ήταν πιο ανάμεικτες. Για παράδειγμα στην Πορτογαλία, η ποιότητα των αποδοχών έμεινε σταθερή και η ασφάλεια στην αγορά εργασίας μειώθηκε σημαντικά, ενώ η ποιότητα του εργασιακού περιβάλλοντος βελτιώθηκε για τους ήδη εργαζόμενους πριν από την κρίση.

Ο ΟΟΣΑ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η βελτίωση της ποιότητας εργασίας δεν οδηγεί αυτομάτως σε μείωση της ποσότητας, μιας και οι χώρες μπορούν να συνδυάσουν υψηλά ποσοστά εργασίας με καλής ποιότητας απασχόληση. Επιπλέον η προοπτική της επαγγελματικής ανέλιξης και σταδιοδρομίας θεωρείται σημαντικός παράγοντας για την ποιότητα της εργασίας.

Σύμφωνα, τέλος, με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΟΣΑ, Άνχελ Γκουρία, «η ποιότητα της εργασίας δεν είναι σημαντική μόνο για την ευημερία των εργαζομένων, αλλά και για τη συνολική παραγωγικότητα της επιχείρησης. Αυτό είναι πλέον κατανοητό στα υψηλότερα πολιτικά επίπεδα». Γι' αυτό και οι ηγέτες των χωρών της G20, τον είκοσι ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη, συμφώνησαν πέρυσι όχι μόνο να δώσουν προτεραιότητα στη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας, αλλά και για να εξασφαλιστεί ότι είναι ποιοτικές θέσεις εργασίας.

Έχουν μάλιστα αναθέσει στον ΟΟΣΑ να σχεδιάσει πολιτικές για τη βελτίωση όλων των πτυχών της ποιότητας της εργασίας - ασφάλεια των θέσεων εργασίας, την βιώσιμη αύξηση αμοιβών και την ποιότητα του εργασιακού περιβάλλοντος.


διαβάστε περισσότερα...

Θολό τοπίο για το καθεστώς φορολόγησης των εισοδημάτων

Ο Φεβρουάριος τελειώνει και ακόμη το τοπίο για το καθεστώς φορολόγησης των εισοδημάτων έξι εκατομμυρίων φορολογουμένων, τόσο αυτών που αποκτήθηκαν το 2015 όσο και των φετινών παραμένει θολό.



Η ηλεκτρονική πύλη του Taxisnet για την υποβολή των φετινών φορολογικών δηλώσεων, η οποία όπως είχε υποσχεθεί ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδης θα άνοιγε στις αρχές Φεβρουάριου, παραμένει μέχρι σήμερα κλειστή και δεν πρόκειται να ανοίξει αν δεν διευθετηθούν μια σειρά από εκκρεμότητες που έχουν «κολλήσει» στα γραφεία της Καραγιώργη Σερβίας μετά τις ενστάσεις του κουαρτέτου των Θεσμών.

Έτσι, οι φορολογούμενοι δεν αποκλείεται για άλλη μια χρονιά να βρεθούν... στο ίδιο έργο θεατές. Να κληθούν, δηλαδή, μέσα σε περιορισμένο χρονικό διάστημα να υποβάλουν τη φορολογική τους δήλωση, καθώς από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων διαμηνύουν ότι φέτος θα δοθεί τέλος στο σίριαλ των συνεχόμενων παρατάσεων, την ώρα που οι λογιστές -φοροτεχνικοί αντιδρώντας στο ασφαλιστικό έχουν ήδη αποφασίσει αποχή από την υποβολή φορολογικών δηλώσεων.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία η προθεσμία υποβολής των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος των φυσικών προσώπων λήγει στις 30 Απριλίου. Όμως μέχρι στιγμής παραμένει άγνωστο πότε θα ενεργοποιηθεί η ηλεκτρονική εφαρμογή για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων, καθώς στο υπουργείο Οικονομικών περιμένουν τους δανειστές να ανάψουν το «πράσινο» φως στις νομοθετικές διατάξεις που έχουν ετοιμάσει και είναι αναγκαίες για τον υπολογισμό του φόρου εισοδήματος κατά την εκκαθάριση των δηλώσεων.

Δόσεις
Μια από τις διατάξεις που δεν έχει πάρει το ΟΚ από τους δανειστές και είναι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, αφορά στην αλλαγή του τρόπου εξόφλησης του φόρου εισοδήματος. Σήμερα προβλέπονται τρεις διμηνιαίες δόσεις, αρχής γενομένης από το τέλος Ιουλίου και το υπουργείο Οικονομικών επιθυμεί να «απλώσει» τις πληρωμές σε πέντε ως οκτώ δόσεις αλλά σε μηνιαία βάση.

Όμως οι Θεσμοί έχουν εκφράσει επιφυλάξεις για το κατά πόσο δεν διαταράσσεται η εισπραξιμότητα των φόρων, με δεδομένο ότι η πληρωμή θα γίνεται κάθε μήνα. Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές θεωρούν καίριας σημασίας να τηρηθεί ο προγραμματισμός των επιστροφών φόρου, έτσι ώστε να μην επαναληφθεί το πρόβλημα της διόγκωσης των οφειλών του Δημοσίου προς τους φορολογουμένους.

Η άλλη διάταξη που βρίσκεται σε εκκρεμότητα αφορά στην προστασία από τα τεκμήρια, των φορολογούμενων με πολύ χαμηλά εισοδήματα. Σύμφωνα με τη διάταξη, όσοι απέκτησαν πέρυσι εισοδήματα έως 6.000 ευρώ θα φορολογούνται με την κλίμακα των μισθωτών που προβλέπει έμμεσο αφορολόγητο όριο 9.550 ευρώ και όχι με την κλίμακα των ελεύθερων επαγγελματιών, εφόσον το τεκμαρτό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει τα 9.500 ευρώ.

Με τον τρόπο αυτό, πρακτικά θα απενεργοποιούνται τα τεκμήρια για δεκάδες χιλιάδες φορολογουμένους οι οποίοι εισέπραξαν πέρυσι ελάχιστα ποσά είτε από τόκους καταθέσεων είτε από περιστασιακή απασχόληση (άνεργοι, φοιτητές) και επειδή έχουν στην κατοχή τους ένα αυτοκίνητο απειλούνται με υπέρμετρους φόρους.

Εισοδήματα από ενοίκια
Ερώτημα παραμένει με ποιους συντελεστές θα φορολογηθούν τα ενοίκια που εισέπραξαν οι φορολογούμενοι το 2015. Το Μνημόνιο προβλέπει αύξηση των συντελεστών από το 11% που ισχύει σήμερα στο 15% για τα πρώτα 12.000 ευρώ εισοδήματος από ενοίκια και από το 33% στο 35% για υψηλότερα ποσά.

Με τον τρόπο αυτό, εκτιμάται ότι τα έσοδα θα αυξηθούν φέτος κατά 142,2 εκατ. ευρώ. Για την περαιτέρω αύξηση των εσόδων, στο τραπέζι έχει πέσει πρόταση από την πλευρά της κυβέρνησης για καθιέρωση και νέου συντελεστή 40% - 45%, για όσους έχουν εισοδήματα από ενοίκια πάνω από 40.000 ευρώ.

Οι κόκκινες κάρτες που έδειξαν οι Θεσμοί
Στον «αέρα» βρίσκονται κι άλλες φορολογικές ρυθμίσεις, καθώς οι δανειστές έδειξαν κόκκινες ή κίτρινες κάρτες. Ειδικότερα:

1. Απόσυρση: Τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών αντιδρούν στην παράταση του μέτρου της απόσυρσης υποστηρίζοντας ότι δεν πρόκειται να φέρει τα επιθυμητά δημοσιονομικά αποτελέσματα, καθώς θα χαθούν περισσότερα φορολογικά έσοδα από αυτά που θα εισπραχθούν.

2. Τέλη κυκλοφορίας: Στην πρόταση της ελληνικής πλευράς για αλλαγή του τρόπου πληρωμής των τελών κυκλοφορίας και συγκεκριμένα ανά τρίμηνο ώστε να λειτουργήσει ως κίνητρο για επαναφορά στην κυκλοφορία κάποιων από τα οχήματα που βρίσκονται σε ακινησία, οι ξένοι τεχνοκράτες εκτιμούν ότι τελικά το Δημόσιο μπορεί να έχει απώλεια εσόδων.

3. Οικειοθελή αποκάλυψη εισοδημάτων: Οι δανειστές φέρονται, να αντιδρούν στις εκπτώσεις (π.χ. για αγορά ομολόγων ή ακινήτων) φόρου που περιλαμβάνει το σχετικό νομοσχέδιο.

4. Αφορολόγητο όριο και πλαστικό χρήμα: Το μέτρο έχει εξαγγελθεί από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τ. Αλεξιάδη πριν από αρκετούς μήνες, αλλά «κολλάει» κυρίως στη διαπραγμάτευση για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να υπάρχει αφορολόγητο.

Οι ενστάσεις των Θεσμών

Πληρωμή του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων σε 5 ή 8 μηνιαίες δόσεις, έναντι τριών διμηνιαίων
Πληρωμή των τελών κυκλοφορίας ανά τρίμηνο
Παράταση του μέτρου της απόσυρσης των Ι.Χ.
Παροχή εκπτώσεων φόρου για την οικειοθελή αποκάλυψη εισοδημάτων
Σύνδεση αφορολόγητου ορίου με τη χρήση πλαστικού χρήματος
Ελαφρύνσεις - υποχωρήσεις στο φορολογικό των αγροτών

διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΝΔΕΘΗΚΕ Η «ΕΡΓΑΝΗ» ΜΕ ΙΚΑ ΚΑΙ ΚΕΑΟ Σε ηλεκτρονικό «δίχτυ» μισθοί, εισφορές και οφειλές

Σε ενιαίο ηλεκτρονικό «δίχτυ» του ΙΚΑ, του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών μπήκαν οι μισθοί, τα ωράρια, οι εισφορές και οι οφειλές όλων των επιχειρήσεων που απασχολούν εργαζόμενους με εξαρτημένη σχέση εργασίας.


Το πληροφοριακό σύστημα της «Εργάνης» - που απεικονίζει σε ημερήσια βάση τα στοιχεία απασχόλησης και αμοιβής 1.673.732 εργαζομένων στις 222.281 επιχειρήσεις που λειτουργούν σε ολόκληρη τη χώρα- «άνοιξε» για τους ελεγκτές του ΙΚΑ και του ΚΕΑΟ. Δίνοντας, όπως δηλώνει στην «Ημερησία» ο διοικητής του ΙΚΑ Διον. Καλαματιανός, τη δυνατότητα «άμεσης πρόσβασης στα στοιχεία της πραγματικής απασχόλησης και διασταύρωσης, σε πραγματικό χρόνο, όλων των πληροφοριών και να αντιμετωπιστεί η εισφοροδιαφυγή, η αδήλωτη και η μαύρη εργασία που στερούν έσοδα 4-5 δισ. τον χρόνο».
Σε ηλεκτρονικό «δίχτυ» μισθοί, εισφορές και οφειλές

Οι διασταυρώσεις
Η διασύνδεση των πληροφοριακών συστημάτων θα επιτρέψει να γίνονται επιτόπιοι στοχευμένοι έλεγχοι σε επιχειρήσεις «υψηλής παραβατικότητας» ή όσες είναι ύποπτες για εισφοροδιαφυγή ή απασχόληση ανασφάλιστων. Αμεσα θα μπορεί να διαπιστωθεί αν ο εργαζόμενος απασχολείται την ημέρα και για τις ώρες που έχει «δηλωθεί» όπως και αν έχει «δηλωθεί». Θα ελέγχονται, ακόμη:

Επιχειρήσεις που υποβάλλουν Ανακεφαλαιωτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΠΔ) χωρίς να καταβάλουν εισφορές αλλά και αν οι ΑΠΔ ανταποκρίνονται σε ό,τι δηλώνεται (όπως το ύψος του μισθού και τα ασφάλιστρα που αναλογούν, το είδος της απασχόλησης και το «πακέτο» κάλυψης) καθώς διαπιστώνονται αποκλίσεις με αποτέλεσμα να χάνονται έσοδα.
Τα στοιχεία των επιχειρήσεων, οι υπεύθυνοι των εταιρειών και ο αριθμός των απασχολουμένων, με ονοματεπώνυμο και ανά ειδικότητα (έχουν καταγραφεί περιπτώσεις εικονικών επιχειρήσεων όπως και ειδικότητες απασχολουμένων που είναι άσχετες με τις δραστηριότητες, π.χ. επιχείρηση καθαρισμού με απασχολούμενους μάγειρες, νοσοκόμους και... νηπιαγωγούς).

Οι υπερχρεωμένες επιχειρήσεις που λειτουργούν χωρίς να ρυθμίζουν τις οφειλές τους. Μολονότι το ΚΕΑΟ έχει αναστείλει, μέσω διασταυρώσεων που έχει κάνει, τη δυνατότητα υποβολής Ανακεφαλαιωτικών Περιοδικών Δηλώσεων σε 395 επιχειρήσεις, η πρόσβαση στα στοιχεία της «Εργάνης» θα διευκολύνει τον άμεσο εντοπισμό ακόμη περισσότερων.

Γ. Κατρούγκαλος: «Το πρώτο βήμα»
«Η αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας θα εξασφαλίσει νέους πόρους για το ασφαλιστικό σύστημα σε μια χρονική στιγμή που τους χρειάζεται περισσότερο από ποτέ», δηλώνει στην «Ημερησία» ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γ. Κατρούγκαλος. «Ενα από τα βασικά σημεία της μεταρρύθμισης είναι η αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και της φοροδιαφυγής, αφού από τον επόμενο χρόνο θα υπάρχει ενιαίος μηχανισμός είσπραξης των εισφορών και των φόρων. Το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή, είναι η οριζόντια λειτουργική ενοποίηση των υφιστάμενων τραπεζών δεδομένων του υπουργείου Εργασίας για κοινή χρήση από το ΙΚΑ και το ΣΕΠΕ», καταλήγει.


διαβάστε περισσότερα...

Αισιοδοξία, αλλά και φόβος

Το 2016, όπως πολλοί εκτιμούν θα είναι ακόμη μια πολύ καλή χρονιά για τον ελληνικό τουρισμό, κάτι στο οποίο συνηγορούν και τα υπάρχοντα στοιχεία των κρατήσεων.




Ωστόσο υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες, ότι τα ελληνικά νησιά θα χωριστούν σε δύο κατηγορίες. Σε αυτά που έχουν και σε αυτά που δεν έχουν πρόσφυγες. Κάτι που σημαίνει πως Κρήτη, Σποράδες και κεντρικό Αιγαίο θα... «βουλιάξουν» από τουρίστες, ενώ αντίθετα Βόρειο Αιγαίο και τα νησιά που είναι κοντά στην παράλια της Τουρκίας θα έχουν σοβαρό πρόβλημα. Κάτι πρέπει να γίνει και μάλιστα άμεσα, προκειμένου να σταλεί ένα μήνυμα στο εξωτερικό. Η απάθεια έχει αποδειχθεί πως είναι ο χειρότερες σύμβουλος σε ιδιαίτερες συνθήκες, όπως αυτές που βιώνει σήμερα η χώρα μας.

Από υποσχέσεις χορτάσαμε
Χανόμαστε στα απλά
Αισιοδοξία, αλλά και φόβος

Έχουν περάσει δύο μήνες μέσα στο 2016 και δυστυχώς η κυβέρνηση, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, ακόμη και σε απλά ζητήματα χρονοτριβεί χωρίς κανένα λόγο και αιτία. Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδης είχε διαβεβαιώσει ότι φέτος η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων θα ξεκινήσει νωρίτερα από ποτέ, και συγκεκριμένα στα τέλη Φεβρουαρίου. Ο Φεβρουάριος έφυγε και η υποβολή των δηλώσεων δεν έχει ξεκινήσει, αφού υπάρχουν ακόμη σημαντικές εκκρεμότητες. Είχε πει επίσης ότι το θέμα με τις αποδείξεις θα λήξει άμεσα και θα υπάρξει σύνδεση με τη χρήση πλαστικού χρήματος για να χτίζεται το αφορολόγητο. Όμως ούτε το ένα ούτε το άλλο έχει γίνει. Και πρόκειται για δύο ζητήματα ήσσονος σημασίας και μάλλον με καθαρά διαδικαστικό χαρακτήρα.

Ακριβό σπορ η... καθυστέρηση
«Ακρωτηριασμός»
Αισιοδοξία, αλλά και φόβος

Η κυβέρνηση της χώρας επέλεξε, πιστεύοντας ότι έχει σύμμαχο τον χρόνο, να παίξει καθυστερήσεις σε ό,τι αφορά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του νέου Μνημονίου. Δυστυχώς η πρόβλεψη αυτή όχι μόνο δεν επιβεβαιώνεται, αλλά τείνει να γίνει και ναρκοπέδιο για την Ελλάδα. Με τόσα «μέτωπα» ανοικτά, μάλλον είναι πολυτέλεια να παρατείνεται κάτι το οποίο θα έπρεπε προ πολλού να είχε ολοκληρωθεί. Ο διοικητής της ΤτΕ στην ετήσια έκθεσή του για την οικονομία έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, με κομψό ομολογουμένως τρόπο, για τα μελλούμενα, αν δεν υπάρξει άμεσα συμφωνία. Δυστυχώς, το ενδεχόμενο να ζήσουμε ξανά ημέρες από το καλοκαίρι του 2015, δεν είναι και τόσο μακρινό. Επιτέλους, αντί να ανοίγονται συνεχώς μέτωπα, ας κλείσει και κανένα.

