Θεαματική τούμπα από Μπαρόζο και Γιουνκέρ: τώρα θέλουν φόρους και ευρωομόλογα!

Κεραυνός εν αιθρία, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου όταν, εμμέσως πλην σαφώς, σε μια αποστροφή της ομιλίας του, κατά τη διάρκεια συζήτησης για την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, παραδέχθηκε ότι ουσιαστικά απέτυχαν οι μέχρι τώρα πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ευρώπη για την έξοδο από την κρίση. Δυστυχώς, ομολόγησε ο πρόεδρος της Κομισιόν, δεν υπάρχει η οικονομική ανάπτυξη που επιδιώξαμε, η ύφεση επιδεινώνεται, η κατανάλωση μειώνεται, οι δείκτες της ανεργίας σ' όλη την Ευρώπη θα επιδεινωθούν και η απασχολησιμότητα θα γνωρίσει κι άλλη μείωση. Ο κ. Μπαρόζο παραδέχθηκε ακόμη ότι οι ρυθμοί με τους οποίους κινούνται οι αγορές είναι πολύ πιο γρήγοροι από αυτούς που κινούνται τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., για τη λήψη των άμεσων και απαραίτητων αποφάσεων και πρότεινε, ως εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση χρέους, την επιβολή μιας δικαιότερης φορολογίας στους Ευρωπαίους πολίτες, τη φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και την έκδοση ευρωομολόγων. Υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγων και της επιβολής φορολογίας στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές τάχθηκε και ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, που έσπευσε, όμως, να διευκρινίσει ότι δεν έχει κάποια σχετική εντολή γι' αυτό. Απελευθερωμένος, εν όψει της αποχώρησής του από την προεδρία του Γιούρογκρουπ, ο κ. Γιουνκέρ δεν δίστασε να παραδεχθεί ότι η μακροοικονομική εποπτεία και το ευρωπαϊκό εξάμηνο δεν έδωσαν οριστικά συμπεράσματα, ότι τα αποτελέσματα του ευρωπαϊκού εξαμήνου χρήζουν περαιτέρω βελτίωσης, καθώς και ότι το 2012 θα δούμε αν οι κυβερνήσεις ακολούθησαν τις συστάσεις του ευρωπαϊκού εξαμήνου. Η οικονομική διακυβέρνηση δεν είναι μόνο η οικονομική διαχείριση των πραγμάτων, σχολίασε δηκτικά ο απερχόμενος πρόεδρος του Γιούρογκρουπ. Οι δηλώσεις Μπαρόζο-Γιούνκερ προκάλεσαν τη δυσφορία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ, που τόνισε ότι, ενώ προσκλήθηκε από τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου για να συμμετάσχει σε μια συζήτηση για την οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπης, βρέθηκε μπροστά σ' άλλα δεδομένα, που δεν είναι της... παρούσης. Υπεραμύνθηκε μάλιστα της ανάγκης για επιβολή πειθαρχικών ποινών στα κράτη της ευρωζώνης που δημιουργούν κινδύνους στη βιωσιμότητα του ευρώ, υποστηρίζοντας ότι αυτές πρέπει να περιλαμβάνουν τη στέρηση ψήφου στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και την περικοπή των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων.