Κόπωση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ πριν από την τελική ευθεία

«Η βελόνα κόλλησε» στις δημοσκοπήσεις, που ενόψει εκλογών παρελαύνουν στα media, αλλά αναδεικνύουν σταθερά την ίδια εικόνα: Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί ισχνό προβάδισμα έναντι της ΝΔ στην κούρσα για τις ευρωεκλογές, με τα ποσοστά των δύο μεγαλύτερων κομμάτων να κινούνται στο «φάσμα» μεταξύ 20%-22%.




Μάλιστα σε ορισμένες από τις μετρήσεις τα ποσοστά των δύο κομμάτων εμφανίζουν κάμψη. Αυτό καταγράφεται στην πιο πρόσφατη χρονικά δημοσκόπηση της ALCO, την περασμένη Τετάρτη: ΣΥΡΙΖΑ 21,4% (22,2 τον Ιανουάριο) και ΝΔ 20% (21,6%).

Με άλλα λόγια, οι προπορευόμενοι στις δημοσκοπήσεις εμφανίζουν σημάδια κόπωσης πριν καλά καλά μπουν στην τελική ευθεία των εκλογών! Χωρίς κανείς να μπορεί να προδικάσει τους τελικούς συσχετισμούς, μπορεί να προσφύγει σε δύο εξηγήσεις:

Τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται εδώ και αρκετό διάστημα παγιδευμένοι σε έναν φαύλο κύκλο εσωστρέφειας. Η μεν ΝΔ ταλαιπωρείται από τις αντι-υποψηφιότητες του Γ. Τζιτζικώστα στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης και του Νικ. Κακλαμάνη στην Αθήνα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκε ισχυρό πλήγμα με την υπόθεση της υποψηφιότητας Καρυπίδη στη Δυτ. Μακεδονία, ενώ ακόμα ταλαιπωρείται με την υποψηφιότητα του Γ. Βουδούρη. Είναι ολοφάνερο ότι η εικόνα αυτή δεν περνά απαρατήρητη από την κοινή γνώμη και συντηρεί -αντί να αμβλύνει- την κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στους κομματικούς σχηματισμούς. Η μεν ΝΔ -η κυβέρνηση συνολικότερα- επιχείρησε να υπερβεί το πρόβλημα της εσωστρέφειας -που ελλόχευε και στην κατάρτιση της γαλάζιας ευρωλίστας- με την προώθηση του σταυρού προτίμησης για τους ευρωβουλευτές. Ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει τα «πατήματά» του στην αντεπίθεση με βάση τις εξελίξεις στην οικονομική πολιτική αλλά και την αναζωπύρωση του αντιμνημονιακού αγώνα, χωρίς όμως «απολιτίκ αντιμνημονιακούς»...
Κόπωση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ πριν από την τελική ευθεία

Παρά τη συνεχιζόμενη δικομματική σύγκρουση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, η ποθητή πόλωση που θα ενίσχυε τα ποσοστά τους δεν φαίνεται στον ορίζοντα, εμφανίζει καθημερινά τα όριά της. Η βασική αδυναμία αυτής της τακτικής είναι βεβαίως η βεβαιότητα της μη αυτοδυναμίας για κανένα κόμμα -παρά τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις ορισμένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άποψη αυτή, ενδεικτική είναι η εικόνα που εμφανίζει η Public Issue, με το 44% των ερωτηθέντων να επιθυμεί κυβερνήσεις συνεργασίας και μόλις το 23% να υποστηρίζει το μοντέλο των αυτοδύναμων, μονοκομματικών κυβερνήσεων.

Η δυναμική των συνεργασιών εμφανίζεται σε δύο περιπτώσεις: από το 44%, ένα 7% θέλει ακόμη και συνεργασία ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, το 12% των ερωτηθέντων συνολικά, τάσσεται υπέρ των συνεργασιών για οικουμενική κυβέρνηση - πρόκειται για το μεγαλύτερο αναλογικά ποσοστό σε απάντηση για διάφορες συνεργασίες.

Στο φάσμα των μετρήσεων, ξεχωρίζουν εμφανώς σημάδια κάμψης των ποσοστών της «Χρυσής Αυγής» .Την πιο αισθητή μείωση καταγράφει η Public Issue (8,5% έναντι 10% τον Ιανουάριο), ενώ καταγράφεται τόσο στη μέτρηση της GPO με 7% (8% τον Δεκέμβριο του 2013) και της ALCO με 7,4% (7,7% τον Ιανουάριο). Οι μεταπτώσεις στη μέτρηση των άλλων πολιτικών δυνάμεων δεν εμφανίζει σημάδια αισθητής μεταβολής, την ώρα που νεοπαγείς σχηματισμοί επιχειρούν να πλασαριστούν στο φάσμα των μετρήσεων. Για τις εξελίξεις στον ενδιάμεσο της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ χώρο, η GPO καταγράφει ένα 30% που βλέπει θετικά την πιθανή συνεργασία ΠΑΣΟΚ, κίνησης των «58» και Α. Λοβέρδου στις ευρωεκλογές. Ωστόσο, στο κρίσιμο ερώτημα για την πιθανότητα ψήφου, το ποσοστό αυτό φτάνει το 17%. Στην περίπτωση αυτή, η ρευστότητα του σκηνικού αλλά και οι αναταράξεις με την κίνηση της κυβέρνησης να υιοθετήσει το σταυρό προτίμησης για την εκλογή των ευρωβουλευτών, αποτελούν αστάθμητους παράγοντες για ακριβείς μετρήσεις.

Η σχετικότητα πάντως των μετρήσεων μεγεθύνεται από τη σκληρή πραγματικότητα που καταγράφεται στα δεξιά κάθε γραφήματος με δημοσκοπικές μετρήσεις: το ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου, της τάξης του 20%, συναγωνίζεται τις επιδόσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ... Μάλιστα, στη δημοσκόπηση της GPO για πρώτη φορά καταγράφεται αύξηση αυτών που δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν με ποσοστό 4,2% έναντι 3,7% τον περασμένο Δεκέμβριο.

Η ολοκλήρωση της λίστας υποψηφίων των κομμάτων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές αλλά και η κατάρτιση της ευρωλίστας, θα οδηγήσει -είναι αδιαμφισβήτητο- σε νέα φάση μετρήσεων και μεταπτώσεων στις επιδόσεις των κομμάτων.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο πάντως να ανατραπεί η γενικότερη εικόνα απογοήτευσης και δυσπιστίας που εκδηλώνει το εκλογικό σώμα προς κάθε κατεύθυνση, με φόντο τη συνεχιζόμενη κρίση. Κι αυτό, έστω και αν πολλές μεταβλητές -όπως η σταυροδοσία στις ευρωεκλογές- δεν έχουν ακόμα μετρηθεί ως προς τις επιπτώσεις τους στην κοινή γνώμη.

Ούτε μπορεί κάποιος να σταθμίσει τις όποιες επιπτώσεις από πιθανές διευθετήσεις για το χρέος ή τα «μερίσματα» από το πρωτογενές πλεόνασμα.. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις αντοχές ή μη της διαχωριστικής γραμμής «μνημόνιο-αντιμνημόνιο».

Μένει να φανεί τέλος αν νέοι σχηματισμοί θα κάνουν την έκπληξη, δημιουργώντας νέα πολιτικά δεδομένα σε συνεργασίες και κυβερνητικές συμμαχίες.