Πίσω μπρος στις αποκρατικοποιήσεις
Χρειάζονται αποφάσεις
Αισιοδοξία, αλλά και φόβος

Έχει περάσει καιρός από την ώρα που η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στην υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων. Ωστόσο, παραμένει εγκλωβισμένη στις αγκυλώσεις που υπάρχουν τόσο στο σύστημα, όσο και στο κυβερνών κόμμα. Η κατάσταση αυτή έχει ως αποτέλεσμα να παρατηρούνται σοβαρές καθυστερήσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Με τον κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί, θα επαναλάβουμε ότι πρέπει άμεσα εντός της κυβέρνησης, να αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν και πρέπει να το κάνουν, χωρίς περιστροφές, χωρίς δεύτερες σκέψεις και χωρίς βέβαια να υπάρχουν αλλεπάλληλα πισωγυρίσματα. Η οικονομία και η χώρα δεν αντέχει άλλη μία χρονιά με ύφεση. Και οι αποκρατικοποιήσεις είναι ένας από τους ισχυρούς μοχλούς ανάπτυξης.

Η φοροδιαφυγή είναι εδώ
Κανένα αποτέλεσμα
Αισιοδοξία, αλλά και φόβος

Θυμάμαι πριν από περίπου 12 μήνες, όταν ξεκινούσε η νέα διακυβέρνηση με το ηθικό πλεονέκτημα να βάζει πολύ ψηλά τον πήχυ της εξασφάλισης εσόδων από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Είχαν ακουστεί μάλιστα και κάποια συγκεκριμένα νούμερα που έφταναν στα δύο δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Ένα χρόνο μετά, δυστυχώς τα ποσά αυτά έχουν μείνει στα χαρτιά, αφού τα αποτελέσματα στον αγώνα για την πάταξη της φοροδιαφυγής είναι από ανύπαρκτα έως πενιχρά. Τώρα εξηγείται γιατί οι «κακοί» δανειστές, όταν η ελληνική πλευρά έβαζε στο τραπέζι έσοδα από την πάταξη της φοροδιαφυγής έλεγαν ειρωνικά... «πάμε παρακάτω». Και, βέβαια, για να μην είμαστε άδικοι, την ίδια απάντηση έδιναν οι δανειστές και στους εκπροσώπους των προηγούμενων κυβερνήσεων. Το ηθικό δίδαγμα; Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα... πατάσσεται διαχρονικά... στα λόγια.

Κόντρα της κυβέρνησης με την επιχειρηματικότητα
Παγκόσμια πρωτοτυπία

Αυτό που συμβαίνει ανάμεσα στην κυβέρνηση και την Eldorado μάλλον δεν θα πρέπει να έχει προηγούμενο. Και είναι τουλάχιστον παράδοξο μία κυβέρνηση να έρχεται σε διαρκή αντιπαράθεση με μία επιχείρηση. Ανεξάρτητα του ποιος από τους δύο έχει δίκαιο. Παντού στον κόσμο οι επιχειρήσεις στηρίζουν την οικονομία και την απασχόληση και τις περισσότερες φορές οι κυβερνήσεις στηρίζουν τις επιχειρήσεις. Εδώ βέβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και επειδή η ιστορία αυτή έχει γίνει γραφική, ας τελειώνει επιτέλους η όποια διαμάχη υπάρχει, ας εφαρμοστούν οι δικαστικές αποφάσεις και ας πάψει πλέον η επιχειρηματικότητα να βρίσκεται στο στόχαστρο της κυβέρνησης. Το μήνυμα που στέλνεται στους επενδυτές μόνο θετικό δεν είναι.

Θα μπει τέλος στην αβεβαιότητα;
Αγορές σε κρίση

Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι χρηματαγορές βρίσκονται σε κρίση. Από την μία η κατάρρευση της τιμής του πετρελαίου και από την άλλη οι ανησυχίες για την ανάπτυξη στην Κίνα και οι προβληματισμοί για τις τράπεζες στην Ευρωζώνη, δημιουργούν ένα κοκτέιλ ισχυρού προβληματισμού που έχει ως συνέπεια την υποχώρηση των τιμών. Οι αναλυτές είναι διχασμένοι. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η ταλαιπωρία θα συνεχιστεί, τουλάχιστον μέχρι και το πρώτο εξάμηνο, ενώ άλλοι πιο αισιόδοξοι αναφέρουν ότι θα υπάρξει ισορροπία στα παρόντα επίπεδα και θα αναμένουν θετικά γεγονότα ή προσδοκίες προκειμένου να επιστρέψουν σε ανοδική τροχιά. Όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρξει γεωπολιτική αναταραχή, αφού υπάρχουν αρκετά ανοικτά μέτωπα παντού.

διαβάστε περισσότερα...

Πραγματική ύφεση 1,97% το 4ο τρίμηνο

Ο ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ διαμορφώθηκε στο -1,97% το 4ο τρίμηνο 2015 (τα προσωρινά στοιχεία θα δημοσιευτούν στις 29/2/2016).



Αυτό αναφέρεται στις 7 ημέρες Οικονομία της Eurobank. Επιπρόσθετα, όπως σημειώνεται, αναθεωρήθηκε επί τα χείρω η ύφεση του 3ου τριμήνου 2015 από -0,92% στο -1,70%. Με βάση αυτά τα στοιχεία, το πραγματικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε -1,83% το 2ο εξάμηνο 2015 από +0,82% το 1ο εξάμηνο 2015. Για το σύνολο του 2015 η ετήσια μεταβολή του ΑΕΠ ήταν -0,55% (ή -0,68% με βάση τα εποχικά διορθωμένα στοιχεία). Εκτιμούμε ότι η πτώση της εγχώριας ζήτησης, π.χ. συρρίκνωση των επενδυτικών δαπανών, υπεραντιστάθμισε την αύξηση των καθαρών εξαγωγών. Η τελευταία μεταβολή οφείλεται κυρίως στην ταχύτερη μείωση των εισαγωγών σε σχέση με τις εξαγωγές. Επιπρόσθετα -σε όρους ανάλυσης από την πλευρά της προσφοράς- εκτιμάμε ότι η μείωση της παραγωγικότητας της εργασίας υπερκάλυψε την αύξηση της απασχόλησης. Η συρρίκνωση της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας το 2ο εξάμηνο 2015 μπορεί να ερμηνευτεί από τις σημαντικές αρνητικές διαταραχές που «έπληξαν» την ελληνική οικονομία κυρίως κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών όπως η τραπεζική αργία και η επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων. Για παράδειγμα ο τριμηνιαίος ρυθμός μεταβολής ήταν -1,37% το 3ο τρίμηνο 2015 και -0,55% το 4ο τρίμηνο 2015. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (ΙΤΣ) παρουσίασε έλλειμμα -779,79 εκατ. ευρώ τον Δεκέμβριο 2015. Σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους καταγράφηκε αύξηση, ήτοι πτώση του ελλείμματος, της τάξης του 1,09 δισ. ευρώ. Σε όρους σωρευτικού αθροίσματος 12 μηνών το ΙΤΣ διαμορφώθηκε σε έλλειμμα -7,47 εκατ. ευρώ από -3,77 δισ. ευρώ (έλλειμμα) το αντίστοιχο διάστημα του 2014. Το ΙΤΣ ως ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να προσεγγίσει το -0,004% το 2015. Συνεπώς, σε σύγκριση με το 2009 σημειώθηκε σωρευτική προσαρμογή του ΙΤΣ ως ποσοστό του ΑΕΠ (μείωση του ελλείμματος) της τάξης των 12,37 ποσοστιαίων μονάδων.

διαβάστε περισσότερα...

Δεν «λύνεται» το Ασφαλιστικό με... αύξηση των εισφορών

Τα ταμεία των ελεύθερων επαγγελματιών και των αγροτών δεν είχαν ποτέ καθεστώς πρόωρης συνταξιοδότησης.



Στο πρώην ΤΕΒΕ, ΤΣΑ και Ταμείο Εμπόρων που ενοποιήθηκαν με τη σύσταση του ΟΑΕΕ , αντίστοιχα στο Ταμείο των Μηχανικών, το ΤΣΑΥ και το Ταμείο Νομικών που συναποτελούν σήμερα το ΕΤΕΑ και τον ΟΓΑ, είχαν τα προηγούμενα χρόνια ως μέσο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης πάνω από τα 65 έτη. Κι όμως, σήμερα ο ΟΑΕΕ και ο ΟΓΑ είναι από τα πλέον ελλειμματικά ταμεία, ενώ το ΕΤΑΑ αρχίζει πλέον να εμφανίζει τα πρώτα του ελλείμματα. Την περίοδο της κρίσης συνέβησαν τρία πράγματα ταυτόχρονα:

Το ένα είναι η διακοπή επαγγελματικής δραστηριότητας από ένα μεγάλο αριθμό επαγγελματιών και η στροφή στη συνταξιοδότηση, αφού τα εισοδήματά τους είχαν περιοριστεί σημαντικά και σε πολλές περιπτώσεις, μετά και τη μεγάλη αύξηση των φόρων, αδυνατούσαν να καλύψουν ακόμη και τα έξοδά τους.

Η συνταξιοδότηση στα παραπάνω ταμεία δεν αποτελούσε τη συνήθη επιλογή πριν από την κρίση, αφού παρέμεναν στην ασφάλιση για πολλά χρόνια μετά από τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Ιδιαίτερα οι δικηγόροι, οι γιατροί και οι μηχανικοί, σπάνια αποχωρούσαν σε ηλικίες κάτω των 68 ετών, σε αντίθεση με το σήμερα όπου ακόμη και από αυτούς τους επαγγελματίες πολλοί αποχωρούν για συνταξιοδότηση σε ηλικία κάτω των 65 ετών. Πολύ περισσότεροι είναι οι βιοτέχνες, έμποροι και άλλοι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ που διακόπτουν δραστηριότητα και καταφεύγουν στη σύνταξη, αμέσως μετά τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

Το δεύτερο πολύ σημαντικό που συνέβη την ίδια περίοδο, είναι η αδυναμία καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών από μεγάλο αριθμό ασφαλισμένων στα ταμεία των ελεύθερων επαγγελματιών και των αγροτών. Η εισπραξιμότητα στα τρία ταμεία ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ και ΟΓΑ κινείται σε επίπεδα κάτω από το 50% την τελευταία περίοδο, με τον ΟΓΑ να έχει εισπραξιμότητα περίπου 37%.

Η τρίτη συνέπεια της κρίσης είναι η μετανάστευση πολλών επιστημόνων αλλά και άλλων επαγγελματιών, λόγω των ιδιαίτερα δύσκολων συνθηκών που επικρατούν στη χώρα μας, προς αναζήτηση εργασίας σε άλλες χώρες.

Την ίδια λοιπόν στιγμή που ο αριθμός των συνταξιούχων μεγαλώνει και οι δαπάνες των ταμείων αυξάνονται, δεν υπάρχει αντίστοιχη είσοδος νέων εργαζομένων στο σύστημα.

Με όλα αυτά η αριθμητική σχέση συνταξιούχων- ασφαλισμένων είναι σχεδόν ένα προς δύο, δηλαδή έχουμε 794.200 συνταξιούχους μαζί με τους συνταξιούχους του ΟΓΑ που λαμβάνουν κύρια σύνταξη, ενώ οι αντίστοιχοι ασφαλισμένοι είναι 1.590.000. Στην πραγματικότητα όμως η αριθμητική σχέση είναι πολύ πιο δυσμενής αφού, ενώ κάθε μήνα τα ταμεία ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΟΓΑ θα πρέπει ανελλιπώς να καταβάλλουν τις συντάξεις στους 794.200 συνταξιούχους, θα εισπράξουν μόλις από περίπου 680.000 τις εισφορές. Να σημειωθεί ότι πριν από την κρίση η εισπραξιμότητα ήταν κατά μέσο όρο άνω του 70% στα εν λόγω ταμεία.

Τώρα, τι είναι αυτό που κάνει την κυβέρνηση να πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει λύση στο πρόβλημα με αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, είναι ένα ρητορικό ερώτημα. Πώς μπορεί να ελπίζει κάποιος ότι θα αυξηθούν τα έσοδα των ταμείων, όταν είναι πολύ πιθανό να μεγαλώσει ο αριθμός εκείνων που δεν πληρώνουν, είναι ένα ακόμη ερώτημα...

Σε κάθε περίπτωση το παράδειγμα των τριών ταμείων που δεν επιβαρύνθηκαν τα προηγούμενα χρόνια από πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, ούτε από πλουσιοπάροχες συντάξεις, μας οδηγεί και πάλι στο συμπέρασμα ότι βιώσιμες λύσεις δεν υπάρχουν στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, χωρίς βιώσιμη οικονομία.

Αν μπορεί να υπάρξουν οι προϋποθέσεις ανάπτυξης και βελτίωσης της κατάστασης, είναι πράγματι μια δύσκολη υπόθεση, όταν η μόνη ενασχόλησή μας από τον Οκτώβριο του 2014 είναι η περιβόητη αξιολόγηση. Ακούμε για παράλληλο πρόγραμμα και πρόγραμμα δεν βλέπουμε. Και μέσα σε όλα αυτά είναι και το προσφυγικό που μπορεί να δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις και να ακυρώσει την όποια προσπάθεια, δυο περίπου μήνες πριν από την έναρξη της τουριστικής περιόδου, στην οποία δικαιολογημένα έχουμε επενδύσει πολλά.

Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, ακόμη δεν φαίνεται να έχουν ωριμάσει οι συνθήκες στο ευρύτερο πολιτικό σύστημα, με μεγαλύτερη την ευθύνη προφανώς της κυβέρνησης, για μια στοιχειώδη εθνική συνεννόηση. Λες και υπάρχουν ακόμη περιθώρια για καθυστερήσεις και πειραματισμούς. Πολύ περισσότερο όταν φαίνεται ότι οδεύουμε σε νέα αδιέξοδα με τη διαπραγμάτευση και κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε στην αποδοχή χειρότερων μέτρων, ακόμη και από εκείνα του Ιουλίου του 2015.

διαβάστε περισσότερα...

Δεν μπορούν να αποδώσουν εισπρακτικού χαρακτήρα μέτρα

Η αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων, πρακτική η οποία έχει υιοθετηθεί τα τελευταία έξι χρόνια με προτροπή φυσικά των «τεχνοκρατών» των δανειστών, δεν δείχνει ότι παράγει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα για αύξηση των εσόδων, αντίθετα όμως έχει συμβάλει όλα αυτά τα χρόνια στην αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών.



Επανειλημμένα έχει αναφερθεί ότι η προσπάθεια αύξησης των φορολογικών εσόδων δεν μπορεί να γίνεται με την αύξηση συντελεστών φορολογίας ή με την επιβολή νέων φορολογικών επιβαρύνσεων βαπτιζομένων ως ειδικών ή/και έκτακτων εισφορών και τελών, διότι οι πρακτικές αυτές οδηγούν μαθηματικά την οικονομία σε περαιτέρω ύφεση. Η αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων οδηγεί σε μείωση του εισοδήματος των πολιτών που οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης και σε μαζικοποίηση των φαινομένων παραβατικής συμπεριφοράς (φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή) άρα σε μείωση αντί για αύξηση των εσόδων που οδηγεί με τη σειρά της σε νέες αυξήσεις των φορολογικών επιβαρύνσεων που οδηγούν με τη σειρά τους σε περαιτέρω μείωση των εσόδων, άρα οι αυξήσεις αυτές ανατροφοδοτούν την ύφεση.

Πολλές κατά καιρούς μελέτες με αντικείμενο τη σχέση μεταξύ ασκούμενης φορολογικής πολιτικής και ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης έχουν δείξει ότι η αύξηση της φορολογίας, άμεσης και έμμεσης, οδηγεί σε επίπεδο φυσικών προσώπων σε μείωση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος επηρεάζοντας σημαντικά την καταναλωτική και την αποταμιευτική δραστηριότητά τους και σε επίπεδο επιχειρήσεων σε δραματική μείωση της επενδυτικής και της επιχειρηματικής δραστηριότητας επηρεάζοντας αρνητικά την οικονομική ανάπτυξη με αποτέλεσμα την περαιτέρω ύφεση.

Στη χώρα μας, δυστυχώς, παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες το φορολογικό περιβάλλον παραμένει ασταθές χρησιμοποιούμενο μόνο και μόνο σαν εργαλείο βραχυπρόθεσμης τόνωσης των δημοσίων εσόδων, με αποτέλεσμα να έχει απωλέσει από καιρό τον αναπτυξιακό χαρακτήρα του με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην οικονομία. Η άποψη που συνήθως διατυπώνεται όταν υιοθετούνται εισπρακτικού χαρακτήρα φορολογικά μέτρα, ότι δηλαδή αυτά θα συμβάλλουν στην αποφυγή του δημοσιονομικού εκτροχιασμού, αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος ότι δεν είναι σωστή.

