Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011
7+1 μεταρρυθμίσεις που ποτέ δεν έγιναν ΓΙΑ ΚΑΘΕ 2,7 ΕΥΡΩ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΘΕΣΠΙΖΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΟ ΤΟ 1 ΕΥΡΩ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΕΣΟΔΑ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΑΦΟΡΑ ΕΠΑΧΘΕΙΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΚΑΙ ΟΣΩΝ ΔΕΝ «ΚΛΕΒΟΥΝ»
ΤΑ ΡΕΣΤΑ της παίζει η κυβέρνηση, αναζητώντας και νέα εισπρακτικά μέτρα που θα καλύψουν την αποτυχία της να κάνει πράξη όσα η ίδια συμφώνησε στο μνημόνιο.
Το πακέτο από το 2010 έως και το 2012 υπολογίζεται ότι μπορεί να ξεπεράσει τα 60 δισ. ευρώ, από τα οποία μόνο 21 θα έρθουν στα ταμεία. Δηλαδή, για κάθε 2,7 ευρώ μέτρων που θεσπίζει η κυβέρνηση σε συμφωνία με τους δανειστές της, μόνο το 1 ευρώ αποδίδει έσοδα στα κρατικά ταμεία. Κατά κανόνα αφορά επαχθείς επιβαρύνσεις μισθωτών, συνταξιούχων και όσων δεν «κλέβουν» το κράτος, οι οποίες επανέρχονται συνεχώς ως εύκολη λύση.
Αντιθέτως, αδυνατεί να πράξει τις συμφωνηθείσες στο μνημόνιο παρεμβάσεις που θα εξυγίαναν την οικονομία. Πέρα από τη γνωστή «καραμέλα» της πάταξης της φοροδιαφυγής (επί μήνες η κυβέρνηση παλεύει να βάλει φυλακή κάποιους κραταιούς φοροφυγάδες ως ένδειξη ότι κάτι αλλάζει), πολλά δεν έχουν γίνει στο νοικοκύρεμα των δοσοληψιών του κράτους, στη λειτουργία της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών των υπαλλήλων του Δημοσίου, στις αποκρατικοποιήσεις και στα αναπτυξιακά μέτρα:
1 Ενιαίο μισθολόγιο. Οδηγείται σε μεγάλο τσεκούρι μισθών, γιατί απέτυχε να δημιουργήσει μία ενιαία αρχή πληρωμών, μέσω της οποίας από το 2010 θα είχε πλήρη εικόνα των μισθοδοσιών του Δημοσίου καθώς και των ΔΕΚΟ, για να φανεί ποιος λαμβάνει τι και να γίνει εξορθολογισμός της δαπάνης. Τελικά αυτό δεν συνέβη, και έτσι προσλήψεις, επιδόματα, υπερωρίες και άλλες δαπάνες, που δεν μπορούν να ελεγχθούν κεντρικά, δεν επιτρέπουν την αποκλιμάκωση του συνολικού μισθολογικού κόστους, παρά τις διαδοχικές οριζόντιες περικοπές που έκανε η κυβέρνηση. Οσο για το μισθολόγιο, άργησε, και τώρα αναμένεται σκληρότερο...
2 ΔΕΚΟ. Δεν έγινε η εξυγίανση των ΔΕΚΟ (που δεν θα είχαν ελλείμματα, θα μείωναν το μισθολογικό τους κόστος κατά 800 εκατ. ευρώ και θα αναδιαρθρώνονταν). Αντιθέτως, εταιρείες απαξιώθηκαν, η ακίνητη περιουσία τους έμεινε αναξιοποίητη και τώρα κινδυνεύουν να ενταχθούν ως «οικόπεδα» στο πανίσχυρο ταμείο αξιοποίησης. Ερχονται οριζόντιες περικοπές προσωπικού και μαζικά λουκέτα. Ελλοχεύει, δε, ο κίνδυνος -όπως το εξέφρασαν προ ημερών στελέχη του ΔΝΤ-, αν αποτύχουν και αυτά τα μέτρα, να «παρακαμφθεί» και ο θεσμός της εργασιακής εφεδρείας.
3 Ιδιωτικοποιήσεις. Ο ΟΤΕ είναι η μόνη αποκρατικοποίηση που έγινε επί ΠΑΣΟΚ. Ακόμη και το Καζίνο της Πάρνηθας ή η πώληση των Airbus της πάλαι ποτέ Ολυμπιακής δεν έχουν ολοκληρωθεί. Η καθυστέρηση, μαζί με την υποχρέωση της κυβέρνησης (αντί για αποτελέσματα στο μέτωπο των εσόδων και της σπατάλης) να τάξει κάτι άλλο στους δανειστές, οδήγησε στην περίφημη δέσμευση για αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ (που πλέον όλοι παραδέχονται ότι δεν προχωράει). Η πίεση των Ευρωπαίων και του επιχειρηματικού κόσμου για συμμετοχή στα «οφέλη» της ελληνικής επιτήρησης οδήγησε και στη χωρίς επιστροφή μεταβίβαση της κυριότητας των κρατικών «ασημικών» στο ταμείο, που έχει δικαίωμα να τα πωλεί σε αγοραίες αξίες, ακόμη και να τα ρευστοποιεί. Η κυβέρνηση θα δώσει μία μάχη με το χρόνο για να δείξει στην τρόικα ότι μπορεί να φέρει έστω ένα μέρος από τα 1,3 δισ. ευρώ έσοδα που ήταν ο στόχος για το Σεπτέμβριο.
