Το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις σχέσεις πολιτών-τραπεζών αποτελεί ασπίδα εν μέσω μάλιστα οικονομικής κρίσης, καθώς υποχρεώνει πλέον τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να πειθαρχήσουν σε αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις που έκριναν ότι μια σειρά από όρους ήταν παράνομοι και καταχρηστικοί. Είναι αξιοσημείωτο ότι, ενώ οι αποφάσεις αυτές είχαν εκδοθεί εδώ και πολλά χρόνια, οι τράπεζες συμμορφώθηκαν μ’ αυτές μόλις το 2008, όταν εκδόθηκε σχετική υπουργική απόφαση, με την οποία αποκτούν καθολική εφαρμογή αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από το 1998 και μετά, αλλά ορισμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με διάφορες προφάσεις απέφευγαν να τηρήσουν.
Για παράδειγμα,
με την υπουργική απόφαση απαγορεύεται η είσπραξη εξόδων «χρηματοδότησης», «προέγκρισης δανείου» ή «εξέτασης αιτήματος δανείου», κλιμακούμενων ανάλογα με το ποσόν του δανείου, απαγορεύεται η επιβολή ποσού «προμήθειας» ή «εξόδων φακέλου», αλλά και να αναπροσαρμόζει την ετήσια συνδρομή πιστωτικής κάρτας χωρίς προηγουμένως να ενημερώνει τον κάτοχο-καταναλωτή.
Μάλιστα, επειδή 17 τράπεζες που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας δεν συμμορφώθηκαν τους επιβλήθηκαν συνολικά πρόστιμα ύψους 10.200.000 ευρώ. Συγκεκριμένα, η Διεύθυνση Προστασίας, της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, ύστερα από αυτεπάγγελτο έλεγχο που πραγματοποίησε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, σε ορισμένα βασικά τραπεζικά προϊόντα, που προσφέρουν τα πιστωτικά ιδρύματα, διαπίστωσε παραβατική συμπεριφορά. Η παράβαση αφορούσε σε χρέωση από την πλευρά των τραπεζών προς τους καταναλωτές, που έχει κριθεί καταχρηστική με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις και απαγορεύεται από την ΥΑ798/2008. Η καταχρηστική χρέωση έχει να κάνει με την παρακράτηση ποσού ως προμήθεια, υπέρ της τράπεζας, στις περιπτώσεις ανάληψης μετρητών μέσω πιστωτικής κάρτας.