Οι δανειστές της χώρας συνεχίζουν να απαιτούν τη λήψη φορολογικών μέτρων εισπρακτικού χαρακτήρα, αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο τρίτο μνημόνιο, ενώ η χώρα για να μπορέσει να ανακάμψει χρειάζεται τη λήψη φορολογικών μέτρων αναπτυξιακού χαρακτήρα. Η υιοθέτηση νέων εισπρακτικού χαρακτήρα φορολογικών μέτρων σε συνδυασμό με τη μείωση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών που έχει επέλθει αυτά τα χρόνια με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και την αύξηση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης, θα προκαλέσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις οι οποίες θα διαβρώσουν επικίνδυνα τη φορολογική βάση με αποτέλεσμα τα όποια προσδοκώμενα έσοδα να αντισταθμισθούν σε ένα μεγάλο μέρος αυτών από την απώλεια εσόδων λόγω της εκδήλωσης μαζικής παραβατικής συμπεριφοράς.

Παρότι έγινε μια σημαντική προσπάθεια απλοποίησης και εκσυγχρονισμού του φορολογικού συστήματος με τους από το 2013 νέους κώδικες φορολογίας εισοδήματος και φορολογικών διαδικασιών, το φορολογικό σύστημα της χώρας παραμένει αναποτελεσματικό και αυτό έχει επιβεβαιωθεί πανηγυρικά. Η μέχρι σήμερα ασκούμενη φορολογική πολιτική έχει επηρεάσει αρνητικά την οικονομική ανάπτυξη και για αυτό το λόγο απαιτείται μια εκ βάθρων φορολογική μεταρρύθμιση η οποία θα εστιάσει στην ανάπτυξη, άρα χρειάζεται να γίνουν μια σειρά από παρεμβάσεις σταθεροποιητικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα έτσι ώστε το φορολογικό σύστημα να καταστεί σταθερό άρα αποτελεσματικό διότι τα εισπρακτικού χαρακτήρα μέτρα έχει αποδειχθεί ότι δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα.

διαβάστε περισσότερα...

Η θα αλλάξει ο... γάμος με την Ε.Ε. ή θα διαλυθεί

Τη δεκαετία του 1990 από τις πιο συνηθισμένες φράσεις που χαρακτήριζαν την ευρωπαϊκή πραγματικότητα σε σχέση με τη θέση της στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και στο σύστημα δύναμης και διεθνών σχέσεων ήταν πως οι Ευρωπαίοι κατάγονται από την Αφροδίτη, ενώ οι Αμερικανοί από τον Άρη.



Αυτή η μικρή φράση συνόψιζε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Οι εμβληματικοί στόχοι και αξίες της Γηραιάς Ηπείρου ήταν το κράτος πρόνοιας, η οικονομική και κοινωνική ευημερία, η ανοχή και η παγκόσμια πολιτική διαμεσολάβηση με σκοπό την ειρήνη.

Σήμερα, πολλοί σχολιαστές της επικαιρότητας καταδεικνύουν και πολύ ορθώς ότι η Ευρώπη έχει επιδοθεί σε ένα ξέφρενο outsourcing. Όταν πρόκειται για οικονομικά της ζητήματα καταφεύγει στο ΔΝΤ. Ενώ όταν τίθενται θέματα ασφάλειας καταφεύγει στο ΝΑΤΟ. Και βέβαια, λαμβάνοντας υπόψη αυτόν τον θεμελιακό της μετασχηματισμό, το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι «πια η χρησιμότητά της;».

Ειδικά για την Ελλάδα, όλη η βασική επιχειρηματολογία που υποστηρίζει τη συμμετοχή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια έχει πλέον εκ των πραγμάτων και από την ιστορική μορφή που λαμβάνει η τρέχουσα σχέση μας με το ευρωπαϊκό οικοδόμημα καταρριφθεί ηθικά και πολιτικά. Το αφήγημα της εθνικής μας ασφάλειας εντός της ευρωπαϊκής ένωσης μετατράπηκε σε απειλές για κλειστά σύνορα, σε περιπολίες του ΝΑΤΟ και συμβόλαια για αμυντικό υλικό. Το αφήγημα της εμπέδωσης και ενίσχυσης της Δημοκρατίας σε υπονόμευση κυβερνήσεων, σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου υπό την απειλή της χρεοκοπίας και σε απόκλιση από το κοινοτικό κεκτημένο. Ενώ τι να πούμε για το αφήγημα της ευημερίας που εξελίχθηκε σε ηθική υποχρέωση απόκλισης από την ευρωπαϊκή οικονομική ευημερία και σε αέναα μέτρα λιτότητας δίχως οικονομική λογική και κυρίως δίχως οικονομική προοπτική.

Στο παραπάνω ζοφερό τοπίο πρέπει να προσθέσουμε και ένα ακόμα καρφί στο οικονομικό φέρετρο της χώρας, που λίγοι βλέπουν και ακόμα λιγότεροι καταλαβαίνουν. Είναι ο εθνικός και ενδεχομένως εθνικιστικός οικονομικός πόλεμος που έχουν ξεκινήσει ξεδιάντροπα πλέον τα τελευταία χρόνια οι δυνατές πολιτικά ευρωπαϊκές χώρες και οι δορυφόροι τους με όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ειδικά η Γερμανία που παρεμβαίνει στις πιο σημαίνουσες οικονομικές συναλλαγές των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων μοιράζοντας δουλειές, χαλώντας δουλειές, διαλύοντας ξένες υγιείς ανταγωνιστικές επιχειρήσεις ή ενισχύοντας δικές της μη ανταγωνιστικές. Σε όποιο μέρος του πλανήτη και να σταθείς υπάρχει μια γερμανική πρεσβεία που έχει σπάσει κάποιο εμπάργκο και πουλάει ανεξέλεγκτα ή χρησιμοποιεί το ειδικό βάρος της χώρας για να κερδίσει οικονομικά συμβόλαια αλλοιώνοντας ευθέως τους κανόνες του ανταγωνισμού. Όποια ελληνική επιχείρηση έχει αγοραστεί από γερμανικά οικονομικά συμφέροντα έχει να επιδείξει σωρεία υποθέσεων όπου το γερμανικό κράτος ατύπως έχει παρέμβει στην ελληνική δημόσια διοίκηση για να προωθήσει τα γερμανικά οικονομικά συμφέροντα, ενώ έχει ξηλώσει ή επιχειρεί να ξηλώσει όλους τους Έλληνες προμηθευτές προς όφελος άλλων Γερμανών. Με όποια δυναμική, εξωστρεφή ελληνική επιχείρηση και εάν συζητήσεις έχει να σου πει μια ιστορία για το πώς τα γερμανικά οικονομικά συμφέροντα με βρόμικα μέσα την έχουν απωθήσει από διαγωνισμούς και δουλειές παρότι είναι περισσότερο ανταγωνιστική.

Στον αντίποδα, στην Ελλάδα εξακολουθεί να υφίσταται μια δήθεν κεντρώα ευρωπαθή διανόηση η οποία με συναισθηματικό λόγο, θολά επιχειρήματα και άρμα τη δημιουργία φοβικών αντανακλαστικών στον μέσο Έλληνα επιχειρεί να υποστηρίξει τη θέση ότι η οικογενειακή βία που υφίσταται η χώρα ως κακοποιημένη σύζυγος είναι προτιμότερη από την προσπάθεια αμφισβήτησης του γάμου. Ενδεχομένως να είναι και έτσι. Αλλά η Ελλάδα παντρεύτηκε την Ευρώπη με όνειρα και αυτά δεν ήταν ούτε η οικονομική απόκλιση, ούτε η διάλυση της ελληνικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας. Ούτε βέβαια η έξοδος από την Σένγκεν και οι περιπολίες του ΝΑΤΟ.

Γι’ αυτό, από τα δεξιά έως τα αριστερά, το πολιτικό σύστημα οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι ο γάμος είναι πλέον αδιέξοδος και είτε θα αλλάξει η σχέση είτε θα πάψει να υφίσταται. Και όσο δεν αντιμετωπίζει έτσι το πρόβλημα τόσο η χώρα αδυνατίζει περαιτέρω και τόσο πιο πολλές επιχειρήσεις χάνονται θυσία της δήθεν προσαρμογής.

Δυστυχώς, όσο και εάν αυτό ακουστεί πομπώδες, δεν πρόκειται πλέον για ιδεολογική ανταλλαγή απόψεων αλλά για εθνικό αγώνα απελευθέρωσης της χώρας. Η Ελλάδα ιστορικά κάθε φορά που ήταν επί μακρόν στα γόνατα, την οικονομική και κοινωνική της αποτελμάτωση ακολούθησε η εθνική τραγωδία. Πόσο πιο προφανές πρέπει να γίνει αυτό που έρχεται;


διαβάστε περισσότερα...

Νέα προγράμματα 800 εκατ. ευρώ για χρηματοδότηση επιχειρήσεων

Προκηρύχθηκαν οι τέσσερις πρώτες δράσεις επιχειρηματικότητας του νέου ΕΣΠΑ. Συνοπτικά ποιες είναι αυτές και πόσοι είναι οι ωφελούμενοι από τον πρώτο κύκλο υποβολής προτάσεων.



Από τις αρχές Μαρτίου ξεκινά η ηλεκτρονική υποβολή αιτήσεων για τις τέσσερις νέες δράσεις του προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία» (ΕΠΑνΕΚ). Απευθύνονται σε υφιστάμενες και νέες μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, νέους επιστήμονες και αυτοαπασχολούμενους. Εστιάζουν σε τομείς που χαρακτηρίζονται από εξωστρέφεια, καινοτομία και υψηλή προστιθέμενη αξία, με στόχο τη στήριξη της δημιουργίας σταθερών και βιώσιμων θέσεων εργασίας στο πλαίσιο του συνολικότερου σχεδιασμού της κυβέρνησης για την ανασυγκρότηση της οικονομίας και της κοινωνίας.

Για τις δράσεις «Αναβάθμιση Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων» και «Ενίσχυση Τουριστικών Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων» η χρηματοδότηση καλύπτει το 40% των δαπανών και προσαυξάνεται κατά 10%, φτάνοντας στο 50% στην περίπτωση πρόσληψης νέου προσωπικού. Για τη δράση «Ενίσχυση της Αυτοαπασχόλησης Πτυχιούχων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης», ενισχύονται στο 100% άνεργοι ή αυτοαπασχολούμενοι πτυχιούχοι για προτάσεις που σχετίζονται με τις σπουδές τους, ενώ επίσης στο 100% ενισχύονται φυσικά πρόσωπα ή αυτοαπασχολούμενοι για τη «Νεοφυή Επιχειρηματικότητα». Σε όλες τις δράσεις συμμετέχουν ισότιμα κοινωνικές και συνεταιριστικές επιχειρήσεις, καθώς βασική προτεραιότητά μας αποτελεί η προώθηση της κοινωνικής οικονομίας. Συνολικά στον πρώτο κύκλο οι ωφελούμενοι υπολογίζονται τουλάχιστον σε 6.500-10.500.

Από τότε που βγήκαν στον «αέρα», πόσα τηλεφωνήματα και ερωτήματα έχουν δεχτεί οι υπηρεσίες σας για να ζητήσουν διευκρινίσεις, πληροφορίες για αυτές τις δράσεις;

‘Ήδη από την πρώτη εβδομάδα έκδοσης των προσκλήσεων το ενδιαφέρον είναι πρωτόγνωρα μεγάλο. Το help desk έχει δεχτεί περισσότερα από 2.500 ηλεκτρονικά ερωτήματα, περίπου 3.000 τηλεφωνήματα και 450 επισκέψεις υποψήφιων επενδυτών. Επίσης, χιλιάδες επενδυτές ενημερώνονται καθημερινά μέσω της ιστοσελίδας του ΕΠΑνΕΚ www.antagonistikotita.gr και του ΕΣΠΑ www.espa.gr. Πάνω από 210.000, την πρώτη εβδομάδα, είναι οι «μοναδικοί επισκέπτες» στο espa.gr και περίπου 100.000 για κάθε πρόγραμμα ξεχωριστά. Η μεγάλη ανταπόκριση μάς ενθαρρύνει ώστε να συνεχίσουμε στην ίδια κατεύθυνση, εξασφαλίζοντας την ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφόρηση και τη δημοσιότητα για όλους και στα επόμενα προγράμματα.

Ποιες άλλες δράσεις προγραμματίζονται;

Το επόμενο χρονικό διάστημα θα ανακοινώσουμε δράσεις που θα αφορούν στην ανάπτυξη συνεργασιών και δικτύωσης για τη στήριξη της καινοτόμου επιχειρηματικότητας (clusters, meta-clu-sters), ώστε να προωθήσουμε τη δημιουργία εγχώριων αλυσίδων αξίας, καθώς και δράσεις για την αναβάθμιση επαγγελματικών προσόντων αυτοαπασχολουμένων και εργαζομένων. Σύντομα θα δημοσιεύσουμε δράσεις για την ίδρυση νέων τουριστικών επιχειρήσεων και τη στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων που απασχολούν πάνω από 50 άτομα. Το συνολικό ποσό επιχορήγησης για τις εν λόγω δράσεις θα αγγίζει τα 150 εκατ. ευρώ. Θα προκηρυχθούν, επίσης, δράσεις για την ενίσχυση κοινωνικών και συνεταιριστικών σχημάτων, σε συνεργασία με το υπουργείο Εργασίας, συνολικού προϋπολογισμού 136 εκατ. ευρώ, ενώ από το πρόγραμμα Περιβάλλοντος και Μεταφορών προετοιμάζονται, ακόμα, δράσεις ύψους περίπου 500 εκατ. ευρώ.

Πού βρίσκεται ο σχεδιασμός της νέας γενιάς χρηματοδοτικών εργαλείων και ποια θα είναι αυτά;

Καταρχάς συνεχίζεται η διάθεση υφιστάμενων προϊόντων στην αγορά μέσα στο 2016, όπως εργαλεία του ΕΤΕΑΝ, JEREMIE ICT/VC, SME GUARANTEE κ.ά., συνολικού διαθέσιμου ποσού 600 εκατ. ευρώ. Στη νέα προγραμματική περίοδο, όμως, αλλάζει ο σχεδιασμός των χρηματοδοτικών εργαλείων, στοχεύοντας στην καλύτερη δυνατή αξιοποίησή τους. Διευρύνονται οι ομάδες των τελικών δικαιούχων, η χρήσης της συνεπένδυσης και της επιχειρηματικής συμμετοχής. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις μικροπιστώσεις και στις κεφαλαιουχικές συμμετοχές, ενώ προβλέπεται η δημιουργία εργαλείων για δάνεια και εγγυήσεις. Μερικά ακόμα σημαντικά εργαλεία είναι το νέο «εξοικονομώ» (κατοικίες, δημόσια κτίρια και επιχειρήσεις) και οι μεγάλες ανταποδοτικές υποδομές του Jessica plus.

Νέο πρόγραμμα
Εντός του 2016 το «Εξοικονομώ»

Πότε θα είναι έτοιμο το νέο «Εξοικονομώ» και σε τι θα διαφοροποιείται από το αντίστοιχο της προηγούμενης περιόδου;

Η δράση θα τρέξει μέσα στο 2016 και είναι σε εξέλιξη οι συζητήσεις με το συναρμόδιο υπουργείο, ώστε ο οδηγός του νέου προγράμματος για τις εντάξεις να εκδοθεί το δεύτερο τρίμηνο του έτους. Με κεντρικό στόχο την επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής εξοικονόμησης ενέργειας εξετάζουμε μια σειρά παραμέτρους στο σχεδιασμό του νέου προγράμματος. Ενδεικτικά αναφέρω, το συνολικό ποσό που θα διατεθεί για την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών, το ποσοστό της επιχορήγησης, τον αριθμό και την κατηγορία (π.χ. α’ κατοικία, εξοχική) των σπιτιών που θα ωφεληθούν από το συγκεκριμένο πρόγραμμα κ.ά. Εκτός από την ενίσχυση των νοικοκυριών, σημαντικό ρόλο στον σχεδιασμό μας έχει επίσης η δημιουργία ενός ειδικού προγράμματος μέσω χρηματοδοτικού εργαλείου για την ενεργειακή αναβάθμιση σε δημόσια και δημοτικά κτίρια. Ήδη βρισκόμαστε σε προχωρημένες συζητήσεις με χρηματοπιστωτικούς φορείς του εξωτερικού που ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στο καινοτόμο αυτό πρόγραμμα.
διαβάστε περισσότερα...

Τι συμβαίνει με τις τιμές του πετρελαίου και πόσο κερδίζει η Ελλάδα

Εδώ και 18 μήνες παρατηρούμε τη διαρκή μείωση των διεθνών τιμών του αργού που από τα 115 δολ. το βαρέλι για το Brent, το διεθνές benchmark, που είχε φθάσει τον Ιούνιο του 2014 αυτή κατακρημνίσθηκε στα 26 δολ. το βαρέλι στα τέλη Ιανουαρίου φέτος.



