Δικαστική βόμβα για αποζημίωση συμβασιούχων που δεν μονιμοποιήθηκαν

Ανοίγει ο δρόμος για την αποζημίωση χιλιάδων συμβασιούχων με πολύμηνες αποδοχές, επειδή δεν μπόρεσαν να μονιμοποιηθούν εξαιτίας του προβληματικού «διατάγματος Παυλόπουλου» (Π.Δ. 164/04), σύμφωνα με δικαστική απόφαση-βόμβα που έρχεται ουσιαστικά να ερμηνεύσει και να υλοποιήσει όσα έκρινε τον περασμένο Απρίλιο, το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ).


Με τη δικαστική απόφαση «ανάβει το πράσινο φως» για τη δικαίωση μέσω μεγάλων αποζημιώσεων (στη συγκεκριμένη υπόθεση 15.5000 ευρώ) συν τους νόμιμους τόκους) των χιλιάδων εκείνων συμβασιούχων που δεν μονιμοποιήθηκαν, επειδή το Π.Δ. 164/04 έβαλε ως όριο να είχαν ενεργή σύμβαση το τελευταίο 3μηνο πριν από την έναρξη ισχύος του, δηλαδή από 19/4/2004 έως 19/7/2004.

Αντίθετα προς το Π.Δ., το δικαστήριο δέχεται ότι η πολιτεία όφειλε να προσφέρει πλήρη προστασία στους συμβασιούχους όχι με 3μηνη μόνο αναδρομικότητα, αλλά με αναδρομικότητα από τις 10/7/2002, δηλαδή δύο περίπου χρόνια νωρίτερα, αφού εκείνη την ημερομηνία έληξε η προθεσμία που είχε το ελληνικό κράτος για να συμμορφωθεί προς την κοινοτική οδηγία 1999/70/ΕΚ που απαγορεύει τις εργασιακές καταχρήσεις σε βάρος των συμβασιούχων.

Η μεγάλη πλειονότητα των συμβασιούχων «κόπηκε» στην προσπάθεια μονιμοποίησης, επειδή δεν είχε ενεργή σύμβαση στο 3μηνο πριν από την έναρξη ισχύος του Π.Δ. 164/04 και στη συνέχεια η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με τη θεαματική μεταστροφή της νομολογίας και τη γνωστή «τηλεφωνική διάσκεψη», έβαλε «ταφόπλακα» στις ελπίδες χιλιάδων κρίνοντας συνταγματικά απαγορευμένη τη μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.

Ωστόσο με τη νέα δικαστική απόφαση, όσοι έχασαν το τρένο της μονιμοποίησης, πρέπει να αποκατασταθούν με αποζημίωση ίση με τους μισθούς που θα εισέπρατταν σαν να είχαν σύμβαση αορίστου χρόνου! Και τούτο διότι αυτός είναι πλέον ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος προστασίας τους (όπως αξιώνει η κοινοτική νομοθεσία και νομολογία), αφού η προοπτική μονιμοποίησης απορρίφθηκε δια της δικαστικής οδού.

Ετσι, αναμένεται «μπαράζ» αγωγών για την καταβολή της επίμαχης αποζημίωσης που αθροιστικά αναμένεται να ανέλθει σε πολλά εκατ. ευρώ, ενόψει του μεγάλου αριθμού των αδικηθέντων από το Π.Δ. 164/04.

Η δικαστική απόφαση φέρνει τα πάνω - κάτω στον χώρο των συμβασιούχων και πονοκέφαλο στα οικονομικά επιτελεία λόγω του τεράστιου οικονομικού κόστους. Οι δικηγόροι Φωτ. Δερμιτζάκη και Παν. Καμπίτης που χειρίστηκαν την υπόθεση, επισημαίνουν ότι είναι πλέον αναγκαίο να σκύψει η πολιτεία πάνω στο πρόβλημα και να το επιλύσει, διαφορετικά οι συμβασιούχοι θα εξαντλούν όλο το νομικό οπλοστάσιο που προσφέρεται μέχρι την τελική τους δικαίωση.

Το Πρωτοδικείο Αθηνών (συγκροτούμενο υπό τον Πρωτοδίκη Δ. Βλάχο) δέχθηκε ότι το Π.Δ. 164/04 με το να μην προβλέψει πλήρη αναδρομικότητα (από τις 10-7-2002) παραβίασε το κοινοτικό δίκαιο και την περιορισμένη και όχι αποτελεσματική αναδρομικότητα επισήμανε και το ΔΕΚ.

Σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση 2384/09 μέχρι τη θέσπιση του ΠΔ 164/04 ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος προστασίας των συμβασιούχων ήταν η εφαρμογή του νόμου 2112/20 που επέτρεπε τη δικαστική μετατροπή των συμβάσεων όποτε εντοπιζόταν καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων. Στη συγκεκριμένη υπόθεση όμως τα ελληνικά δικαστήρια απέρριψαν αίτημα μιας συμβασιούχου μουσικού να μονιμοποιηθεί στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών παρόλο που είχε επί μία 10ετία (από το 1995) διαδοχικές αλλεπάλληλες συμβάσεις, γεγονός που δείχνει ότι υποκρύπτονταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Η μονιμοποίησή της απορρίφθηκε γιατί δεν είχε ενεργό σύμβαση στο 3μηνο που προέβλεπε το ΠΔ ενώ αντίθετα μονιμοποιήθηκαν συνάδελφοί της που είχαν τότε ενεργό σύμβαση.