4 Διαύγεια. Η έλλειψη πληροφορικού συστήματος (ΟΠΣ), που ακόμη δεν λειτουργεί, ενώ θα έπρεπε να καταγράφει κάθε δοσοληψία του Δημοσίου και να είναι ορατό και από τους πολίτες της χώρας, οδηγεί στη συνηθισμένη από το παρελθόν αύξηση των δαπανών. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του 2011 ξεπέρασαν τα 6,5 δισ. ευρώ και μαζί με όσα το κράτος οφείλει στον ιδιωτικό τομέα από προηγούμενα χρόνια και δεν έχουν ρυθμιστεί, φτάνουν τα 10 δισ. ευρώ περίπου. Το ποσό αυτό θα καλυφθεί από το νέο δάνειο. Μάλιστα, το ποσό διογκώνεται, καθώς το κράτος -όπως και οι πολίτες που πιέζονται από την κρίση...- αναβάλλει πληρωμές, για να του φτάσουν τα διαθέσιμα, ώστε να καλύψει τις βασικές του ανάγκες έως τα μέσα Οκτωβρίου.
5 Υγεία και ΟΤΑ. Στελέχη της τρόικας εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για την επίτευξη των στόχων εξοικονόμησης δαπανών από αυτά τα δύο πεδία. Γι' αυτό και η ομάδα δράσης του Χόρστ Ράιχενμπαχ έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα εστιάσει αμέσως στο πεδίο της υγείας (μαζί με τα πληροφορικά συστήματα και τις αποκρατικοποιήσεις).
6 ΕΣΠΑ. Το κοινοτικό χρήμα είναι το μόνο ίσως αναπτυξιακό εργαλείο που διαθέτει η Ελλάδα αυτές τις ημέρες που υπάρχει απουσία ρευστότητας και βαθιά ύφεση (5,3%). Ωστόσο, 7,7 δισ. ευρώ παραμένουν στο ράφι από αναξιοποίητα κονδύλια του ΕΣΠΑ, τη στιγμή που παραμένουν απλήρωτοι δικαιούχοι έργων που έχουν προκηρυχθεί ακόμη και το 2009, επί Ν.Δ. δηλαδή... Η κυβέρνηση πλέον από κοινού με την ομάδα δράσης θα προσπαθήσει να επιταχύνει, για να εξεταστεί σε δεύτερο χρόνο το «Σχέδιο Μάρσαλ» που μας έταξαν οι ευρωπαίοι εταίροι στη σύνοδο κορυφής του Ιουλίου και το οποίο -σύμφωνα με κοινοτικά στελέχη- δεν χρειάζεται, από τη στιγμή που ακόμη υπάρχουν λεφτά στο... ράφι.
7 Κλειστά επαγγέλματα. Η τρόικα θέλει αύξηση της παραγωγικότητας, είτε με μείωση μισθών είτε με άλλες παρεμβάσεις. Την απαίτηση αυτή την επαναλαμβάνει και τώρα, σε όλους τους δυνατούς τόνους, ζητώντας νέες παρεμβάσεις στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Ο λόγος είναι ότι δεν γίνεται σχεδόν τίποτα στην... απέναντι πλευρά. Στα κλειστά επαγγέλματα δηλαδή, που, παρά την υποχρέωση της χώρας από την οδηγία Μπολκεστάιν για άνοιγμα από το 2010 (προ μνημονίου), ακόμη είναι στο... δρόμο (πληροφορίες αναφέρουν ότι ζητείται αλλαγή του νόμου Παπακωνσταντίνου, για να έχει άμεση εφαρμογή). Είναι ένα από τα μέτρα τόνωσης του ανταγωνισμού, προκειμένου να πέσουν οι τιμές. Εξηγεί ότι, με τόσο βαθιά ύφεση, δεν είναι δυνατό να μην αποκλιμακώνονται οι τιμές (πληθωρισμός 1,7% τον Αύγουστο και αναμένεται νέα άνοδος μετά τις αυξήσεις στο ΦΠΑ το Σεπτέμβριο).
8 Επιχειρηματικότητα. Για να έρθουν ξένοι επενδυτές και να δώσουν θέσεις εργασίας και χρήμα, θέλουν περιβάλλον με απλούς κανόνες. Από τρίμηνο σε τρίμηνο μεταφέρονται οι δεσμεύσεις για την απομάκρυνση των 30 πιο σημαντικών περιορισμών στην επιχειρηματική δραστηριότητα, για αναδιάταξη των δράσεων έρευνας και τεχνολογίας, για ενεργοποίηση του Ενιαίου Σημείου Επαφής (ΕΠΑ) για όσους θέλουν να κάνουν επιχειρήσεις στην Ελλάδα, για συντόμευση των προθεσμιών και απλούστευση των διαδικασιών για απαλλοτριώσεις γης αλλά και επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων γενικότερα.