Έκτοτε η τιμή έχει ανακάμψει κυμαινόμενη στη ζώνη των 32 δολ. με 35 δολ. το βαρέλι τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Οι λόγοι για τη δραματική αυτή μείωση έχουν να κάνουν κυρίως με την απόφαση της Σαουδικής Αραβίας, του de facto ηγέτη του OPEC, να αμυνθεί με κάθε τρόπο στις διάφορες πιέσεις για μείωση της παραγωγής του με στόχο να διατηρήσει ή να επαυξήσει το μερίδιο της στην παγκόσμια αγορά, με αποτέλεσμα την δημιουργία συνθηκών υπερπροσφοράς σε πλανητικό επίπεδο.

Έτσι εδώ και μερικούς μήνες έχουμε εισέλθει για τα καλά σε μία περίοδο χαμηλών τιμών αργού με διακύμανση μεταξύ 28-36 δολ. το βαρέλι έναντι μέσου όρου 105 δολ. το βαρέλι που ήταν κατά την περίοδο 2010-2014. Τα νέα χαμηλά στις τιμές του αργού, και κυρίως η απότομη πτώση τους έχουν δημιουργήσει νέα δεδομένα στις αγορές με αρνητικές επιπτώσεις για τις παραγωγούς χώρες και θετικές για τις πετρελαιοπαραγωγικές.

Παρά το γεγονός ότι η περίοδος χαμηλών διεθνών τιμών αργού που διανύουμε έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα κυρίως στους παραγωγούς εκτός OPEC, με τις μεγάλες διεθνείς εταιρείες τις IOC να ανακοινώνουν μείωση της κερδοφορίας τους ή και ζημίες, προχωρώντας ταυτόχρονα σε απολύσεις προσωπικού και ακύρωση ερευνητικών έργων (μεproject αξίας πάνω από 400 δισ. δολ. να μετατίθενται για αργότερα ή και να ματαιώνονται), για τις πετρελαιοεισαγωγικές χώρες, οι μειωμένες τιμές προσφέρουν μια ανάσα στην οικονομία τους. Για πετρελαιοεισαγωγικές χώρες, όπως η Ελλάδα, η οποία καλύπτει το 99,9% των αναγκών της από εισαγωγές αργού, οι τιμές στα σημερινά επίπεδα σημαίνουν σημαντική βελτίωση σε δημοσιοοικονομικό επίπεδο βοηθώντας έτσι άμεσα τον περιορισμό των ελλειμμάτων, κάτι που αναμένεται να συμβάλει εν μέρη στην αναχαίτιση της τρέχουσας υφεσιακής ροπής της οικονομίας.

Μέχρι σήμερα η μείωση του λογαριασμού πετρελαιοειδών, δηλαδή του καθαρού κόστους εισαγωγών αργού για κάλυψη της εγχώριας ζήτησης, οφείλετο αποκλειστικά στη μείωση της κατανάλωσης κατά την περίοδο της τρέχουσας ύφεσης. Από 435.000 βαρέλια κατανάλωση την ημέρα που είχε φθάσει το 2007, σήμερα η χώρα δια της βίας καταναλώνει 280.000 βαρέλια, δηλαδή μια μείωση της τάξεως του 36%. Και ενώ για το 2015 δεν υπήρξε αισθητή μείωση στην κατανάλωση, εν τούτοις το κόστος εισαγωγής αργού για εγχώρια κατανάλωση εμφανίζεται μειωμένο κατά σχεδόν 33% σε σύγκριση με το 2014, λόγω της εντυπωσιακής υποχώρησης των διεθνών τιμών. Έτσι το κόστος καθαρών εισαγωγών αργού, δηλαδή αυτό που αντιστοιχεί στην εσωτερική κατανάλωση, έφθασε τα 4,21 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2015 σύμφωνα με στοιχεία του Πίνακα. Βασικά Μεγέθη Ελληνικής Πετρελαϊκής Αγοράς (2010-2015) ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα η ΤτΕ. Δηλαδή παρατηρήθηκε μία εντυπωσιακή μείωση κατά 62% σε σύγκριση με το 2011 (βλέπε Πίνακα).

Πηγές: Τράπεζα της Ελλάδος, ΕΛΣΤΑΤ, BP Statistical Review of World Energy 2015

Κομβικός ο ρόλος του πετρελαίου στον ισοσκελισμό του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών

Μία πράγματι ευχάριστη έκπληξη, στο κατά τα άλλα καταθλιπτικό οικονομικό τοπίο, αποτέλεσε η ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδος στις 19/2 περί ισοσκελισμού του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.Εξέλιξη που πρωτίστως αντανακλά την μείωση του κόστους εισαγωγής καυσίμων, αλλά και της επίδρασης τωνcapitalcontrols, που έδρασε ως φρένο στην εισαγωγή αγαθών το Β’ εξάμηνο του 2015 και ασφαλώς στην ανοδική πορεία των εξαγωγών, η οποία αν και οριακή (+3,1%) συνδυαζόμενη όμως με την εντυπωσιακή αύξηση των εισπράξεων από τουριστικές υπηρεσίες (+6,0%), επέδρασε απόλυτα θετικά στη μείωση του ελλείμματος.

Όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία της ΤτΕ, το έλλειμμα του ισοζυγίου μειώθηκε ουσιαστικά αφού από -29,37 δισεκατομμύρια ευρώ που είχε φθάσει το 2009, οπότε ξεκίνησε η κρίση, κατέβηκε στα -7,5 εκατομμύρια ευρώ το 2015! Κομβικός ήταν ο ρόλος του ισοζυγίου καυσίμων, που παρουσίασε σημαντική βελτίωση, λόγω της μείωσης των τιμών του πετρελαίου στη διεθνή αγορά. Έτσι, οι συνολικές (gross) εισαγωγές καυσίμων περιορίστηκαν και αυτές από τα 15,3 δις ευρώ το 2014 στα 10,9 δισ. ευρώ το 2015, ενώ οι εξαγωγές μειώθηκαν από τα 9,49 δισ. ευρώ στα 6,7 δισ. ευρώ. Αυτό είχε ως συνέπεια το έλλειμμα στα καύσιμα να περιοριστεί στα 4,2 δισ. ευρώ το 2015 από 6,3 δισ. ευρώ το 2014 επιβεβαιώνοντας πλήρως τις προβλέψεις μας (βλέπε άρθρο μας στο energia.gr με τίτλο «Οι μειωμένες διεθνείς τιμές αργού στηρίζουν την ελληνική οικονομία» στις 6/11/2015).

Όπως παρατηρούν έγκυροι οικονομικοί παράγοντες «ο ισοσκελισμός του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών αποτελούσε άπιαστο στόχο για την εκάστοτε κυβέρνηση των τελευταίων ετών αφού ένα ισοσκελισμένο ισοζύγιο είναι μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την ανάκαμψη της οικονομίας. Η άλλη είναι ασφαλώς οι επενδύσεις που ως γνωστό δημιουργούν αλλεργία στη σημερινή κυβέρνηση». Τόσο οι οικονομολόγοι μελετητές της ΤτΕ όσο και ανεξάρτητοι αναλυτές αναγνωρίζουν τον κομβικό ρόλο του πετρελαίου, και των καυσίμων γενικότερα στη διαμόρφωση του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών, για αυτό εξάλλου εδώ και χρόνια προβλέπεται ξεχωριστή κατηγορία, ως λογαριαμός, στο ισοζύγιο της ΤτΕ, γνωστός ως λογαριασμός πετρελαιοειδών, όπου αναγράφονται ποσά για τις εισαγωγέςgross, τα έσοδα από εξαγωγές πετρελαιοειδών, δηλ. διειλημμένων προϊόντων, αλλά και τα ποσά (net) που αντιστοιχούν στην εσωτερική κατανάλωση.

Η εντυπωσιακή συρρίκνωση των καθαρών εισαγωγών καυσίμων (net) στα -4,21 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2015 οφείλεται τόσο στην δραματική μείωση των διεθνών τιμών του αργού (κατά μέσο όρο 70% από το καλοκαίρι του 2014 μέχρι σήμερα) αλλά και στο περιορισμό της εγχώριας κατανάλωσης. Ο περιορισμός της εγχώριας κατανάλωσης πετρελαιοειδών έχει όμως και ένα ακόμη θετικό αποτέλεσμα αφού υποχρέωσε τους δύο διυλυστηριακούς ομίλους της χώρας να αυξήσουν τις εξαγωγές τους καταφέρνοντας έτσι να διευρύνουν τον κύκλο εργασιών τους, ενισχύοντας την κερδοφορία τους και σημειώνοντας εξαγωγές ρεκόρ στα 8,5 δισ. ευρώ το έτος μέσο όρο το 2013-2015.

Το σημερινό διεθνές ευνοϊκό οικονομικό κλίμα, κυρίως χάρις στις χαμηλές τιμές πετρελαίου, που συμπαρασύρουν και αυτές του φυσικού αερίου (και που εάν είχαμε πετύχει στην Ελλάδα μια ορθολογική λειτουργία της αγοράς ηλεκτρισμού θα είχαμε και φθηνότερες ταρίφες στον ηλεκτρισμό) δεν γνωρίζουμε πόσο θα διαρκέσει ακόμη. Στην καλύτερη περίπτωση δύο με τρία χρόνια, στη χειρότερη 8 με 12 μήνες. Με δεδομένο ότι βάσει τελευταίων στοιχείων για την παραγωγή αργού και προϊόντων, η πετρελαϊκή αγορά διεθνώς ευρίσκεται σε θέσηcontango, όπου οι τιμέςforwardγια τους επόμενους 12 μήνες είναι ανώτερες των σημερινώνspot, υπάρχει διάχυτη η αίσθηση ότι η σημερινή χρονική περίοδος αποτελεί παράθυρο ευκαιρίας για χαμηλές τιμές. Οι εκτιμήσεις των περισσοτέρων αναλυτών κάνουν λόγο για ένα ουσιαστικόrebalancingτης αγοράς το 2017 με τις τιμές να οδεύουν προς το πλαφόν των 45-58 δολ. το βαρέλι ενώ για το τρέχον έτος οι περισσότερες εκτιμήσεις συγκλίνουν για ένα εύρος διακύμανσης 30-40 δολ. το βαρέλι.

Εν όψει λοιπόν της περιόδου χαμηλών πετρελαϊκών τιμών που τώρα διανύουμε κυβέρνηση και εταιρείες καλούνται να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που προσφέρει η σημερινή συγκυρία, και όπως είδαμε έχουν θετικές επιπτώσεις στην ενέργεια, βελτιώνοντας ακόμη περισσότερο την ανταγωνιστικότητα τους και επιμένοντας σε μικρές και μεγάλες επενδύσεις, παρά τις όποιες δυσκολίες και εμπόδια αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση.


διαβάστε περισσότερα...

Τι κρύβει η «πρώτη σελίδα»;

Ποια είναι η εικόνα του πολιτικού τοπίου; Οι «Τάσεις» της MRB ρίχνουν το πιο καθαρό φως, διότι η μεθοδολογία της έρευνας περιλαμβάνει συνεντεύξεις «πρόσωπο με πρόσωπο» και κάλπη.



Ήδη στη Βρετανία, μελέτη που έγινε για το φιάσκο και των εκεί δημοσκοπήσεων, ανάμεσα στα άλλα, σημειώνει την προβληματικότητα των τηλεφωνικών δημοσκοπήσεων, ειδικά την εποχή που διανύουμε. Δεν πρόκειται όμως να κουράσω τον αναγνώστη με τεχνικές λεπτομέρειες.

Πάμε λοιπόν στην ουσία της δημοσκόπησης της MRB. Πώς συμπυκνώνονται τα πιο ουσιώδη δεδομένα του τοπίου; Φυσικά, υπάρχει μια «πρώτη σελίδα» η οποία, αναπόφευκτα, κυριάρχησε στα ΜΜΕ και αφορά σε κάποια πολιτικά δεδομένα. Αυτά είναι γνωστά: Η εικόνα της κυβέρνησης καταρρέει. Μαζί της υποχωρεί σοβαρά και η εικόνα του πρωθυπουργού. Η ΝΔ έχει ένα διακριτό προβάδισμα σε διάφορα επίπεδα. Άρα, σαφώς ευνοείται, τουλάχιστον για την ώρα, καθώς η κυβέρνηση βρίσκεται μέχρι τον λαιμό στα δύσκολα και επώδυνα. Πίσω όμως από την «πρώτη σελίδα» κρύβεται μια βαθύτερη ουσία. Αυτή περιλαμβάνει βαριές σκιές για όλους και όλα.

Στην πρόθεση ψήφου, η ΝΔ προηγείται με 3,7%. Τούτο έχει δύο όψεις: Πρώτον, το προβάδισμα αυτό καταγράφεται μετά από πολύ καιρό. Δεύτερον, παρ’ όλα αυτά, αν συνυπολογίσουμε ότι η ΝΔ έχει τον «αέρα» ενός νέου αρχηγού, συν βεβαίως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο μάτι ενός κυκλώνα, η διαφορά είναι περιορισμένη και προδίδει απουσία δυναμικής. Η ΝΔ κατά βάση συσπειρώνει την εκλογική βάση της με μικρά κέρδη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κινείται λοιπόν στα όριά της. Υπερέχει απλώς ως το «μη χείρον». Με τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται κοντά στο «να πιάσει πάτο». Επιπροσθέτως, η ΝΔ δεν πείθει κυβερνητικά. Άρα, η συγκεκριμένη υπεροχή της είναι γλυκόπικρη.

Για τον Τσίπρα, αντιστοίχως, οι γεύσεις είναι από πικρές έως πιο πικρές! Μόνη παρηγοριά είναι πως η ΝΔ είναι λίγο πολύ αναλλοίωτη. Δηλαδή: Άρρωστη. Και άρα, δεν μπορεί να απογειωθεί. Όμως, είναι άκρως ανησυχητικό για το κυβερνών κόμμα, ότι το ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης, δηλαδή ο Τσίπρας, δεν είναι απλώς σοβαρά τραυματισμένος, όπως διαπιστώσαμε μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Τώρα πλέον, είναι πολύ κοντά στο να διαβεί την πόρτα της εντατικής. Υπολείπεται με 3% του Μητσοτάκη ως «καταλληλότερος πρωθυπουργός». Βεβαίως, μέσα στο παρόν κλίμα, η διαφορά είναι μικρή. Όμως, τούτο προδίδει περισσότερο την αδυναμία της εικόνας Μητσοτάκη, παρά τις αντοχές της εικόνας του Τσίπρα. Για τον τελευταίο, είναι ανησυχητικό ότι το 39% είναι τόσο οργισμένο, ώστε να ζητά εκλογές!

Ακόμη πιο σημαντικό από όλα αυτά όμως είναι κάτι άλλο, που κρύβει η «πρώτη σελίδα». Διότι παραπέμπει στο φαινόμενο του «πολιτικού κενού», το οποίο έχουμε ήδη επισημάνει αμέσως μετά τις εκλογές. Καθώς λοιπόν φθείρεται ο Τσίπρας, ισοπεδώνονται και οι ελπίδες τις οποίες είχε δημιουργήσει. Το κενό που προκαλεί, μένει ακάλυπτο. Όταν οι ψηφοφόροι καλούνται να επιλέξουν ποιο μεγάλο κόμμα μπορεί να αντιμετωπίσει τα οικονομικά προβλήματα, το 27,1% επιλέγει τη ΝΔ και το 21,9% τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντιστοίχως, το συντριπτικό 39,4% επιλέγει το «κανένας»! «Κανένας» λέει και το 41,6% όταν καλείται να επιλέξει τον καταλληλότερο πρωθυπουργό μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη (που συγκεντρώνουν αντιστοίχως 25,2% και 28,2%).

Όλες οι ηγεσίες έχουν αρνητική εικόνα. Τούτο συμβαίνει ακόμη κι όταν διερευνάται ο δείκτης «δημοτικότητα», που απλώς αντικατοπτρίζει συμπάθεια. Αυτή τη συμπάθεια την έχει χάσει ο Τσίπρας. Όμως και για τον Μητσοτάκη κυριαρχούν οι αρνητικές αντιδράσεις έναντι των θετικών. Όσον αφορά την εικόνα των ηγετών των μικρών φιλοευρωπαϊκών κομμάτων, αυτή είναι από κακή έως κάκιστη. Ουδείς εξ αυτών έχει τη στόφα να ηγηθεί μιας «νέας κεντροαριστεράς», αν βεβαίως καταφέρουν να συνεννοηθούν.

Έτσι πορεύεται η χώρα. Οι ψηφοφόροι αναγκάζονται να αναζητήσουν το μικρότερο κακό. Και μάλιστα στο χαμηλότερο παρανομαστή. Ο Τσίπρας δεν πείθει ότι μπορεί να αλλάξει το πώς κυβερνά. Ο Μητσοτάκης δεν φαίνεται να τολμά να αλλάξει το άρρωστο κόμμα του, με αποτέλεσμα την προσωρινότητα της όποιας μελλοντικής επικράτησής του. Οι ψηφοφόροι δεν έχουν να κρατηθούν από πουθενά. Αυτή είναι η κυρίαρχη ουσία πίσω από την «πρώτη σελίδα» της δημοσκόπησης.

διαβάστε περισσότερα...

