Αντισυνταγματικές κρίθηκαν από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας οι διατάξεις της νομοθεσίας που είχε εκδοθεί επί Γ. Δρυ για τα δάση (ν. 3208/03 και 3147/03) καθώς και η υπουργική απόφαση του Ευάγγ. Μπασιάκου που πρόβλεψε το 2005 την κατάρτιση δασολογίου με βάση τους δύο αυτούς νόμους που «κατέρρευσαν» ως αντίθετοι στο άρθρο 24 του Συντάγματος.
Η Ολομέλεια ΣτΕ δέχθηκε ότι οι ορισμοί που τέθηκαν τότε για την έννοια του δάσους και της δασικής έκτασης, οδηγούσαν σε συρρίκνωση της συνταγματικά επιβεβλημένης προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας.
Μολονότι οι επίμαχες διατάξεις καταργήθηκαν περίπου προ διετίας (ν. 3818 και 3889/10) η δικαστική απόφαση έχει μεγάλη πρακτική σημασία, αφού μπορεί «να βρεθούν στον αέρα» διάφορες πράξεις (χαρακτηρισμοί δασικών εκτάσεων, επίλυση δικαστικών αμφισβητήσεων, άρση αναδασώσεων, κατάρτιση δασικών χαρτών, κ.λπ.) εφόσον για την έκδοσή τους αξιοποιήθηκαν οι ορισμοί της έννοιας του δάσους και της δασικής έκτασης που τώρα κρίθηκαν αντισυνταγματικοί.
Η πολιτεία οφείλει να προχωρήσει στις απαραίτητες διορθώσεις, ενώ στις περιπτώσεις που έχουν εκδοθεί ατομικές πράξεις σε συγκεκριμένες περιοχές (ΠΧ εκτεταμένες άρσεις αναδασώσεων από πρώην νομαρχιακά όργανα) μπορεί να προχωρήσει στην ανάκλησή τους.