Ολα στην κόψη του ξυραφιού με ρυθμιστή των εξελίξεων την οικονομία

Η οικονομία γίνεται ο μεγάλος ρυθμιστής των εξελίξεων. Πάντα, βέβαια, καθόριζε και επηρέαζε τα δεδομένα, αλλά για πρώτη φορά τόσο έντονα υπαγορεύει τις στρατηγικές κινήσεις των κομμάτων και διαμορφώνει το πολιτικό σκηνικό.




Μπορεί οι περισσότερες από τις εκλογές μετά τη μεταπολίτευση να προκηρύχθηκαν με αιτιολογικό την οικονομική κατάσταση και την ανάγκη για λήψη μέτρων, αλλά τώρα αντίθετα η οικονομία προβάλλεται ως το μέγα επιχείρημα για να αποτραπεί μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Το σκηνικό θυμίζει θέατρο του παραλόγου. Η κυβέρνηση και τα δύο κόμματα που την απαρτίζουν θεωρούν ότι η οικονομία έφθασε σ' ένα κομβικό σημείο και μετά από έξι χρόνια ύφεσης μπορεί να βγει στο «ξέφωτο», εάν αποφευχθούν πολιτικές αναταράξεις.
Ολα στην κόψη του ξυραφιού με ρυθμιστή των εξελίξεων την οικονομία

Η αξιωματική αντιπολίτευση και άλλα μικρότερα κόμματα επικαλούνται ακριβώς τη δεινή οικονομική κατάσταση, συνδέουν την κρίση με την πολιτική που ασκείται και απορρίπτουν κάθε συνεννόηση.

Η όλη κατάσταση περιπλέκεται, καθώς πλησιάζει ο χρόνος εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και η αντιπολίτευση συνταγματικά μπορεί -υπό προϋποθέσεις- να προκαλέσει εκλογές όπως και το 2009. Και οι δύο πλευρές επιδίδονται σ' έναν αγώνα δρόμου, η μία να καταδείξει ότι μπορεί να εξασφαλίσει την προεδρική πλειοψηφία των «180» και η άλλη ότι είναι σε θέση να μπλοκάρει την εκλογή.
Ολα στην κόψη του ξυραφιού με ρυθμιστή των εξελίξεων την οικονομία

Οι δανειστές παρακολουθούν
Στο μέσο βρίσκεται η οικονομία που άρχισε ήδη να επηρεάζεται από τις σκιές της πολιτικής, ενώ οι αγορές και οι δανειστές παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις. Μέσα στα ασφυκτικά πλέον χρονικά περιθώρια που απομένουν μέχρι την έναρξη των διαδικασιών για την εκλογή του Προέδρου, η κυβέρνηση επιδιώκει τη μεγάλη ανατροπή.

Πληγωμένη από τις κατά συρροή λανθασμένες κινήσεις με τον φόρο ακινήτων, τον γνωστό ΕΝΦΙΑ, επιχειρεί τώρα να ανασυνταχθεί και να προχωρήσει σε μέτρα βελτίωσης του κλίματος. Η εκτίμηση είναι ότι εάν περάσει τον κάβο με την τρόικα, θα είναι σε θέση να εξαγγείλει μέτρα ανακούφισης των πολιτών και να ανοίξει τον δόμο για διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, με στόχο τη ρύθμιση του χρέους.

Τα «όπλα» της κυβέρνησης
Έχοντας ως όπλα τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και τα μέτρα ελάφρυνσης των φορολογικών βαρών, ελπίζει στη διαμόρφωση ενός καλύτερου κλίματος που θα διευκολύνει την προσέλκυση ανεξάρτητων βουλευτών για την εξασφάλιση της προεδρικής πλειοψηφίας και αποτροπής των πρόωρων εκλογών.

Η αξιωματική αντιπολίτευση προσβλέπει στην άκαμπτη στάση της τρόικας και των δανειστών και στη συνέχιση εφαρμογής του ασφυκτικού ελέγχου της οικονομίας, γεγονός που θα καταστήσει αναπόφευκτη την προσφυγή στις κάλπες.

Ήδη, οι σημερινές εξαγγελίες του Α. Τσίπρα στη ΔΕΘ εξυπηρετούν τον στόχο αυτό και με το πακέτο παροχών συντείνουν στη διαμόρφωση προεκλογικού κλίματος. Το γεγονός, πάντως, είναι ότι το προσεχές δίμηνο, έως τα μέσα Νοεμβρίου, θα είναι «πυκνό» και οι εξελίξεις θα είναι καθοριστικές και εν πολλοίς θα κρίνουν τη διενέργεια ή όχι των εκλογών.

Ο «γολγοθάς» ξεκινά με την έλευση της τρόικας στην Αθήνα, αλλά και τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις στο περιθώριο του Eurogroup και των συναντήσεων σε Βρυξέλλες, Βερολίνο.

Το «πείραμα» με την ψηφοφορία της τροπολογίας για τον ΕΝΦΙΑ και την προληπτική αντικατάσταση εννέα βουλευτών, ήταν τραυματικό για την κυβέρνηση και κατέδειξε ότι άλλα μέτρα πλέον θα είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να περάσουν χωρίς σοβαρές αναταράξεις, που ενδεχομένως κλονίσουν την κυβερνητική πλειοψηφία.

Γι' αυτό, άλλωστε, όλοι και κυρίως ο πρωθυπουργός διαμηνύει σ' όλους τους τόνους ότι το Μνημόνιο τελειώνει και δεν πρόκειται να ληφθούν άλλα μέτρα. Ωστόσο, όμως, και μετά τον ΕΝΦΙΑ τα «ναρκοπέδια» για την κυβέρνηση παραμένουν ενεργά. Έως το τέλος του έτους θα πρέπει να ψηφισθούν ρυθμίσεις-φωτιά που επιβάλλει η τρόικα.

Πρόκειται για τέσσερα μέτρα που αναμένεται να προκαλέσουν νέο κύκλο αντιπαραθέσεων. Είναι η επέκταση έκτακτης εισφοράς για το 2015, η ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια, η επέκταση προστασίας από πλειστηριασμούς (με διαφορετικούς πιθανώς συντελεστές) για την Α΄ κατοικία, η διεύρυνση σημείων πώλησης μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων.

Το καθένα από αυτά τα νομοσχέδια (είτε κατατεθούν αυτοτελώς, είτε αποτελέσουν μέρος-τροπολογία άλλων), είναι πιθανόν να αποτελέσει «νάρκη» για την κυβερνητική σταθερότητα.

Αλλά η μεγαλύτερη νάρκη θα είναι εάν οι δανειστές επικαλεσθούν το ρευστό πολιτικό σκηνικό και αναβάλλουν τις συζητήσεις για τη ρύθμιση του χρέους.

Μ' αυτά τα δεδομένα η χώρα οδεύει προς τον κρίσιμο Ιανουάριο που θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Και η οικονομία από ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων κινδυνεύει να τεθεί σε ομηρεία.