Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017

Ποιο το κόστος χρηματοδότησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής;

Η ΚΑΠ είναι μία δημόσια παρεμβατική πολιτική για την υλοποίηση της οποίας υπάρχει χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι πόροι της ΚΑΠ προέρχονται κατά βάση από τους φορολογούμενους των κρατών - μελών και μεταφέρονται στους παραγωγούς για την ενίσχυση του εισοδήματός τους ή για την ενίσχυση της συμμετοχής τους σε προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης ή για τη στήριξη μέτρων αγοράς.



Για το κόστος της ΚΑΠ, ιδιαίτερα για τους μηχανισμούς που στηρίζουν την αγροτική παραγωγή και τη σταθεροποίηση του αγροτικού εισοδήματος, έχουν γραφτεί πάρα πολλά κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής της.

Οι επικριτές της ΚΑΠ υποστηρίζουν ότι το κόστος της παραμένει αδικαιολόγητα υψηλό, αφού απορροφά περείπου το 40% του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ο γεωργικός τομέας σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνεισφέρει μόνο το 2,8% στο ΑΕΠ και το 4% στην απασχόληση (στοιχεία Eurostat, 2015).

Επίσης, τονίζουν ότι ο γεωργικός τομέας δεσμεύει ένα πλεόνασμα κεφαλαίου και εργατικού δυναμικού, το οποίο θα μπορούσε να επενδυθεί και να απασχοληθεί σε άλλους κλάδους της οικονομίας με μεγαλύτερη παραγωγικότητα ή να χρηματοδοτήσει άλλες πολιτικές για την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων. Επιπλέον, διατείνονται ότι ο αρχικός λόγος για τη χρηματοδότηση της γεωργίας εξέλειπε, αφού σήμερα όχι μόνο υπάρχει αυτάρκεια σε πολλά αγροτικά προϊόντα, αλλά υπάρχουν και πλεονάσματα με υψηλό κόστος διαχείρισης.

Ακόμη, διατυπώνουν την άποψη ότι η ΚΑΠ μετά από το 2020 πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση και από πολιτική στήριξης του γεωργικού εισοδήματος -κατά κύριο λόγο- να μετατραπεί σε πολιτική αντιμετώπισης των κρίσεων και των δυσλειτουργιών της αγοράς και ενίσχυσης της αγροτικής ανάπτυξης.

Τέλος, ισχυρίζονται ότι οι υψηλές τιμές των αγροτικών προϊόντων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και εντός των άλλων αναπτυγμένων οικονομιών, πλήττουν τον αγροτικό τομέα των αναπτυσσόμενων χωρών, με αποτέλεσμα αυτές να καταδικάζονται σε ατέλειωτη φτώχεια.

Από την άλλη πλευρά οι υποστηρικτές της ΚΑΠ ισχυρίζονται ότι η φύση της γεωργικής παραγωγής είναι ιδιαίτερη και δεν πρέπει να συγκρίνεται με τις άλλες παραγωγικές δραστηριότητες. Το αγροτικό εισόδημα χαρακτηρίζεται από μεγάλη αβεβαιότητα και κινδύνους, αφού υπόκειται σε καιρικές αντιξοότητες και ανελαστική προσφορά.

Επίσης, υποστηρίζουν ότι η γεωργία παρέχει δημόσια αγαθά, όπως η διατροφική επάρκεια και ασφάλεια, η προστασία του περιβάλλοντος, η διατήρηση της βιοποικιλότητας και η ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή. Όλα αυτά αυξάνουν το κόστος της γεωργικής παραγωγής το οποίο είναι δίκαιο να κατανεμηθεί σε όλη την κοινωνία.

Ένα μεγάλο μέρος των συνολικών εσόδων του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού πηγαίνει στη χρηματοδότηση της ΚΑΠ. Κάθε κράτος - μέλος συνεισφέρει στα συνολικά έσοδα (total revenue) του προϋπολογισμού τη συνολική εθνική συνεισφορά (Total National Contribution) που περιλαμβάνει ένα επί τοις % ποσοστό επί του ΦΠΑ (το 12,3% των συνολικών εσόδων για το 2015) και ένα επί τοις % ποσοστό επί του ΑΕΠ (το 68,9% των συνολικών εσόδων για το 2015).

