ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ τα σημάδια ότι το ΔΝΤ και άλλοι διεθνείς πιστωτές είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν στην ελληνική οικονομία περαιτέρω στήριξη στο μέλλον, αν συνεχίσει να εφαρμόζει το συμφωνηθέν οικονομικό πρόγραμμα και δεν μπορεί να δανεισθεί από τις αγορές, για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας.
Αν οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις και ενδείξεις επιβεβαιωθούν στη πράξη, αυτό σημαίνει ότι η οικονομική πολιτική της χώρας θα παραμείνει υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ και των άλλων πιστωτών και μετά τη λήξη του τωρινού προγράμματος το 2013.
Κάτι τέτοιο είναι σύμφωνο με τη διεθνή εμπειρία, αναφέρουν έλληνες τραπεζίτες, αφού οπουδήποτε πήγε το ΔΝΤ παρέμεινε για μεγαλύτερο διάστημα απ' ό,τι αρχικά υπολογιζόταν.
«Δεν υπάρχει προηγούμενο να έχει πάει το ΔΝΤ σε μια χώρα και να έχει αποχωρήσει μετά την εφαρμογή του πρώτου οικονομικού προγράμματος. Πάντοτε έμεινε περισσότερα χρόνια. Αυτοί δεν φεύγουν αν δεν αποπληρωθούν», τόνισε στην «Οικονομία» υψηλόβαθμο στέλεχος μεγάλης ελληνικής τράπεζας. Οι πιο διορατικοί στην κυβέρνηση αλλά και σε άλλους πολιτικούς χώρους είχαν διαισθανθεί ότι κάτι πιθανόν ετοιμαζόταν, με αφορμή κάποιες δηλώσεις του ευρωπαίου επιτρόπου Ολι Ρεν πριν μερικές εβδομάδες. Ο κ. Ρεν είχε δηλώσει ότι θα ήταν καταστροφικό για την ευρωζώνη αν η Ελλάδα αφηνόταν στη μοίρα της.
Η αναφορά του επικεφαλής ελεγκτή του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν σε εναλλακτικά πλάνα (contingency plans) με αφορμή κάποιες ερωτήσεις που δέχθηκε για το θέμα της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους της χώρας μετά το 2013 κατά την πρόσφατη παρουσίαση της ελληνικής οικονομίας στο Λονδίνο έδωσε τροφή για σχόλια και έβαλε περισσότερους σε υποψίες.
Η Μέρκελ
Φυσικά, η άρνηση της γερμανίδας καγκελάριου Αγκελας Μέρκελ, στη σύνοδο κορυφής αυτής της εβδομάδας, να συμφωνήσει στην επέκταση των τωρινών πακέτων χρηματοδοτικής στήριξης στις αδύναμες χώρες μετά το 2013 περιπλέκει κάπως τα πράγματα. Ομως, δεν σημαίνει ότι δεν θα δοθεί στήριξη στην Ελλάδα αν εφαρμόσει τα προβλεπόμενα στο μνημόνιο. Αλλωστε, θεωρητικά, το ΔΝΤ θα μπορούσε να δώσει και μόνο του χρήματα.
Στο επίκεντρο του προβληματισμού της αγοράς και των ανθρώπων της τρόικας είναι τα μεγάλα ποσά που θα πρέπει να πληρώσει η χώρα για τοκοχρεολύσια τα επόμενα χρόνια και ιδίως μετά το 2013.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι δανειακές ανάγκες της Ελλάδας υπολογίζονται σε 55,1 δισ. ευρώ το 2011, 57,9 δισ. ευρώ το 2012 και 53,1 δισ. ευρώ το 2013. Ομως, εκσφενδονίζονται σε 70,7 δισ. ευρώ το 2014 και 76,6 δισ. ευρώ το 2015. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι η Ελλάδα θα επανέλθει σταδιακά στις αγορές με ομόλογα από το 2011 και θα μπορεί να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος της χωρίς τη βοήθεια της τρόικας από το 2014.
Τα στοιχεία αυτά τροφοδοτούν την κινδυνολογία ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αναχρηματοδοτήσει τα ανωτέρω ποσά μόνη της, ακόμη κι αν έχει πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό, δηλαδή τα έσοδα να υπερβαίνουν τις δαπάνες χωρίς τους τόκους εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Γι' αυτό ορισμένοι αναλυτές προβλέπουν ότι η χώρα θα χρειαστεί κάποιου είδους στήριξη.
Η τελευταία θα μπορούσε να πάρει τη μορφή είτε ενός νέου πακέτου χρηματοδοτικής στήριξης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα είτε μιας άτυπης αναδιάρθρωσης του χρέους που βρίσκεται στα χέρια του ΔΝΤ, των χωρών της Ε.Ε. και της ΕΚΤ. Υπολογίζεται ότι οι επίσημοι πιστωτές θα κατέχουν ελληνικό δημόσιο χρέος ύψους 150 δισ. ευρώ περίπου το 2013, δηλαδή το 40%-50% του συνολικού.