Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

Πλήρης φτωχοποίηση μισθωτών και συνταξιούχων

Πολλά είναι τα ανοικτά θέματα που υπάρχουν στο Ασφαλιστικό. Από τη μια πλευρά αυτά που έχουν τεθεί στη διαπραγμάτευση και αφορούν στη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης, δηλαδή τις νέες μειώσεις των συντάξεων και , από την άλλη, η... εφαρμογή των νέων διατάξεων του νόμου 4387/2016.



Πολλές από τις διατάξεις του νέου νόμου δεν έχουν τεθεί σε εφαρμογή, όπως ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων, το κόστος εξαγοράς των πλασματικών ετών, η ασφάλιση των εργαζομένων με δελτία παροχής υπηρεσιών, το καθεστώς απασχόλησης των συνταξιούχων κ.λπ.

Όλα αυτά βέβαια, αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους , πολλοί από τους οποίους παραμένουν εγκλωβισμένοι και αναζητούν λύσεις, που δυστυχώς καθυστερούν.

Είναι επομένως απολύτως φυσιολογικό να επικεντρώνεται η επικαιρότητα αυτή την περίοδο σε αυτά τα θέματα.

Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι η μεγάλη εικόνα του ασφαλιστικού συστήματος, η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται, η οποία είναι πλέον εμφανής, όσο κι αν δεν έχει αναδειχθεί αρκετά.

Η νέα λοιπόν πραγματικότητα οδηγεί σε πολύ χαμηλότερες συντάξεις και στην ουσία στην περαιτέρω «φτωχοποίηση» των συνταξιούχων σημερινών και μελλοντικών.

Μια μικρή ανάλυση των νέων στοιχείων και δεδομένων, οδηγεί με ασφάλεια στο συμπέρασμα αυτό.

Λίγα τώρα, λιγότερα αργότερα...
Το 80% των ασφαλισμένων ελεύθερων επαγγελματιών, όπως λέει η κυβέρνηση και δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα, πληρώνουν την κατώτατη εισφορά που ανέρχεται στα 168 ευρώ μαζί με την περίθαλψη και τα 10 ευρώ της εισφοράς για την ανεργία. Από το ποσό αυτό για τη σύνταξη καταβάλλεται το ποσό των 117 ευρώ.

Αυτό σημαίνει ότι με 40 έτη ασφάλισης ένας επαγγελματίας θα πάρει σύνταξη 635 ευρώ. Επομένως, η μέση σύνταξη που αντιστοιχεί σε 30 έτη ασφάλισης θα διαμορφωθεί στα 542 ευρώ, δηλαδή 30% χαμηλότερη από τη μέση σημερινή σύνταξη που είναι στα 780 ευρώ για τους παλιούς συνταξιούχους, πριν από την έναρξη εφαρμογής του νέου νόμου στις 13/5/2016.

Στον χώρο των μισθωτών η κατάσταση «πιέζεται» στην ίδια κατεύθυνση.

Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας με χαμηλές αποδοχές και γενικότερα η καθίζηση των αποδοχών, οδηγούν σε χαμηλές αποδοχές, άρα και εισφορές και τελικά σε χαμηλές συντάξεις.

Το πρόβλημα, όπως είναι φανερό, δεν αφορά μόνο ένα νέο επαγγελματία που δηλώνει εισόδημα 7.000 ευρώ τον χρόνο ή και λιγότερα και θα πάρει σύνταξη το 2045. Σε τελευταία ανάλυση ένας επαγγελματίας που δηλώνει αυτό το εισόδημα, δηλαδή 580 περίπου ευρώ τον μήνα , δεν μπορεί να περιμένει σύνταξη μεγαλύτερη από το εισόδημά του.

Το πρόβλημα όμως έχει να κάνει με τον συνταξιούχο που έχει πληρώσει διπλάσιες και τριπλάσιες εισφορές και δικαίως έχει την απαίτηση να διατηρήσει μια σύνταξη των 800-900 ευρώ.

Για να διατηρηθεί και να μη μειωθεί η σύνταξη αυτή, όμως, θα πρέπει να αναλογούν σε κάθε σημερινό συνταξιούχο επτά τουλάχιστον εργαζόμενοι και η αναλογία σήμερα στα ταμεία των ελεύθερων επαγγελματιών είναι κάτω από δύο προς ένα. Δηλαδή λιγότεροι από δύο συνταξιούχοι για κάθε εργαζόμενο.

Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα για τους μισθωτούς όπου τα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι 600.000 περίπου εργαζόμενοι έχουν μέσο εισόδημα 395 ευρώ τον μήνα. Αυτό σημαίνει ότι για να χρηματοδοτηθεί μια σύνταξη των 780 ευρώ που είναι η μέση σύνταξη σήμερα απαιτείται να εργάζονται και να πληρώνουν εισφορές δέκα περίπου εργαζόμενοι.

Τι θα προβλέπει η συμφωνία
Όταν τα πράγματα οδηγούνται σε αυτά τα επίπεδα σε σχέση με την εργασία και τα εισοδήματα, κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί το σημερινό επίπεδο συντάξεων, ανεξάρτητα τι θα προβλέπει η συμφωνία στα πλαίσια της δεύτερης αξιολόγησης.

Όχι γιατί αυτή η πορεία είναι μονόδρομος.

Όχι γιατί είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε ακόμη φτωχότεροι από σήμερα, αλλά γιατί αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα.

Μια πραγματικότητα που συνδέεται σχεδόν αποκλειστικά με την κατάσταση της οικονομίας και τις ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί.

Όσο αυτά τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται, θα διαχειριζόμαστε τη φτώχεια μας που θα «βαθαίνει» χρόνο με τον χρόνο, μήνα με τον μήνα.

Γιατί ακόμα και στην περίπτωση που βγούμε από το μνημόνιο και επανέλθουμε στις αγορές, ποιο είναι το σχέδιο για την επόμενη ημέρα;

Θα εξασφαλίσουμε δανεικά από τις αγορές για να χρηματοδοτήσουμε την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και σε ποιο τομέα , στη βάση ποιου αναπτυξιακού σχεδίου;

Αυτά είναι ζητήματα που πρέπει να απαντηθούν έστω και μετά την όποια συμφωνία επιτευχθεί με τους πιστωτές μας, για να έχουμε μια ελπίδα ότι και αντίμετρα μπορεί να υπάρξουν, αλλά και να αποτραπούν ακόμη δυσμενέστερα μέτρα.

 
website counter
friend finderplentyoffish.com