Επιπλέον, κάθε κράτος - μέλος συλλέγει και αποδίδει στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό τους παραδοσιακούς ίδιους πόρους (Traditional Own Resources - 75%) που περιλαμβάνουν τους γεωργικούς δασμούς (100%), την αντισταθμιστική εισφορά για τη ζάχαρη (100%), τους τελωνειακούς δασμούς (100%), μείον ποσοστό 25% επί των ανωτέρω πόρων που παραμένουν στο κράτος ? μέλος ως κόστος συλλογής (το 12,8% των συνολικών εσόδων για το 2015).

Τέλος, ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει τα λοιπά έσοδα και το υπόλοιπο του προηγούμενου έτους που περιέχουν τους φόρους επί των αποδοχών του προσωπικού της Ε.Ε., τις εισφορές από τρίτες χώρες για ορισμένα προγράμματα της Ε.Ε. και τα πρόστιμα από παραβιάσεις της νομοθεσίας για τον ανταγωνισμό (το 6% των συνολικών εσόδων για το 2015).

Από τις οικονομικές εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα έτη 2005/2014, μπορούμε να υπολογίσουμε για κάθε κράτος - μέλος το μέρος της συνεισφοράς του στον προϋπολογισμό που πηγαίνει στη χρηματοδότηση των γεωργικών δαπανών. Με τον τρόπο αυτό, επειδή οι χρηματικοί αυτοί πόροι προέρχονται κατά κύριο λόγο από την εθνική συνεισφορά κάθε κράτους - μέλους (περισσότερο από το 80%), μπορούμε να δούμε ποια είναι η επιβάρυνση των φορολογούμενων για τη χρηματοδότηση της ΚΑΠ.

Πόσα δίνει κάθε χώρα
Το συνολικό ετήσιο κόστος για τη χρηματοδότηση της ΚΑΠ από τις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης απεικονίζεται στο διάγραμμα που παρατίθεται για την περίοδο 2005/2014. Οι χώρες οι οποίες συνεισφέρουν περισσότερα ετησίως για την ΚΑΠ είναι η Γερμανία (10.623 εκατ. ευρώ), η Γαλλία (8.693 εκατ. ευρώ) η Ιταλία (6.877 εκατ. ευρώ), το Ηνωμένο Βασίλειο (6.017 εκατ. ευρώ) και η Ισπανία (4.720 εκατ. ευρώ). Η Αυστρία συνεισφέρει 1.140 εκατ. ευρώ στις γεωργικές δαπάνες, η Δανία 1.086 εκατ. ευρώ, και η Ελλάδα, που βρίσκεται στην 9η θέση της κατάταξης, συνεισφέρει περίπου 965 εκατ. ευρώ ετησίως. Ακολουθούν η Φιλανδία (με 806 εκατ. ευρώ), η Πορτογαλία (με 735 εκατ. ευρώ), η Ιρλανδία (με 685 εκατ. ευρώ) και έπονται οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η εν λόγω ταξινόμηση μπορεί να αποδοθεί στο οικονομικό μέγεθος κάθε χώρας. Πράγματι για την περίοδο 2005/2014 η Γερμανία έχει 12,3 φορές μεγαλύτερο ΑΕΠ από εκείνο της Ελλάδας, η Γαλλία 9,4 φορές, η Ιταλία 7,5 φορές, το Ηνωμένο Βασίλειο 9,5 φορές, η Ισπανία 5 περίπου φορές μεγαλύτερο ΑΕΠ από το ελληνικό. Η Φιλανδία, για την ίδια περίοδο, έχει το 90% του ελληνικού ΑΕΠ, η Πορτογαλία το 82%, η Ιρλανδία το 85% και η Κύπρος το 9% του ελληνικού ΑΕΠ.

Συμπερασματικά, ο Ευρωπαίος φορολογούμενος επιβαρύνεται για τη χρηματοδότηση της ΚΑΠ γιατί η γεωργία είναι μία οικονομική δραστηριότητα με ιδιαιτερότητες, η οποία συμβάλλει σε θετικές εξωτερικές οικονομίες και το κόστος της είναι δίκαιο να κατανεμηθεί σε όλους τους ωφελούμενους. Ειδικότερα για την περίοδο 2004/2015, το κόστος χρηματοδότησης της ΚΑΠ για τη χώρα μας ανέρχεται ετησίως σε ένα περίπου δισ. ευρώ, ποσό το οποίο αντιστοιχεί στο περίπου 1/3 των εισπράξεων της χώρας από τα γεωργικά ταμεία.


 
website counter
friend finderplentyoffish.com