Ελλάδα και Ε.Ε. υπό «καθεστώς αμφισβήτησης». Υπάρχει εναλλακτική;

Η σημερινή συγκυρία στην Ελλάδα - αλλά και στις ευρωπαϊκές χώρες - χαρακτηρίζεται από μια γενικευμένη τάση απογοήτευσης και φόβου.



Οι Eυρωπαίοι πολίτες στο σύνολό τους βιώνουν μια άνευ προηγουμένου λιτότητα η οποία συνοδεύεται από την πεποίθηση ότι η συγκεκριμένη πορεία όχι μόνο δεν θα αναστραφεί, αλλά θα βαθύνει και θα διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε συνδυασμό με το προσφυγικό ζήτημα, φαίνεται να δημιουργείται ένα «εκρηκτικό» μείγμα που απειλεί την κοινωνική συνοχή των ευρωπαϊκών κοινωνιών, αλλά και το ίδιο το οικοδόμημα της Ε.Ε.

Το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι η ανάπτυξη αντι-πολιτικών τάσεων απέναντι και στην πολιτική αλλά και στη δημοκρατία οι οποίες εκδηλώνονται με την αποστασιοποίηση των πολιτών από την ενεργό συμμετοχή τους στα πολιτικά κόμματα και στις εκλογές, αλλά και στην εμφάνιση ακραίων φασιστικών κομμάτων που αμφισβητούν επί της ουσίας το φιλελεύθερο και δημοκρατικό κεκτημένο των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Η δημόσια συζήτηση που γίνεται είναι κυρίως αποσπασματική και περιπτωσιολογική και δεν εμβαθύνει στα δομικά αίτια της κατάστασης. Για να κατανοήσουμε την κατάσταση θα πρέπει να εμβαθύνουμε τόσο στην αρχιτεκτονική της ΕΕ όσο και στην πολιτική της κατεύθυνση.

Η αρχιτεκτονική της Ε.Ε. έχει μια τριπλή διάσταση:

Α) Η Ε.Ε. στον κόσμο: Η απουσία πολιτικής ενοποίησης ήταν έντονη τόσο στην αδυναμία αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, όσο και στην κρίση στη Μέση Ανατολή και στο προσφυγικό ζήτημα.

Β) Η Ε.Ε. στο εσωτερικό της: Η απουσία της πολιτικής ενοποίησης έχει ως συνέπεια τον αυξημένο ανταγωνισμό μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών για την κατάκτηση δεσπόζουσας θέσης για την χάραξη της πολιτικής και την αύξηση της επιρροής ανάμεσα στις χώρες που απαρτίζουν την ΕΕ. Έτσι, διευρύνεται το χάσμα μεταξύ των χωρών και σε επίπεδο ισχύος αλλά και σε οικονομικό επίπεδο.

Γ) Στο εσωτερικό των χωρών που απαρτίζουν την Ε.Ε: Οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες αυξάνουν και δημιουργούν εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη αντι-πολιτικών στάσεων απέναντι στην πολιτική αλλά και στη δημοκρατία.

Επίσης η ΕΕ επηρεάζεται από την τριπλή διάσταση της διεθνούς πολιτικής:

Α) Το κυρίαρχο υπόδειγμα: όλα τα αγαθά ακόμα και δημόσιες υπηρεσίες θα πρέπει ιδιωτικοποιηθούν, ή να λειτουργούν με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, μια πολιτική που είναι αντίθετη με την παρεμβατική πολιτική του κοινωνικού κράτους που χαρακτήρισε το μεταπολεμικό ευρωπαϊκό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο.

Β) Η πολιτική του μονεταρισμού: εκφράζεται διαμέσου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και εκφράζει την κυρίαρχη πολιτική της Γερμανίας, η οποία είναι αρνητική σε επεκτατική δημοσιονομική πολιτική ακόμα και σε περίοδο οικονομικής κρίσης, καθώς φοβάται την αύξηση του πληθωρισμού.

Γ) Η αλλαγή του παραγωγικού προτύπου: η μετατόπιση, από το υπόδειγμα της βιομηχανίας, στο υπόδειγμα του χρηματιστηρίου όπου η κερδοφορία πραγματοποιείται όχι τόσο διαμέσου παραγωγικών επενδύσεων, αλλά διαμέσου άυλων αξιών σε δευτερογενείς και τριτογενείς αγορές, με αποτέλεσμα να έχει «υποτιμηθεί» η σημασία των πολιτών να έχουν καταναλωτική δυνατότητα.

Για να αναστραφεί αυτή η τάση θα πρέπει να θεραπευτούν τα αίτια που δημιουργούν το φόβο και την ανασφάλεια στους πολίτες: Πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει:

Α) να προωθηθεί η πολιτική ενοποίηση στην ΕΕ, ώστε να δράσει αποφασιστικά στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και στην ειρήνευση στην Μέση Ανατολή.

Β) να διευρυνθεί η δημοκρατία με τη δυνατότητα των ευρωπαίων πολιτών να ελέγχουν την ευρωπαϊκή πολιτική.

Γ) να δοθεί έμφαση στην επέκταση του κοινωνικού κράτους και στην υιοθέτηση ενός κοινού ευρωπαϊκού φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.

Δ) να μεταφερθούν πλεονάσματα από τις πλέον ισχυρές στις λιγότερο ισχυρές χώρες και στην καταπολέμηση της ανισοκατανομής του εισοδήματος στο εσωτερικό των χωρών.

Ε) να διαμορφωθεί μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική επενδύσεων σε παραγωγικούς κλάδους.

ΣΤ) να αποκατασταθεί η σχέση κοινωνίας / κράτους με την έμφαση των πολιτικών κομμάτων στην εκπροσώπηση κοινωνικών αιτημάτων, μια διαδικασία η οποία είναι το κλειδί για να αποκατασταθεί το ενδιαφέρον των ευρωπαίων πολιτών για την πολιτική αλλά και για τη δημοκρατία.

διαβάστε περισσότερα...

Ενα χρονόμετρο για το Μαξίμου

Για ανεξήγητο λόγο αυτή η κυβέρνηση όταν κάνει το σωστό το πράττει πάντα με... χρονοκαθυστέρηση.




Αν παλαιότερα έμεινε ως ανέκδοτο «η ώρα ΠΑΣΟΚ», τώρα για εντελώς άλλους λόγους και αιτίες έχουμε τον «χρόνο ΣΥΡΙΖΑ».

Τότε, παλαιά, η καθυστέρηση ήταν... αβλαβής, αφού ήταν σύνηθες φαινόμενο και παρατηρούνταν κατά την έναρξη μιας κυβερνητικής συνεδρίασης, μιας συνέντευξης, ενός συμβουλίου ή άλλης εκδήλωσης.

Τώρα παρατηρείται στη λήψη των αποφάσεων και εκδηλώνεται κυρίως με χαρακτηριστική αδράνεια για την πρόληψη του κακού.

Βέβαια εν πολλοίς αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πραγματικότητα που καλείται να χειρισθεί είναι ιδιαίτερα σκληρή και συνήθως αντίθετη με όσα πίστευε και θεωρητικά θα μπορούσε να αντιμετωπίσει.

Ωστόσο, «ο χρόνος ΣΥΡΙΖΑ» αρχίζει να συσσωρεύει τα προβλήματα και να επιδεινώνει την κατάσταση.

Παρατηρήθηκε πέρσι τέτοια εποχή με τις παρατεταμένες διαπραγματεύσεις που κατέληξαν σε φιάσκο και στο τρίτο Μνημόνιo.

Η περίπτωση αυτή είναι η πλέον χαρακτηριστική και συνάμα ιστορική, αφού τότε όλοι οι Έλληνες είχαν φθάσει σε οριακό σημείο και με κομμένη την ανάσα ζητούσαν να κλείσει η συμφωνία, ακόμη και με θυσίες.

Ήταν η φυσιολογική αντίδραση βλέποντας τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη να παίζει στα ζάρια τις τύχες της χώρας και να εξυπηρετεί αντικειμενικά -όπως αποδείχθηκε- τα σχέδια των δανειστών, παρέχοντας τον απαραίτητο χρόνο μέσα στον οποίο η Ελλάδα θα είχε εξαντληθεί.

Τώρα, δυστυχώς, «ο χρόνος ΣΥΡΙΖΑ» έχει συσσωρεύσει τρία προβλήματα που άφησε να ωριμάσουν και τα οποία όλα τώρα μαζί γίνονται εκρηκτικό μείγμα.

Το προσφυγικό που πέρασε από την εποχή όπου Σύριοι και Ιρακινοί «λιάζονταν αμέριμνοι στις πλατείες» και έγινε ζήτημα εθνικής σημασίας.

Το ασφαλιστικό και το φορολογικό που προκαλούν οξύτατες αντιδράσεις με απεργίες και μπλόκα και απειλούν την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς.

Το ζήτημα της αξιολόγησης του προγράμματος που όλο καθυστερεί και παραπέμπεται στο απώτερο μέλλον, με αποτέλεσμα να κρατείται σε στάση αναμονής όλη η οικονομία.

Και μόνο το ένα από τα τρία αυτά προβλήματα να υπήρχε, ήταν ικανό να «βυθίσει» τη χώρα σε ένα επικίνδυνο φαύλο κύκλο.

Η ύπαρξη όμως και των τριών μαζί, με πρώτο το προσφυγικό, τα καθιστά άκρως κρίσιμα μεγέθη.

Η «ώρα ΣΥΡΙΖΑ» ίσως είναι τώρα. Ο χρόνος πιέζει και η κατάσταση δεν αντέχει άλλη παράταση.

Στο προσφυγικό δεν μπορεί βέβαια να λυθεί μόνο από την Ελλάδα, αλλά αυτό δεν αποκλείει να εκδηλωθούν ορισμένες πιο προσγειωμένες προσπάθειες από την Αθήνα.

Το ασφαλιστικό, το φορολογικό και η αξιολόγηση είναι καθαρά εσωτερικά θέματα και η επίλυσή τους εξαρτάται μόνο από την ελληνική κυβέρνηση.

Λίγο ακόμα, αν συρθούν άλυτα αυτά τα προβλήματα, θα γίνουν βουνό. Και δυστυχώς ο... χρόνος τελειώνει για όλη τη χώρα. Ή αυτά θα λυθούν ή αυτά θα «πνίξουν» τη χώρα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει άλλη επιλογή.

διαβάστε περισσότερα...

Η Ευρώπη δεν θέλει την Ελλάδα

Εν αρχή ήταν η κρίση χρέους και η απειλή χρεοκοπίας.



Από τη στιγμή που εκδηλώθηκε, πριν από επτά χρόνια, η στάση των Ευρωπαίων «εταίρων» ήταν ξεκάθαρη: Είτε κάνετε ακριβώς αυτά που σας λέμε, χωρίς αντιρρήσεις, είτε σας πετάμε εκτός Ευρωζώνης ή και εκτός Ε.Ε. Ακόμη και από τη στιγμή που κατέστη σαφές ότι η συνταγή τους οδηγούσε σε αδιέξοδο και ακόμη χειρότερη καταστροφή, επέμεναν αδιάλλακτοι στην ίδια γραμμή, που έφερνε το ένα Μνημόνιο μετά το άλλο. Όσο για το κίνητρό τους, ήταν απλό: Ας γλιτώσουμε εμείς και ουδόλως μας ενδιαφέρει τι θα πάθετε εσείς.

Αυτό συνέβη με το «ξεφόρτωμα» των τοξικών δανείων από τις τράπεζές τους. Αυτό και με την αντιμετώπιση της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης, που μετατράπηκε σε αποδιοπομπαίο τράγο και υπέστη παραδειγματική τιμωρία, ώστε να μην υπάρξουν μιμητές. Και τώρα, ήρθε η στιγμή η Ελλάδα να αντιμετωπιστεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην κρίση του προσφυγικού, όπου είχε την ατυχία να βρεθεί πάλι στο επίκεντρο -αυτή τη φορά δε, χωρίς να ευθύνεται πρωτίστως η ίδια και οι κυβερνήσεις της.

Παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις ότι προτεραιότητα έχουν οι «ευρωπαϊκές λύσεις», το μήνυμα είναι σαφές: Μην τους αφήσετε να πατήσουν στο έδαφός σας -εν ανάγκη, πνίξτε τους. Αλλά κι αν τα καταφέρουν, κάντε ό,τι θέλετε, αρκεί να μην τους στείλετε σε εμάς. Ακόμη και το Βερολίνο, που δήθεν τηρεί στάση δικαίου και ανθρωπισμού, είναι φανερό ότι υπογείως «σπρώχνει» τους Βαλκάνιους να κλείσουν τα σύνορά τους. Οπότε, ιδού το ερώτημα: Αφού η Ευρώπη θέλει να κάνει την Ελλάδα αποικία χρέους και αποθήκη ψυχών, ως πότε οι κυβερνήσεις της θα δηλώνουν πίστη και θα ικετεύουν να μη μας διώξει;

διαβάστε περισσότερα...

«Τρύπα» 120 εκατ. ευρώ στις ΔΕΚΟ

Εκτός στόχων βρέθηκαν στο εννεάμηνο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου 2015 οι 13 ΔΕΚΟ, καταγράφοντας απόκλιση 76,8% και «τρύπα» κοντά στα 120 εκατ. ευρώ, εξαιτίας κυρίως της υστέρησης των εσόδων από επιχορηγήσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) σε συνδυασμό με τις δαπάνες που είχαν προγραμματιστεί το εννεάμηνο.



Καλύτερες επιδόσεις
Από τις 13 ΔΕΚΟ, οι πέντε εμφάνισαν καλύτερες επιδόσεις σε σχέση με τους στόχους, ενώ σημαντικές ήταν οι αποκλίσεις στις επόμενες οκτώ (Κοινωνία της Πληροφορίας (ΚτΠ), η Εγνατία Οδός, ο ΟΠΕΚΕΠΕ, η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων Α.Ε. (ΕΛΒΟ), η ΕΕΣΣΤΥ, ο ΟΣΕ, η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) και ο ΕΛΓΑ).

Αρνητικές αποκλίσεις
Οι αρνητικές αποκλίσεις προήλθαν κυρίως από τα εξής:

1 Ετεροχρονισμός των εισροών από το ΠΔΕ και από τον Τακτικό Προϋπολογισμό (ΚτΠ Α.Ε., Εγνατία Οδός Α.Ε. και ΟΠΕΚΕΠΕ).

2 Στις πραγματοποιηθείσες δαπάνες του ΟΠΕΚΕΠΕ για καταβολή αναδρομικών μηνιαίων αποδοχών υπαλλήλων του εν λόγω φορέα για τα έτη 2013 και 2014, σε εφαρμογή δικαστικής απόφασης.

3 Για την ΕΕΣΣΤΥ στην υστέρηση των προβλεπόμενων εσόδων ως συνέπεια της καθυστέρησης υπογραφής συμβάσεων με τους συγκοινωνιακούς φορείς (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΓΑΙΑΟΣΕ).

4 Για τον ΟΣΕ, στην υπερεκτίμηση των εσόδων του από πωλήσεις υπηρεσιών και στην μειωμένη ροή χρηματοδότησης από το ΠΔΕ, σε συνδυασμό με την ταχύτερη υλοποίηση του επενδυτικού του προγράμματος και τα αυξημένα έξοδα του από την καταβολή φορολογικών υποχρεώσεων.

5 Για τον ΕΛΓΑ, στην επιστροφή μη χρησιμοποιηθείσας επιχορήγησης για προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν από τον Τακτικό Προϋπολογισμό.

6 Στην υστέρηση των εσόδων από πωλήσεις (ΕΛΒΟ και ΕΑΒ). Σημειώνεται ότι η ΕΛΒΟ, βρίσκεται σε καθεστώς εκκαθάρισης και η διαχειριστική χρήση δεν ακολούθησε το ημερολογιακό έτος.

διαβάστε περισσότερα...

Ξέσπασε σφοδρός πόλεμος μεταξύ κυβέρνησης και Στ. Ψυχάρη

Σφοδρός πόλεμος μεταξύ της κυβέρνησης και της εφημερίδας «Το Βήμα» προκάλεσε δημοσίευμα της κυριακάτικης έκδοσης με τίτλο «Ο πρόεδρος, ο εκδότης και η γάτα των Ιμαλαΐων».



Το δημοσίευμα δεν αναφέρει ονόματα αλλά αποκαλύπτει ότι πολιτικός ηγέτης συναντήθηκε με εκδότη τον Ιούλιο του 2014 σε διαμέρισμα απέναντι από την αμερικανική πρεσβεία. Εκεί κάτω από άκρα μυστικότητα έγινε η συνάντηση με την εφημερίδα να περιγράφει το σκηνικό και κάποιες από τις συνομιλίες.

Και παρ' ότι δεν αναφέρει ονόματα «φωτογραφίζει» τον Αλέξη Τσίπρα, τότε στην αξιωματική αντιπολίτευση και τον επικεφαλής του ΔΟΛ, Σταύρο Ψυχάρη. Τα ονόματα έδωσε σε ανακοίνωσή του το Μέγαρο Μαξίμου που απάνησε με ιδιαίτερα σκληρο τρόπο στα όσα αναφέρονται ή υπονοούνται στο συγκεκριμένο άρθρο.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Αλέξης Τσιπρας το καλοκαίρι του 2014 μετά τις ευρωεκλογές εκμυστηρεύτηκε σε στενό του συνεργάτη ότι ο ιστορικός εκδότης συναντήθηκε μαζί του και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ του υποσχέθηκε να του χαρίσει τα δάνεια της εκδοτικής του επιχείρησης και να του χαρίσει το κανάλι στο οποίο συμμετείχε με στόχο να τον υποστηρίξει.

«Παρόλα αυτά δεν με υποστηρίζει, ούτε με τις εφημερίδες του, ούτε με το κανάλι του, τι άλλο να κάνω» φέρεται να είπε ο κ. Τσίπρας στο στενό του συνεργάτη, σύμφωνα με το επίμαχο δημοσίευμα.

“Η δικαιοσύνη θα ενεργήσει απερίσπαστη και τα τηλεοπτικά ΜΜΕ θα αδειοδοτηθούν νόμιμα”, τονίζεται σε ανακοίνωση-απάντηση από το γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού, σχετικά με το κεντρικό δημοσίευμα της εφημερίδας “ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής” με τίτλο “Ο πρόεδρος, ο εκδότης και η γάτα των Ιμαλαΐων”.

Το δημοσίευμα χαρακτηρίζεται στην ανακοίνωση ως “άκρως αποκαλυπτικό” και αναφέρεται, ειδικότερα, ότι “φανερώνει ότι ο εκδότης Στ. Ψυχάρης ζητούσε επίμονα από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ πολύ πριν τις εκλογές του Γενάρη του 2015,τη διαγραφή των δανείων του καθώς και πολιτική διαμεσολάβηση για την απόκτηση της συνολικής ιδιοκτησίας του MEGA”.

“Όπως άπαντες αντιλαμβάνονται κανένα από τα δυο αιτήματα δεν έγινε δεκτό”, επισημαίνει το γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού, υπογραμμίζοντας ότι “ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε στον Ελληνικό λαό να μη χαριστεί σε κανέναν και δεν χαρίζεται σε κανέναν”.

“Η δικαιοσύνη ενεργεί απερίσπαστη και τα Τηλεοπτικά Μέσα θα αδειοδοτηθούν για πρώτη φορά με ανοιχτό και αδιάβλητο διεθνή διαγωνισμό”, σημειώνει.

Η απάντηση του «Βήματος της Κυριακής» στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού

«Δεν προκαλεί έκπληξη ότι το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να κάνει το «άσπρο – μαύρο». Είναι η συνήθης πρακτική που εσχάτως ακολουθείται. Καλούμε τους ιθύνοντες του Γραφείου Πρωθυπουργού να ξαναδιαβάσουν το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για να κατανοήσουν, να συνειδητοποιήσουν (και να θυμηθούν…) ποιος προσέφερε, πότε και τι, ποιος ζητούσε πολιτική υποστήριξη με κάθε ευκαιρία χωρίς τίποτα και ποτέ να του έχει ζητηθεί. Πέραν τούτων, το Μέγαρο Μαξίμου λησμονεί το νόμο της δημοσιογραφίας περί χρυσών εφεδρειών. Θα έχουν την ευκαιρία να τον πληροφορηθούν».

Ολόκληρο το δημοσίευμα του «Βήματος»

Στην καρδιά του καλοκαιριού του 2014, πίσω από τις ημίκλειστες γρίλιες του παραθύρου ενός κομματικού γραφείου, ένας ανερχόμενος πολιτικός ηγέτης, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια χώρα της ευρωζώνης, που είχε μόλις κατορθώσει να κερδίσει τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014 και ετοιμαζόταν να εισέλθει στην τελική ευθεία για τη δημοκρατική... «κατάληψη» της εξουσίας, συζητούσε προβληματισμένος με έναν από τους εξ απορρήτων συνομιλητές του.
- «Αυτός ο ιστορικός εκδότης ζήτησε πάλι να με συναντήσει. Δέχτηκα, συναντηθήκαμε και μιλήσαμε για όλα».
- «Και τι σας ζήτησε, κύριε πρόεδρε;».


- «Το πιστεύεις ότι δεν μου ζήτησε τίποτα; Αντίθετα, του έδωσα εγώ...».
- «Τι του δώσατε;».
- «Του είπα πως όταν κερδίσουμε την εξουσία θα του χαρίσω τα δάνεια της εκδοτικής επιχείρησής του και επίσης θα δώσω στον ίδιο ολόκληρο το κανάλι στο οποίο συμμετέχει. Αλλά παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να μη με υποστηρίζει, ούτε με τις εφημερίδες ούτε με το κανάλι του. Τι άλλο να κάνω;».
***
Η ειρωνεία της Ιστορίας
Η συνάντηση του εκδότη με τον ανερχόμενο πολιτικό ηγέτη είχε λάβει χώρα λίγες ημέρες νωρίτερα, το μεσημέρι της 4ης Ιουλίου 2014. Η 4η Ιουλίου είναι η Ημέρα της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Οι πρεσβείες των ΗΠΑ σε ολόκληρο τον κόσμο διοργανώνουν δεξιώσεις στις οποίες προσκαλούν τους επιφανείς της πολιτικής, της οικονομίας, του Στρατού, της Εκκλησίας, της Δικαιοσύνης και των Τεχνών. Ηταν μια... μικρή ειρωνεία της Ιστορίας το γεγονός ότι η μυστική συνάντηση έγινε στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας αυτής, σε ένα διαμέρισμα που βρίσκεται πολύ κοντά στην αμερικανική πρεσβεία. Αραγε μπορεί το διαμέρισμα αυτό να είχε ποτέ παγιδευτεί και να παρακολουθούνταν ως... γόνιμη εστία παραγωγής απόρρητων πολιτικών πληροφοριών; Ο εκδότης αναλογίστηκε το ενδεχόμενο, αλλά δεν τον προβλημάτισε. Αλλωστε, όπως διαχρονικά διαβεβαιώνουν πολιτικοί όλων των κυβερνήσεων που έχουν συναντηθεί μαζί του, ο ίδιος δεν ζητεί ποτέ τίποτα. «Δέχομαι αιτήματα, δεν καταθέτω αιτήματα» απαντούσε απότομα σε όποιον τολμούσε να τον ρωτήσει αν έχει κάποιο συγκεκριμένο αίτημα να μεταφέρει στον εκάστοτε πολιτικό που θα συναντούσε.
Το διαμέρισμα της συνάντησης, νεόδμητο, σε πολυκατοικία του 2011, ανήκε σε στενή φίλη του ηγέτη. Του το παραχωρούσε για τις επαφές του με προσωπικότητες της δημόσιας ζωής, κυρίως σημαίνοντες επιχειρηματίες, που δεν έπρεπε να δημοσιοποιηθούν. Δεν ήταν η πρώτη συνάντηση του πολιτικού με τον εκδότη. Ηταν η τέταρτη από την αρχή του 2014. Οι άλλες τρεις που είχαν προηγηθεί είχαν πραγματοποιηθεί επίσης υπό συνθήκες μυστικότητας, σχεδόν με τήρηση κανόνων συνωμοτικότητας, στα βόρεια προάστια της πρωτεύουσας, στο σπίτι ενός προσώπου που χαίρει της απολύτου εμπιστοσύνης και των δύο ανδρών, ενός υψηλόβαθμου κομματικού στελέχους με μακρά θητεία στις εκδόσεις που επιχειρούσε να... στερεώσει αυτόν τον ιδιότυπο «πολιτικό αρραβώνα». Ηταν τρία κρύα απογεύματα, συνήθως μετά τις 6, μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου 2014. Τρεις συναντήσεις «για να σπάσει ο πάγος», με καφέ φίλτρου και μπισκότα βουτύρου, που εξαντλήθηκαν σε γενικές και «ανώδυνες» συζητήσεις για την επικαιρότητα, τις απόψεις και τα σχέδια του πολιτικού, ενώ δεν έλειψαν οι συμβουλές και οι... πατρικές νουθεσίες του εκδότη. Στους λίγους που γνώριζαν τις συναντήσεις αυτές, δήλωναν κατόπιν και οι δύο ενθουσιασμένοι. Παρά τη σημαντική διαφορά ηλικίας, είχε διαμορφωθεί από την πρώτη στιγμή ένα κλίμα αποδοχής, άνεσης και αλληλοκατανόησης. «Είχα ακούσει ότι είναι απότομος και αυστηρός, αλλά η συζήτηση μαζί του με εντυπωσίασε» έλεγε ο πολιτικός στους έμπιστους συνομιλητές του. «Δεν είναι καθόλου ακραίος. Είναι ένας έξυπνος και μετριοπαθής πολιτικός» έλεγε ο εκδότης στους στενούς συνεργάτες του.
***
Το παρ' ολίγον ατύχημα
Η τέταρτη συνάντηση έγινε και αυτή έπειτα από αίτημα του εκδότη. «Θέλω να τον συναντήσω για να συζητήσουμε όσα συμβαίνουν, αλλά αυτή τη φορά θα ήθελα να είμαστε οι δυο μας» ζήτησε ο εκδότης να διαμηνυθεί στον πολιτικό. Ο πολιτικός ασφαλώς δέχθηκε και πρότεινε ως τόπο συνάντησης το φιλικό διαμέρισμα. «Η πολυκατοικία στην οποία βρίσκεται το διαμέρισμα διαθέτει υπόγειο γκαράζ. Το αυτοκίνητο του εκδότη θα κατέβει στο υπόγειο γκαράζ και ο εκδότης θα ανέβει με το ασανσέρ στον όροφο του διαμερίσματος» ήταν η ευγενική παράκληση του πολιτικού. «Ετσι δεν θα αναγκαστεί να παρκάρει στον δρόμο και δεν θα τον δει κανείς». Στη μία το μεσημέρι ακριβώς η θωρακισμένη λιμουζίνα του εκδότη έφθασε στη συμφωνημένη διεύθυνση και οι φρουροί του πολιτικού, ο οποίος βρισκόταν ήδη στο διαμέρισμα, έσπευσαν να ανοίξουν την αυτόματη πόρτα του γκαράζ. Εκείνη τη στιγμή όμως ο επικεφαλής της ασφαλείας του εκδότη που βρισκόταν μέσα στη λιμουζίνα μαζί με τον εκδότη, μόλις είδε την πόρτα του γκαράζ να ανοίγει, διέταξε αμέσως τον οδηγό να σταματήσει. «Δεν είναι ράμπα γκαράζ, είναι ασανσέρ αυτοκινήτων» είπε. «Αυτά τα ασανσέρ αντέχουν αυτοκίνητα μέχρι δύο τόνων. Η λιμουζίνα είναι θωρακισμένη και ζυγίζει πεντέμισι τόνους. Αν μπούμε θα εγκλωβιστούμε στο ασανσέρ». Και έτσι το αυτοκίνητο δεν προχώρησε. Σταμάτησε στην πιλοτή. «Αν μπαίναμε θα παγιδευόμασταν και θα χρειάζονταν δύο μέρες για να μας απεγκλωβίσουν» είπε ο επικεφαλής της ασφαλείας του εκδότη που μόλις είχε αποτρέψει ένα απροσδόκητο και ατυχέστατο περιστατικό, που αν γινόταν θα... έμενε στην Ιστορία.
Η μυστική οδηγία του πολιτικού έπρεπε αναγκαστικά να παραβιαστεί. Αλλωστε ο δρόμος, παρά τη γειτνίασή του με την αμερικανική πρεσβεία και ορισμένα σημαίνοντα δημόσια κτίρια, ήταν σχεδόν άδειος εκείνη την ώρα. Μόνο τρεις εργάτες μαστόρευαν σε ένα κτίσμα λίγα μέτρα διαγώνια απέναντι, αλλά μάλλον δεν είχαν δώσει σημασία (ή έτσι άφηναν να φαίνεται...) στην κινητικότητα και στους λίγους αστυνομικούς με πολιτικά που λίγη ώρα νωρίτερα είχαν συνοδεύσει τον πολιτικό και στέκονταν στον δρόμο με τα ακουστικά τους στα αφτιά. Ο ιστορικός εκδότης, που φορούσε πουκάμισο με λεπτή κόκκινη ρίγα, τιράντες, κόκκινη γραβάτα και μπλε κοστούμι, κατέβηκε, περπάτησε με γρήγορα βήματα προς την γκρίζα μεταλλική είσοδο, την οποία ξεκλείδωσε ένας φρουρός του πολιτικού. Κατευθύνθηκαν στο ασανσέρ και πάτησαν το κουμπί του πρώτου ορόφου. Βγήκαν σε έναν σκοτεινό διάδρομο. Ο φρουρός χτύπησε ένα κουδούνι χωρίς όνομα δίπλα σε μια γκρίζα πόρτα. Ο πολιτικός άνοιξε την πόρτα ο ίδιος. «Καλώς ήλθατε». Ηταν ευδιάθετος, ευγενικός και φιλόξενος, όπως πάντα. Φορούσε λευκό πουκάμισο και μπλε κοστούμι. Δεν ήταν όμως μόνος του στο μικρό αυτό ευήλιο διαμέρισμα με τους φρεσκοβαμμένους γκρίζους και βαθυπράσινους τοίχους, την καλαίσθητη διακόσμηση και τα όμορφα έπιπλα σε απλή σχεδίαση. Μετά την εγκάρδια και ζεστή χειραψία, οδήγησε τον επισκέπτη προς το μικρό σαλόνι. Αλλά ο εκδότης κοντοστάθηκε για λίγο γιατί παρατήρησε μια γάτα. Μια γάτα των Ιμαλαΐων, με μακρύ εντυπωσιακό τρίχωμα, ελαφρώς εύσωμη, με μάτια γαλάζια, αυστηρή και μεγαλοπρεπής. Καθόταν επάνω σε ένα ευμέγεθες μαξιλάρι και παρατηρούσε έντονα τον εκδότη χωρίς να κουνηθεί από τη θέση της. «Ανήκει στη φίλη μου που έχει αυτό το σπίτι» εξήγησε ο πολιτικός χαμογελώντας. «Θέλετε έναν εσπρέσο;» ρώτησε. «Θα τον φτιάξω ο ίδιος γιατί δεν υπάρχει κανένας άλλος στο σπίτι».
Μέσα σε λιγότερο από δύο λεπτά ο πολιτικός και ο εκδότης απολάμβαναν τον καφέ τους στο μικρό και όμορφο καθιστικό, και άρχισαν να μιλούν σχεδόν σαν να ήταν πατέρας και γιος, που είχαν χαθεί για χρόνια και «ανακάλυψαν» τυχαία ο ένας τον άλλον. «Συγχαρητήρια για τη νίκη σου. Θα κερδίσεις σίγουρα και τις εθνικές εκλογές» είπε ο εκδότης. «Ευχαριστώ πολύ. Θα ήταν σημαντικό να έχω την υποστήριξη του πιο ιστορικού συγκροτήματος Τύπου» απάντησε ο πολιτικός. Η συζήτηση πέρασε στα θέματα της επικαιρότητας, η οποία είχε αρχίσει να επιβραδύνεται για να προσαρμοστεί στους θερινούς ρυθμούς της... γνώριμης ακινησίας. Ο πολιτικός ηγέτης ανέλυσε στον εκδότη την άποψή του ότι η κυβέρνηση δεν θα κατόρθωνε να ανακάμψει και ότι πλέον οι ξένοι σύμμαχοι της χώρας, ανάμεσα στους οποίους και οι ΗΠΑ, διάκεινται φιλικά προς το κόμμα του. Η μυστική συνάντηση, η μοναδική στην οποία ήταν απολύτως μόνοι τους, διήρκεσε ακριβώς μία ώρα. Οι δύο άνδρες εγκατέλειψαν το διαμέρισμα σε διαφορετική ώρα, με πρώτο τον εκδότη.
Οσα άκουσε ο «μάρτυρας»
Ο μοναδικός μάρτυρας της συνομιλίας ήταν αυτή η γάτα των Ιμαλαΐων, η οποία μάλιστα μετέδιδε μια αίσθηση «κυριότητος του χώρου». Αυτή μόνο είχε το προνόμιο να ακούσει το αίτημα του πολιτικού προς τον εκδότη για μια... σχέση αποκλειστικότητας, για μια σταθερότερη σχέση επωφελούς αλληλοϋποστήριξης. Στο μυαλό αυτής της σπάνιας γάτας καταγράφηκε με μορφή ανεξιχνίαστου κώδικα ένα εξίσου σπάνιο ιστορικό στιγμιότυπο. Μια γάτα σιωπηλή που έδειχνε αφοσιωμένη σε μια φιλική συζήτηση δύο ανθρώπων περί πολιτικής και ισχύος, μια λευκή γάτα μακρύτριχη που τα έντονα γαλανά μάτια της όπως εξείχαν σχεδόν μέσα από το σκουρόχρωμο τρίχωμα του προσώπου της, την έκαναν να μοιάζει αυστηρή και αινιγματική. Οπως αινιγματικές θα αποδεικνύονταν πολλές από τις πτυχές και τις ανατροπές της Ιστορίας αυτής της πολύπαθης χώρας που έμελλε να ακολουθήσουν...


διαβάστε περισσότερα...

