Στο πολυνομοσχέδιο "μαμούθ" των νέων
μέτρων αξίας τουλάχιστον 4,15 δισ. ευρώ (535 εκατ. το 2017-2018 και
τουλάχιστο 3,6 δισ. ευρώ το 2019-2020) και των δεκάδων μεταρρυθμίσεων
που οριστικοποιεί η κυβέρνηση σε "συνεργασία" με τους δανειστές με στόχο
fast track ψήφιση έως τις 18 Μαΐου, περιέχεται ένα "παράρτημα" πολύ
μεγάλο σε έκταση αλλά και πολύ σημαντικό από άποψη δεσμεύσεων που
αναλαμβάνει η Ελλάδα. Επί της ουσίας αποτελεί ένα ξεχωριστό νομοσχέδιο.
Ο λόγος για τον νέο 4ετή προϋπολογισμό
(Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής/ΜΠΔΣ 2018-2021). Το
ΜΠΔΣ περιγράφει την κατάσταση και τις προοπτικές της οικονομίας, τα
μέτρα που θα ληφθούν ανά πεδίο και θέτει αναλυτικούς στόχους και τα
ανώτατα όρια δαπανών για όλη την 4ετία για τα υπουργεία και για τους
λοιπούς φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
Μάλιστα τα δύο πρώτα χρόνια είναι
δεσμευτικά, δηλαδή με την ψήφισή του η κυβέρνηση "δηλώνει" την
δημοσιονομική της πολιτική ανά υπουργείο/φορέα για το 2018, αλλά και για
2019. Επίσης, δεσμεύεται για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ έως και
το 2021 και αποτυπώνει το ύψος των φόρων και των περικοπών που είναι
αναγκαίες με βάση τις νέες εκτιμήσεις της για την ανάπτυξη, την
κατανάλωση και τις επενδύσεις.
Ουσιαστικά με το Μεσοπρόθεσμο γίνεται το
πρώτο "βήμα" στη διαμόρφωση του καθεστώτος δημοσιονομικής πολιτικής για
τη μετά μνημονίου εποχή.
Η κατάθεσή του εκκρεμεί από την
προηγούμενη αξιολόγηση του 2016 (έπρεπε να κατατεθεί τον Μάιο του 2016),
λόγω και της "διαμάχης" που υπήρχε για το ύψος των πρωτογενών
πλεονασμάτων. Πλέον σύμφωνα με το κείμενο του μνημονίου που έχει
διαρρεύσει από την Handelsblatt έχει γίνει σαφές πρωτογενή πλεονάσματα
στο 3,5% του ΑΕΠ θα διατηρηθούν έως το 2021 ή το 2022.
Στο μνημόνιο αναφέρεται ότι το
Μεσοπρόθεσμο "θα θέτει ανώτατα όρια δαπανών σύμφωνα με τους στόχους του
προγράμματος του ESM με στόχο πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ για τα
έτη 2019, 2020 και 2021". Γίνεται σαφές ότι θα περιλαμβάνονται τα μέτρα
535 εκατ ευρώ του 2017-2018, αλλά και του πακέτου των παρεμβάσεων 3,6
δισ. ευρώ (ή παραπάνω αν δεν επαρκούν για να καλύψουν ποσό ίσο με το 2%
του ΑΕΠ) για τα έτη 2019-2020.
Προβλέπονται ετήσιες επικαιροποιήσεις
στις οποίες η κυβέρνηση υποχρεούται να καλύψει τυχόν "κενά",
"συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών αποφάσεων" με "μέτρα αντιστάθμισης".
Επίσης υποχρεούται να μην λαμβάνουν μέτρα που περιορίζουν την ανάπτυξη
(πχ περικοπή επενδύσεων ή άλλων δαπανών τέτοιου είδους). Σημειώνεται
ότι το Μεσοπρόθεσμο αποτελεί έναν πολυετή προϋπολογισμό που γίνεται
νόμος του κράτους και μπορεί να αλλάξει με νέο νόμο δηλαδή με νέο
Μεσοπρόθεσμο, αν και στην εντός μνημονίου εποχή αυτό "απαιτεί" την
συμφωνία των δανειστών.
Ο εφαρμοστικός, το G7 και το EWG
Το Μεσοπρόθεσμο, είναι προαπαιτούμενο
της πολιτικής συμφωνίας για την 2η αξιολόγηση, ενώ το σύνολο των
διατάξεων του εφαρμοστικού πρέπει να ψηφισθούν "ομαλά", δηλαδή χωρίς
"αποκλίσεις" από αυτό που ορίζουν τα Μνημόνια, αλλά και οι υπόλοιπες
διαπραγματεύσεις για το "περιεχόμενο" των νομοθετικών διατάξεων που συνεχίζονται με "αναταραχές" και από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Οι θεσμοί, παρακολουθούν στενά τα
προσχέδια καθώς η ομαλή πορεία προς τη "ψήφιση" είναι προϋπόθεση για να
"ξεδιπλωθούν" οι συζητήσεις για το χρέος που αρχίζουν από αύριο.
Αύριο (11-13/5) οι υπουργοί Οικονομικών
των "μεγάλων" κρατών βρίσκονται στο Μπάρι της Ιταλίας και συνεδριάζουν
στο πλαίσιο του G7 μαζί με τους εκπροσώπους των Θεσμών και με πρόθεση να
συγκληθεί στο περιθώριο της συνόδου Washington Group (σ.σ. το έχει
προαναγγείλει ο Έλληνας υπουργός οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος).
Τα "νέα" θα παρουσιαστούν επισήμως στην ελληνική πλευρά στο τακτικό Euroworking Group
το οποίο έχει προγραμματιστεί εδώ και καιρό για τη Δευτέρα 15 Μαΐου, με
στόχο την προετοιμασία του Eurogroup της 22ας Μαΐου και με βασικό
μενού, σύμφωνα με πληροφορίες, το ζήτημα του ελληνικού χρέους.
Τα μέτρα
Ο εφαρμοστικός νόμος πρέπει να ψηφιστεί
το αργότερο στις 18 Μαΐου προκειμένου να διαμορφωθεί η λίστα συμμόρφωσης
στο Compliance Report που συντάσσει Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μέσα από το πολυνομοσχέδιο πέρα από τα
δημοσιονομικά μέτρα των τουλάχιστο 4,15 δισ. ευρώ, νομοθετούνται και μια
σειρά από άλλες παρεμβάσεις. Αφορούν μεταξύ πολλών άλλων στον τρόπο
αποπληρωμής των οφειλών του κράτους προς ιδιώτες, αλλά και στην
προτεραιοποίηση των ελεγκτικών διαδικασιών και την ενίσχυση της συλλογής
των φόρων. Προβλέπουν επίσης διατάξεις στο πεδίο των ασφαλιστικών
ταμείων με στόχο τη μείωση του διαχειριστικού τους κόστους.
Περιλαμβάνονται επίσης οι παρεμβάσεις στο εργασιακό μαζί με τις
διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για το κυριακάτικο εμπόριο και την πώληση μη
φαρμακευτικών προϊόντων εκτός των φαρμακείων, αλλά η διάταξη για την
προστασία των στελεχών τραπεζών και Δημοσίου που μετέχουν στην
αναδιάρθρωση δανείων.
