ΕΕΑ: Η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να γίνει με 1,5 εκατ. Έλληνες στο περιθώριο

«Η συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα περιέχει θετικά σημεία, όπως η διανομή πεντακοσίων εκατομμυρίων ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα σε ένστολους και ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3,9% και η επιστροφή στον ιδιωτικό τομέα ενός δισεκατομμυρίου ευρώ από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου.




Ωστόσο, ο … διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», δηλώνει ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθήνας Γιάννης Χατζηθεοδοσίου με αφορμή τη συμφωνία κυβέρνησης- τρόικας.

Δηλαδή, όπως εξηγεί ο πρόεδρος, εν προκειμένω, στα ανταλλάγματα που δίνει η ελληνική πλευρά γι αυτό και το Επιμελητήριο επιφυλάσσεται να καταθέσει αναλυτική γνώμη μόλις γνωστοποιηθεί το τελικό κείμενο της συμφωνίας. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όπως σημείωσε, η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να γίνει με ενάμισι εκατομμύριο Έλληνες στο περιθώριο και στο πεδίο της συμφωνίας δεν εμπίπτουν κρίσιμα προβλήματα της κοινωνίας τα οποία απαιτούν απαντήσεις: Πως θα προασπίσει το ελληνικό κράτος το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών στη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το οποίο στερούνται χιλιάδες ασφαλισμένοι οφειλέτες του ΟΑΕΕ; Πότε και με ποιες συγκεκριμένες ενέργειες θα ενισχύσουν τα τραπεζικά ιδρύματα τη ρευστότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των υπόλοιπων ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου που ξεπερνούν τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ;

Ακόμη περισσότερο, η συμφωνία δεν δίνει απαντήσεις στο δραματικό πρόβλημα τόσο των νέων όσο και των μακροχρόνια ανέργων, εκτιμά.

Όπως σημειώνει ο κ. Χατζηθεοδοσίου, δεν είναι μόνο το κόστος των τριετιών που εμποδίζουν τις επιχειρήσεις να προχωρήσουν σε προσλήψεις νέων εργαζομένων αλλά κυρίως το αβέβαιο μέλλον της ίδιας της επιχείρησης που θέτει εν κινδύνω και τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας. Είναι τα υψηλά φορο- πρόστιμα που τιμωρούν αμείλικτα και το ανθρώπινο λάθος. Είναι το ρυθμιστικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς (εργασιακό και φορολογικό καθεστώς) που αλλάζει συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Είναι η απαξίωση των δεξιοτήτων των ανέργων, που καθιστά αναγκαίο ένα τιτάνιο εθνικό πρόγραμμα επανακατάρτισης και δια βίου μάθησης.