«Θυσία» οι υψηλές συντάξεις για να «κλείσει» το Ασφαλιστικό

Ετοιμη να «θυσιάσει», μέσω χαμηλότερων πλαφόν εισοδήματος, τις υψηλές κύριες συντάξεις (άνω των 2.000 ευρώ) και τις μεσαίες επικουρικές (άνω των 150 ή 170 ευρώ) είναι η κυβέρνηση προκειμένου να «κλείσει», υπό όρους (νέα αξιολόγηση έως το 2021), το Ασφαλιστικό.



Αυτή είναι η τελευταία «γραμμή άμυνας» που, σε συνεννόηση με το Μέγαρο Μαξίμου και το οικονομικό επιτελείο, θα ακολουθήσει ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γ. Κατρούγκαλος στην επικείμενη διαπραγμάτευση με τους επικεφαλής των Θεσμών.

Εκτός από τις περικοπές στις συντάξεις, στις «παραμετρικές αλλαγές» που αποφασίστηκε από την κυβέρνηση να γίνουν υποχωρήσεις, περιλαμβάνονται:

Η «αναδιάταξη» των εισφορών, μετά τη σθεναρή άρνηση των δανειστών να αποδεχθούν πλήρως τις αυξήσεις τις οποίες προέβλεπε το αρχικό σχέδιο της κυβέρνησης ως «ισοδύναμο» για τη διάσωση των επικουρικών αλλά και τις εκπτώσεις (σε βάθος 3 - 5 ετών) που η ίδια η κυβέρνηση έδωσε στους αγρότες, τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες και στους επιστήμονες.
Οι προϋποθέσεις για την καταβολή της εθνικής σύνταξης.

Μολονότι η διαπραγμάτευση παραμένει «ανοικτή» ακόμη και για το ύψος της (384 ευρώ) πληροφορίες αναφέρουν ότι «υπό συζήτηση» είναι η πρόβλεψη εισοδηματικών κριτηρίων για όσους δεν θα συμπληρώνουν 15 ή 20 χρόνια ασφάλισης.

Χρηματοδοτικό κενό
Το μεγαλύτερο «αγκάθι» στη διαπραγμάτευση, όπως παραδέχονται κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, είναι το χρηματοδοτικό κενό στα ασφαλιστικά ταμεία που μπορεί να προκύψει στη μεταβατική περίοδο εφαρμογής του νέου Ασφαλιστικού. Εκτός από το ταμειακό έλλειμμα των τριών δισ. ευρώ που θα έχει ο ενιαίος φορέας και την ανεπάρκεια των αποθεματικών της κοινωνικής ασφάλισης (για την οποία ζητούνται νέοι πόροι) πρόσθετοι παράγοντες κινδύνου είναι:

Η αβεβαιότητα ως προς την εισπραξιμότητα των εισφορών και τα έσοδα που θα συγκεντρώνονται για την καταβολή των συντάξεων εξ αιτίας της παρατεινόμενης κρίσης αλλά και της σύνδεσης, από την 1/1/2017, του ύψους των εισφορών με το φορολογητέο εισόδημα (ευνοεί την απόκρυψη εισοδήματος).
Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, περίπου 3 δισ. ευρώ, από 140.000 απλήρωτες συντάξεις που έχουν τα Ταμεία, χωρίς να υπολογίζονται τα απλήρωτα εφάπαξ (1 δισ. ευρώ) και οι οφειλές του ΕΟΠΥΥ (7,8 δισ. ευρώ). Με δεδομένη την έλλειψη των αναγκαίων διαθεσίμων, η «λύση» που προκρίνεται είναι να περιοριστεί το «κρυφό» αυτό χρέος μέσω της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού των παροχών για όσους είναι σε εκκρεμότητα.
Οι δικαστικές αποφάσεις που ακυρώνουν προηγούμενες μνημονιακές περικοπές. Με βάση τον κυβερνητικό σχεδιασμό, οι δημοσιονομικές επιπτώσεις αυτών των αποφάσεων που υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 5 δισ. ευρώ, θα «απορροφηθούν» μέσω του επανϋπολογισμού, με τους νέους ενιαίους κανόνες, όλων των καταβαλλόμενων συντάξεων.

«Η κυβέρνηση δεν θα μειώσει και πάλι τις συντάξεις, ακόμα και αν το ζητήσουν οι διεθνείς δανειστές της και θα προστατεύσει το εισόδημα των αδυνάτων», ανακοίνωσε χθες του υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης υπογραμμίζοντας ότι με το νέο Ασφαλιστικό θα εξασφαλιστεί «ισότιμη μεταχείριση, κοινωνική δικαιοσύνη και διαγενεακή αλληλεγγύη».

Πολιτική συναίνεση
Την ανάγκη ταχείας ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης επισήμανε χθες ο Ευρωπαίος επίτροπος Π. Μοσκοβισί, κάνοντας λόγω για επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε ανάπτυξη 2,7%, το 2017. Υποστήριξε πως η Ελλάδα πρέπει, τώρα, να εφαρμόσει κρίσιμες μεταρρυθμίσεις για να αποφύγει μεγαλύτερο κόστος μελλοντικά, εκτιμώντας παράλληλα πως μια ευρεία πολιτική συναίνεση θα αύξανε επίσης την πιθανότητα επιτυχίας. Αν και απέφυγε να προσδιορίσει ημερομηνία επιστροφής των επικεφαλής των Θεσμών στην Αθήνα, σημείωσε πως η ομάδα του βρίσκεται στην Αθήνα από τα μέσα Ιανουαρίου και δήλωσε σε θέση να διαβεβαιώσει πως το γενικό κλίμα των συζητήσεων είναι θετικό. «Παρόλο που έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος, γνωρίζουμε ότι χρειάζεται να γίνουν περισσότερα», δήλωσε, και πρόσθεσε ότι «αυτές οι μεταρρυθμίσεις είναι δύσκολες για κάθε χώρα, ειδικά μετά από μια παρατεταμένη ύφεση, αλλά αυτό συνιστά έναν ακόμη λόγο που πρέπει να γίνουν τώρα, καθώς το κόστος και οι προκλήσεις θα είναι μεγαλύτερες στο μέλλον». Ολοκληρώνοντας επιτυχώς την αξιολόγηση, εκτίμησε, η Ελλάδα θα αποδείξει πως επιδιώκει ενεργά τη δική της σταθεροποίηση, επιτρέποντας μετά να περάσουμε στη συζήτηση των πιθανών μέτρων για το χρέος.

διαβάστε περισσότερα...

Η χώρα σε επικίνδυνη καμπή, οι πολίτες σε απόγνωση

Σε μία άκρως επικίνδυνη καμπή έχει εισέλθει η χώρα και - κυρίως - η κοινωνία.


Τα κυβερνητικά αδιέξοδα και η έλλειψη σχεδίου αντιμετώπισης της κρίσης, η αμηχανία και η απουσία εναλλακτικής πρότασης από την αντιπολίτευση και η γενικευμένη απώλεια της ελπίδας και της προοπτικής στους πολίτες αποτυπώνονται στο σύνολο των κρίσιμων ζητημάτων που έχουν ανακύψει, προκαλώντας εύλογη ανησυχία για την επόμενη μέρα. Αν σε αυτό το σύνθετο όσο και δυσοίωνο παζλ προσθέσει κανείς, την συνολικότερη εικόνα Βαβέλ και ασυνεννοησίας που καταγράφεται και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τότε μπορεί εύκολα να αντιληφθεί τους κινδύνους που ενέχει μια τέτοια κατάσταση αλλά και την ανησυχία για απρόβλεπτες κοινωνικές εκρήξεις.

H οικονομική κρίση, τα συνεχή αδιέξοδα στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές που επιδεινώνουν τις συνθήκες ζωής των πολιτών αλλά και την ομαλή λειτουργία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, είναι ένα δεδομένο που διαρκεί χρόνια τώρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πολίτες εμφανίζονται να έχουν «συνηθίσει» όλο αυτό το «παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι» μεταξύ της εκάστοτε κυβέρνησης και της τρόικας ή του κουαρτέτου.
Η χώρα σε επικίνδυνη καμπή, οι πολίτες σε απόγνωση

Κι αν η συνήθεια της οικονομικής «μιζέριας» ή το αίσθημα της «παραίτησης» που κυριαρχεί -καθώς οι περισσότεροι πιστεύουν ότι έρχονται χειρότερα και προσαρμόζονται σ’ αυτά- είναι αναμενόμενο, αυτό που κανείς δεν περίμενε ήταν η προσφυγική βόμβα. Το σκηνικό χάους που έχει στηθεί σε όλη τη χώρα και οι φόβοι μιας ανεξέλεγκτης κατάστασης, βαραίνουν ακόμη περισσότερο το κλίμα, τόσο στην πολιτική, όσο και στην κοινωνία.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι εδώ και πολύ καιρό τα επιτελεία των κομμάτων έχουν πάψει να εστιάζουν την προσοχή τους αποκλειστικά και μόνο στα «ποσοτικά» ευρήματα των γκάλοπ - ήτοι τις δημοσκοπικές διαφορές που καταγράφουν από τους αντιπάλους - αλλά στρέφουν το βλέμμα και στα λεγόμενα ποιοτικά χαρακτηριστικά, που αποτυπώνουν συναισθήματα και διαθέσεις του εκλογικού σώματος. Μια προσεκτική μελέτη αυτών άλλωστε, επιτρέπει την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για τη στάση της κοινής γνώμης και ασφαλείς προβλέψεις για τις αντιδράσεις της στο εγγύς μέλλον.
Η χώρα σε επικίνδυνη καμπή, οι πολίτες σε απόγνωση

Σε ανοδική πορεία
Από την έναρξη της κρίσης και μετά, η απογοήτευση των πολιτών κυρίως σε ό,τι αφορά τους χειρισμούς των πολιτικών ηγεσιών ήταν πάντα παρούσα στις δημοσκοπήσεις με το σχετικό δείκτη να εμφανίζει μάλιστα σταθερή ανοδική πορεία στη διάρκεια της τελευταίας εξαετίας. Η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος απαντούσε αρνητικά στο ερώτημα ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα μεγάλα προβλήματα του τόπου δίνοντας εξαιρετικά χαμηλές βαθμολογίες τόσο στην εκάστοτε κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση. Το στοιχείο μάλιστα αυτό ήταν που επί χρόνια εφησύχαζε τις κυβερνήσεις αφού η απουσία ισχυρού αντιπάλου επέτρεπε την παραμονή - για λίγο ακόμη - στην εξουσία. Εκείνο, ωστόσο, που διέφυγε της προσοχής των κυβερνώντων ήταν ότι η διαρκής έλλειψη προοπτικής και ουσιαστικής πρότασης εξόδου από την κρίση, μπορεί να προκαλέσει εκρηκτικές αντιδράσεις με απρόβλεπτες συνέπειες, μετατρέποντας την απογοήτευση σε πολύ εντονότερα συναισθήματα όπως την οργή που μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκδηλωθεί επί δικαίων και αδίκων και να σαρώσει στο πέρασμά της άκριτα και συλλήβδην κυβερνήσεις, κόμματα και κέντρα εξουσίας.

Ενδεικτική αυτής της μεταστροφής επί τα χείρω της ψυχολογίας της κοινής γνώμης είναι και η πρόσφατη έρευνα τάσεων της MRB. Βάσει των ευρημάτων της δημοσκόπησης τα κυρίαρχα συναισθήματα, τα οποία μάλιστα διαπερνούν οριζόντια όλα τα κοινωνικά στρώματα είναι πρωτευόντως η οργή που φθάνει σε ποσοστό το 63,9% και ακολουθεί η ντροπή με 49,3% και ο «φόβος» με 46,9%. Είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης το γεγονός ότι το 93,2% των ερωτηθέντων χρησιμοποιεί κάποια αρνητική λέξη προκειμένου να περιγράψει την κατάσταση την οποία βιώνει, έναντι ποσοστού μόλις 14,6% που είχε να πει κάτι θετικό!

Τα αρνητικά αυτά συναισθήματα, πάντως, δείχνουν να είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, και τα οποία αφορούν αμιγώς ζητήματα της καθημερινότητας και της επιβίωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ερωτηθέντες θέτουν ως πρώτες πηγές ανησυχίας τους το ζήτημα της ανεργίας με ποσοστό 62,7%, ακολουθεί το φορολογικό σύστημα με 42,6%, ενώ έπεται η υγεία και η περίθαλψη με 33,6% και το μεταναστευτικό με 24,7%. Αξίζει να σημειωθεί δε ότι το προσφυγικό έχει αυξηθεί ως πρόβλημα κατά 20% το τελευταίο έτος, γεγονός που αποδεικνύει την ένταση με την οποία εισπράττουν τις συνέπειές του οι πολίτες. Αν σε αυτό το στοιχείο προσθέσει κανείς και το γεγονός ότι το 75% των ερωτηθέντων εκτιμούν ως απίθανη την επίλυση του μεταναστευτικού μέσα στο επόμενο έτος, μπορεί εύκολα να καταλάβει την απόγνωση που καταγράφεται στην κοινή γνώμη και τις εντάσεις που μπορεί αυτή να πυροδοτήσει, ιδίως σε περιοχές που δέχονται και τις μεγαλύτερες πιέσεις από τις μεταναστευτικές ροές.

Δεύτερο το φορολογικό
Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης ένα ακόμη εύρημα που αφορά το φορολογικό και δείχνει ότι έχει περάσει στην δεύτερη θέση με άνοδο περίπου 5% - ευρισκόμενο στο υψηλότερο σημείο που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα - αποδεικνύοντας την αγωνία και εν πολλοίς την αδυναμία πλέον των Ελλήνων να ανταποκριθούν στις ολοένα μεγαλύτερες φοροδοτικές απαιτήσεις ενός χρεοκοπημένου κράτους. Το πλέον ανησυχητικό όλων ωστόσο, είναι το ότι οι πολίτες όχι μόνο βρίσκονται σε απόγνωση στην παρούσα φάση, αλλά δηλώνουν ότι δεν περιμένουν καμία βελτίωση και στο μέλλον. Ενδεικτικοί είναι οι λεγόμενοι «δείκτες αισιοδοξίας». Όχι μόνο, το 93,5% των ερωτώμενων χαρακτηρίζει ως κακή τη σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας, αλλά επιπλέον το 81,4% εκτιμά πως μέσα στους επόμενους 12 μήνες η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί.

Θεματολογία
Πιθανή άνοδος ακραίων φωνών

Μέσα σε αυτό το σκηνικό απόγνωσης, λόγω των αυξημένων προβλημάτων, σημασία έχει και το πού επιλέγουν να ρίξουν τις «ευθύνες» οι πολίτες, αποτυπώνοντας μέσω των απαντήσεών τους, έντονα στοιχεία αντιευρωπαϊσμού. Στον τομέα των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές για παράδειγμα, οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία δηλώνουν απρόθυμοι για νέες θυσίες με στόχο την παραμονή στο ευρώ (μόλις 12% επιθυμούν να δεχτεί η κυβέρνηση τα μέτρα για να κλείσει η αξιολόγηση). Στο στόχαστρο μπαίνουν πλέον η Ευρώπη και οι διεθνείς οργανισμοί για τους χειρισμούς τους με τους πολίτες να εκφράζουν αρνητική γνώμη σε ποσοστό 72,7% για το ΔΝΤ, 65,5% για την ΕΚΤ και 63,3% για την ΕΕ. Αντίστοιχα τεράστιες ευθύνες καταλογίζουν οι ερωτώμενοι στην Ευρώπη και για τους χειρισμούς της στο προσφυγικό καθώς το 39% εκτιμά πως για την κατάσταση ευθύνεται η ΕΕ, ενώ ένα 28% θεωρεί ως υπεύθυνη την στάση της Τουρκίας. Αν και σε πολλά από τα προαναφερθέντα ζητήματα οι ευθύνες του ευρωπαϊκού και του διεθνούς παράγοντα για την σημερινή ελληνική πραγματικότητα είναι αδιαμφισβήτητες, ωστόσο μια συνεχής αύξηση του αισθήματος θυματοποίησης των ελλήνων και των αντιευρωπαϊκών συναισθημάτων τους, μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλέσει για ενδεχόμενη επικράτηση ακραίων και ξενοφοβικών φωνών..

διαβάστε περισσότερα...

Οι ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια κρίνουν την αξιολόγηση

Ως ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα της αξιολόγησης κρίνεται το θέμα της εξυγίανσης των ισολογισμών των τραπεζών από τα «κόκκινα» δάνεια. Η εξυγίανση αυτή δρα καταλυτικά σε δύο καίριους τομείς:




Ο πρώτος αφορά την ακεραιότητα των κεφαλαίων που πρέπει να διατηρήσουν οι τράπεζες ιδιαίτερα μετά τις νέες συνθήκες που αφορούν στο bail in. Ο δεύτερος αφορά τον απεγκλωβισμό πόρων προκειμένου να δοθούν νέα δάνεια. Αυστηρότερα κριτήρια για χορηγήσεις νέων δανείων υιοθέτησαν σταδιακά από το β' τρίμηνο της περσινής χρονιάς οι εγχώριες τράπεζες, με αποτέλεσμα οι νέες χορηγήσεις να τιμολογηθούν σε υψηλότερα επίπεδα.

