Οι εξαγγελίες Σαμαρά και η εποχή των Μαυρογιαλούρων

Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού από τη Θεσσαλονίκη σε άλλους άρεσαν και σε άλλους όχι.



Οι περισσότεροι ασφαλώς είναι δυσαρεστημένοι επειδή περίμεναν περισσότερα, ήλπιζαν σε γενναίες φορο-ελαφρύνσεις που θα ανακοινώνονταν και θα ίσχυαν άμεσα.

Πέραν της μείωσης στον ειδικό φόρο στο πετρέλαιο δεν υπάρχει τίποτε χειροπιαστό για τους Ελληνες πολίτες. Τα πάντα θα κριθούν από τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και φυσικά με τα δημοσιονομικά ισοδύναμα που θα προκαλέσουν οι όποιες μειώσεις φόρων ενταχθούν στο προσχέδιο του προϋπολογισμού.

Μπορεί οι υπερβολικές προσδοκίες των πολιτών να οφείλονται στο ότι σχεδόν τέσσερα χρόνια τώρα υπομένουν πολλά και περιμένουν την έξοδο από την κρίση. Ισως να φταίει η λάθος επικοινωνιακή διαχείριση τόσο του ταξιδιού όσο και του «πακέτου» που θα ανακοίνωνε ο κ. Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη.

Καλλιεργήθηκαν υψηλές προσδοκίες και οι γενικόλογες αναφορές του πρωθυπουργού για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μείωσης των φόρων, δεν άρεσαν σε πολύ κόσμο. Τα κόμματα και οι φορείς, επιτέθηκαν στον πρωθυπουργό κάνοντας λόγο για «ψίχουλα». Και ίσως να έχουν δίκιο σε σχέση με αυτά που διαρρέονταν μέχρι προχθές που το Παρίσι δεν έγινε και τόσο…φωτεινό για την ελληνική κυβέρνησ όσο περίμεναν κάποιοι. Συην Πόλη του Φωτός κόπηκε κάθε διάθεση για εκτεταμένες μειώσεις φόρων, αλλά όλοι μίλησαν για λελογισμένες και στοχευμένες βελτιώσεις. Σ' αυτό ακριβώς το μοτίβο κινήθηκε η ομιλία Σαμαρά στη ΔΕΘ.

Ωστόσο, θα πρέπει όλοι οι Ελληνες, που πράγματι έχουν υποστεί τεράστιες θυσίες, να αντιληφθούν ότι οι εξαγγελίες με δανεικά έχουν τελειώσει. Ανήκουν σε άλλες εποχές, τότε που… έδεναν και τους σκύλους με λουκάνικα.

Τώρα η Ελλάδα είναι αυτή που είναι, χρωστάει πολλά, έχει ανάγκη τους δανειστές, έχει κάνει μια δυναμική προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής και περιμένει να δρέψει τους καρπούς των θυσιών. Όχι όμως τώρα και όχι βεβιασμένα προκειμένου να εξυπηρετηθεί κάποιο πελατειακό κοινό που αρέσκεται στις εύκολες κουβέντες, στα «παχιά» λόγια και στις ακάλυπτες «επιταγές» που μοίραζαν επί δεκαετίες οι πολιτικοί στη ΔΕΘ, κι όχι μόνο.

Αν για τα πρόσκαιρα οφέλη διακυβευτεί όλη η προσπάθεια που έχει γίνει τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Προφανώς και απαιτεί η ελληνική κοινωνία διόρθωση των αδικιών, όπως στην περίπτωση του ΕΝΦΙΑ. Ασφαλώς και ζητά να δει φως στο τούνελ που του το υπόσχονται και οι κυβερνώντες. Όμως, είναι πολύ αργά για την Ελλάδα να γυρίσει πίσω στην εποχή του Μαυρογιαλούρου. Αν το κάνει αυτό απλά θα έχει χάσει τους κόπους τεσσάρων οδυνηρών χρόνων και θα υποθηκεύσει το μέλλον και των επόμενων γενεών.

Οι εποχές της μεγάλης χλιδής, του εύκολου πλουτισμού και του άθλιου κρατικού μηχανισμού (με ευθύνη των πολιτικών φυσικά) που μοίραζε δανεικά χρήματα, δεν πρέπει να αποτελεί όραμα για την Ελλάδα των επόμενων ετών.