Η σημαντική εκροή καταθέσεων, η αδυναμία πρόσβασης στη διατραπεζική αγορά και η πίεση που δέχθηκε η κεφαλαιακή βάση των τραπεζών από τον σχηματισμό πρόσθετων προβλέψεων αποτελούν τους τρεις βασικούς λόγους σύμφωνα με έρευνα τηςΤτΕ για τη σφικτότερη πολιτική χορηγήσεων. Δεν είναι, όμως, οι μόνοι. Οι τράπεζες ανάφεραν στην έρευνα ως επιπλέον αιτία αυστηροποίησης των πιστοδοτικών τους κριτηρίων, τη δριμεία επιδείνωση, από τις αρχές του 2015, των προσδοκιών για την πορεία της οικονομίας.

Τι θα περιλαμβάνει το θεσμικό πλαίσιο
Εντός των αμέσως προσεχών ημερών αναμένεται η πράξη του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος που θα καθορίζει το πλαίσιο για τις εταιρείες διαχείρισης των κόκκινων δανείων. Οι εταιρείες αυτές θα μπορούν να διαχειριστούν, να αγοράσουν και να επαναχρηματοδοτήσουν δάνεια. Και ενώ το θεσμικό πλαίσιο ετοιμάζεται, κάποια θέματα πρέπει κατά προτεραιότητα να κλείσουν.

Απαραίτητο κρίνεται να υπάρξει συντονισμένη αντιμετώπιση των κοινών πιστούχων. Η πρόοδος στο ζήτημα αυτό παραμένει περιορισμένη, ενώ οι κοινοί πιστούχοι έχουν κοινά προβλήματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.

Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αδύνατον να υπάρξουν οριστικές λύσεις χωρίς κοινή δράση από όλους τους πιστωτές. Σχεδόν το σύνολο των μεγάλων επιχειρηματικών μη εξυπηρετούμενων δανείων αφορούν περισσότερους του ενός πιστωτές.

Αυτοί λοιπόν οι πιστούχοι με τα κοινά χαρακτηριστικά και προβλήματα σε διάφορες τράπεζες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από κοινού για την εξέλιξη των δανείων τους και τούτο θα πρέπει να είναι θεσμοθετημένο.

Οι τράπεζες ζητούν και όπως όλα δείχνουν έχουν τη στήριξη του SSM επ’ αυτού, να μπορούν να διαχειριστούν δάνεια πριν αυτά καταλήξουν να γίνουν «κόκκινα», ώστε τελικώς να μη γίνουν «κόκκινα». Τα πιστωτικά ιδρύματα μιας και ξέρουν τους πελάτες τους εκτιμάται πως μπορούν καλύτερα από τον καθένα να λάβουν μέτρα προληπτικά και όχι κατασταλτικά μιας κατάστασης. Οι ρυθμίσεις στις οποίες θα πρέπει να προβαίνουν οι τράπεζες θα πρέπει να έχουν χαρακτήρα μακροχρόνιο και η πολιτική που ακολουθείται να μην είναι μονομερής.

Οι παρεμβάσεις των τραπεζών θα πρέπει να περιλαμβάνουν βιώσιμες επιχειρήσεις και τα χρέη των επιχειρήσεων ιδιαίτερα των μικρομεσαίων θα πρέπει να αντιμετωπιστούν συνολικά και να ρυθμιστούν τελικώς συνολικά σημειώνουν έγκυροι τραπεζικοί παράγοντες.

Στόχος με βάση τα όσα υπολογίζονται είναι το θεσμικό πλαίσιο να έχει ολοκληρωθεί στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου.

διαβάστε περισσότερα...

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΚΟΙΝΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ «28» ΤΗΣ Ε.Ε

Τις μέρες αυτές με αποκορύφωμα την Βαλκανική... Παρασύναξη της Βιέννης κυριάρχησε μια αποκαρδιωτική εικόνα για την Ε.Ε.



Πρώτα η Τετράδα του Βίζεγκραντ (Τσεχία, Πολωνία, Σλοβακία και Ουγγαρία) έδωσαν την αίσθηση της αποδόμησης της ενότητας των «28» απέναντι στην πρόκληση των προσφυγικών ροών με κυρίαρχο ένα κλίμα που συμπυκνώνεται στο «Ο σώζων εαυτόν σωθητω».

Μια πιο ψύχραιμη ματιά αναδεικνύει μιά άλλη εικόνα, μια δυναμική πλήρους ανατροπής της σημερινής κακοφωνίας με επίκεντρο το Βίζεγκραντ και την Αυστρία, που δεν συγκρούεται μόνον με την πολιτική της καγκελαρίου Μέρκελ στο Προσφυγικό, αλλά έχει τη δυναμική ανάδειξης σε παράγοντα βραχυκυκλώματος συνολικά της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ταυτόχρονα είναι η πρώτη ευθεία και χωρίς προσχήματα εναντίωση στην πρωτοκαθεδρία της Ενιαίας Γερμανίας στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη.

Είναι εκτός πάσης λογικής να θεωρήσουμε ότι ακυρώθηκε η αρχική στάση της Γερμανίας στο Προσφυγικό και ότι το μόνο που μένει στη Μέρκελ είναι να μεθοδεύσει επικοινωνιακά μια συντεταγμένη αναδίπλωση. Είναι επίσης εντελώς ψευδής η εικόνα που θέλει τη Γαλλία του Ολάντ-Βαλς να έχει εγκαταλείψει την καγκελάριο στο Προσφυγικό, την ώρα που υπάρχει μια πυρετώδης προσπάθεια διαμόρφωσης κοινού γαλλογερμανικού παρονομαστή για το θεσμικό πλαίσιο της Ευρωζώνης.
Τι κρύβει η επανάσταση των «μικρών» για το Προσφυγικό

Ο ορίζοντας της αναστροφής του κλίματος είναι δίχως καμιά αμφιβολία η Σύνοδος Κορυφής της 6ης Μαρτίου, με τη συμμετοχή της Τουρκίας με καθοριστική μέχρι τότε την προσδοκώμενη συμβολή τόσο της ενεργοποίησης της Νατοϊκής Δύναμης στο Αιγαίο όσο και της επικοινωνιακής κατά κύριο λόγο αξιοποίησης της εκεχειρίας στη Συρία, που αναμένεται να αρχίσει να ισχύει σε λίγες ώρες.

Βίζεγκραντ και Αυστρία
Κατά γενική παραδοχή η εξέγερση της τετράδας του Βίζεγκραντ αλλά και της χειραγώγησης των βαλκανικών χωρών από τη Βιέννη δεν έχει ως μοναδικό κίνητρο τον φόβο των προσφυγικών ροών. Καμιά από τις παραπάνω χώρες, της Αυστρίας συμπεριλαμβανομένης, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως χώρα τελικού προορισμού και ακόμη και στην περίπτωση πλήρους υλοποίησης της αρχικής πρότασης Μέρκελ για ποσοστώσεις, η κατάσταση θα ήταν διαχειρίσιμη χωρίς ισχυρούς πολιτικούς κλυδωνισμούς.
Τι κρύβει η επανάσταση των «μικρών» για το Προσφυγικό

Κίνητρο της τριάδας του Βίζεγκραντ είναι κυρίως η καταγραφή της πολιτικής χειραφέτησής τους από το Βερολίνο και η κατοχύρωση, στον βαθμό του δυνατού, της μη παρακάμψής τους στην περίπτωση υπέρβασης της ψυχροπολεμικής αντιπαράθεσης της Δύσης με τη Ρωσία για την Ουκρανία.

Η Βιέννη και η πολιτική της στο Προσφυγικό είναι μια πιο σύνθετη περίπτωση, καθώς η δημοσκοπική πρωτιά της Ακροδεξιάς του Κόμματος της Ελευθερίας έχει φέρει σε κατάσταση πολιτικού πανικού τα δύο κυβερνώντα κόμματα, τους Σοσιαλδημοκράτες αλλά και το Λαϊκό Κόμμα.
Τι κρύβει η επανάσταση των «μικρών» για το Προσφυγικό

Η παραπάνω διαπίστωση δεν αναιρεί μια άλλη λιγότερο θεατή σήμερα πραγματικότητα το ότι η Βιέννη εκμεταλλεύεται την κρίση στο Προσφυγικό για να τεθεί επικεφαλής μιας Ομάδας Χωρών στη νοτιοανατολική Ευρώπη εντός και εκτός Ε.Ε., έτσι ώστε να ενισχύσει το ειδικό βάρος της στην Ε.Ε. - Ευρωζώνη.

Σήμερα η Σλοβενία, η Κροατία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι κράτη-μέλη της Ε.Ε. με μόνον τη Λιουμπλιάνα στην Ευρωζώνη, με το Ζάγκρεμπ, τη Σοφία και το Βουκουρέστι να βρίσκονται στην ουσία σε μια δεύτερη ταχύτητα, ενώ η προοπτική της πλήρους ένταξης δεν φαίνεται ούτε σε μακρινό ορίζοντα για τις υπόλοιπες χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας συν την Αλβανία. Η παραπάνω συνολική ευρωπαϊκή στασιμότητα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν πρόκειται να αλλάξει, όσο η Ευρωζώνη δεν μπορεί να βγει από την κρίση και να επιστρέψει μέσω της ανάπτυξης στην πολιτική σταθερότητα.

Έτσι, με τον ίδιο τρόπο που η Πολωνία επιχειρεί να πατρονάρει τους άλλους τρεις του Βίζεγκραντ, συν τις τρεις Βαλτικές, συν την Ουκρανία, η Βιέννη που πατά σε κληρονομιά και παράδοση αιώνων κυριαρχίας και επιρροής στα Βαλκάνια επιχειρεί με αφορμή την πρόκληση του Προσφυγικού να εγκαθιδρύσει περιφερειακή επιρροή και πρωτοκαθεδρία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Τι κρύβει η επανάσταση των «μικρών» για το Προσφυγικό

Συμπεφωνημένη διαφοροποίηση
Πολλοί βιάστηκαν να προσθέσουν στην εξέγερση του Βίζεγκραντ και την αυστριακή -βαλκανική ανταρσία και μια επί της ουσίας αποστασιοποίηση της Γαλλίας από την πολιτική του Βερολίνου για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών. Ένα βιαστικό συμπέρασμα που αγνοεί δύο δεδομένα:

Όπως απέδειξε η Κρίση στην Ευρωζώνη από το 2008-10 μέχρι και σήμερα ούτε το Παρίσι, ούτε το Βερολίνο θα αναλάμβαναν την ευθύνη μιας μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ τους, καθώς η ασύντακτη διάλυση της Ε.Ε. - Ευρωζώνης είναι μια επιλογή πολλαπλάσιου κόστους από τον όποιο συμβιβασμό ή συμψηφισμό.

Η Γαλλία βρίσκεται σήμερα σε δεύτερο πλάνο στην ροή του προσφυγικού κύματος, αλλά οι πάντες γνωρίζουν ότι η Βόρεια Αφρική, το Μαρόκο, η Αλγερία και η Τυνησία, πρώην αποικίες της Γαλλίας και με πολυάριθμες κοινότητες στην πρώην αποικιακή μητρόπολη είναι καζάνια που βράζουν, με τον Ισλαμικό Φονταμενταλισμό να καραδοκεί, για να αξιοποιήσει την κοινωνική και την πολιτική δυσαρέσκεια που παράγουν τα καθεστώτα τους. Εξυπακούεται ότι αποδέκτης ενός προσφυγικού κύματος από τη βόρεια Αφρική που θα συμπαρέσυρε και την Υποσαχάρια Γαλλόφωνη και πρώην Γαλλική Αφρική θα είναι κυρίως αν όχι αποκλειστικά η Γαλλία, με τον ίδιο τρόπο που η Ιταλία εισέπραξε ως ανθρωπιστική καταστροφή την αποσταθεροποίηση της Λιβύης.
Τι κρύβει η επανάσταση των «μικρών» για το Προσφυγικό

Για τακτικούς λόγους λόγω Λεπέν η Γαλλία κρατά σήμερα χαμηλούς τόνους, αλλά γνωρίζει πολύ καλά ότι η ήττα της Μέρκελ στο Προσφυγικό θα είναι ταυτόχρονα μια βαριά υποθήκη που θα δυσκολέψει τη διαχείριση μελλοντικών πληθυσμιακών εκροών από τη Βόρεια Αφρική.

Ευκαιρία για την Αγκυρα
Μονόδρομος για την Τουρκία η συνεργασία

«Κλειδί» στις εξελίξεις θα είναι η στάση της Τουρκίας, η οποία βρίσκεται στη χειρότερη διεθνή και περιφερειακή απομόνωσή της από την Ίδρυση του Κεμαλικού Κράτους το 1923.
Τι κρύβει η επανάσταση των «μικρών» για το Προσφυγικό

Μακράν του να κρατά όμηρο την Ε.Ε. και κυρίως τη Γερμανία με την αυξομείωση των προσφυγικών ροών, η Αγκυρα σήμερα έχει ένα πραγματικό παράθυρο ευκαιρίας να διαπραγματευθεί μια Ειδική Σχέση συνεργασίας με την Ευρώπη ως ένα κάποιο αντιστάθμισμα της κατά κράτος ήττας της πολιτικής των Ερντογάν - Νταβούτογλου στη Συρία, αλλά και στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Χωρίς προσέγγιση εφ’ όλης της ύλης, σε ρεαλιστική βάση χωρίς δηλαδή τις ψευδαισθήσεις-φαντασιώσεις των Ενταξιακών Διαπραγματεύσεων που έχουν ως ορίζοντα μια πλήρη ένταξη το κόστος της οποίας δεν θέλουν να αναλάβουν ούτε οι Βρυξέλλες, ούτε η Αγκυρα, η Τουρκία θα είναι για το ορατό μέλλον σε ψυχροπολεμική στασιμότητα σε διαφορετικό κατά περίπτωση βαθμό, με τη Ρωσία, το Ιράν, τις ΗΠΑ, τη Δαμασκό, τη Βαγδάτη, με μόνη προσδοκία μια κάποια εξομάλυνση με το Ισραήλ και ίσως και με την Αίγυπτο.

Υπό την προϋπόθεση μιας πιο μακροπρόθεσμης θεώρησης η Αγκυρα μπορεί να προωθήσει μια Ειδική Πολιτική Σχέση με την Ε.Ε.: Δίχως υπερβολή μπορεί να αναδειχθεί σε βαρύνοντα παράγοντα της αντιπαράθεσης του Βερολίνου με την τετράδα Βίζεγκραντ - Αυστρία και ειδικότερα μπορεί να διευκολύνει καθοριστικά την καγκελάριο Μέρκελ να αντιμετωπίσει μια ταυτόχρονη ενδογερμανική και ενδοευρωπαϊκή πίεση.

Πέραν της απομόνωσης της Άγκυρας στη Μέση Ανατολή, υπάρχει ταυτόχρονα και μια σκληρή ραγδαία επιδεινούμενη οικονομική συγκυρία: Σε μια χώρα όπου ο πρόεδρος δεν επιτρέπει στον κεντρικό τραπεζίτη να αυξήσει τα επιτόκια και να ελέγξει την καταναλωτική υπερθέρμανση, έρχονται τώρα να προστεθούν πρώτον, το πλήγμα στον τουρισμό που θα φέρει η ματαίωση της άφιξης εκατομμυρίων επισκεπτών από τη Ρωσία. Στα παραπάνω, θα προστεθεί η συρρίκνωση της συνολικής τουρκικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στην πρώην ΕΣΣΔ συνολικά και στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή λόγω της σύγκρουσης με τη Μόσχα, αλλά και της κατάρρευσης των πετρελαϊκών εισοδημάτων πολλών εμπορικών εταίρων της Αγκυρας.

Με άλλα λόγια, η Αγκυρα είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένη να συνεργασθεί με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. και να δώσει την αίσθηση μιας καταρχήν τουλάχιστον ελέγξιμης διαχείρισης των προσφυγικών ροών, που μαζί με την έστω σταδιακή εφαρμογή της κατάπαυσης του πυρός στη Συρία να αλλάξει την εικόνα που εισπράττεται από την κοινή γνώμη και τις πολιτικές ελίτ στη Γηραιά Ήπειρο.

Ραντεβού στις Βρυξέλλες
Όλα τα παραπάνω αθροιστικά μπορούν να διαμορφώσουν ένα σκηνικό που θα σώζονται τα προσχήματα για όλους, αλλά και η ουσία, που δεν θα είναι άλλη από μια απόφαση για συνολική και αλληλέγγυα στάση που δεν θα διαφέρει και πολύ από την αρχική πρόταση της Μέρκελ.

Εμπειρη τακτικίστρια και αριστοτέχνης στην εξισορρόπηση εσωτερικών και ευρωπαϊκών συσχετισμών, η καγκελάριος θέλει να φύγει από τις Βρυξέλλες νικήτρια, για να αντιμετωπίσει τις τρεις τοπικές εκλογές του Μαρτίου σε Ομόσπονδα Κρατίδια, ώστε να μην αμφισβητηθεί η πολιτική κυριαρχία της την επόμενη μέρα.

διαβάστε περισσότερα...
 
website counter
friend finderplentyoffish.com