Ενίσχυση των δράσεων για την αντιμετώπιση της ανεργίας, «η οποία δείχνει πλέον να εισέρχεται σε φάση αποκλιμάκωσης, μετά από περίπου πέντε χρόνια και τη σταθεροποίηση που επέδειξε εντός του 2013», προανήγγειλε ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης.
Ο υπουργός, μιλώντας σε εκδήλωση του Συνδέσμου Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού Ελλάδας, προέβλεψε ότι το ισοζύγιο των προσλήψεων, όπως φαίνεται από το πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη», θα είναι θετικό και τον Απρίλιο, ενώ υπογράμμισε ότι « το ποσοστό ανεργίας μειώνεται για 4 συνεχόμενους μήνες - στην καρδιά, μάλιστα, του χειμώνα - από το 27,7% τον Σεπτέμβριο του 2013, στο 26,7% τον Ιανουάριο φέτος».
Πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση, όπως είπε, είναι «η επαναφορά της οικονομίας σε μια νέα, δυναμική τροχιά ανάπτυξης, που θα μεταφράζεται συνεχώς σε ένα ορατό και μετρήσιμο κοινωνικό μέρισμα απασχόλησης». Για την ενίσχυση της απασχόλησης θα γίνει από την 1η Ιουλίου νέα μείωση των εισφορών «με αναμενόμενο όφελος τη δημιουργία 30.000 νέων θέσεων εργασίας και πολλών περισσότερων σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα», ενώ το μεγαλύτερο μέρος των πόρων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου θα απορροφηθεί μέσα στα δύο πρώτα χρόνια.
Στο ίδιο πλαίσιο προωθούνται δράσεις σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους (χθες, με πρωτοβουλία του διοικητή του ΟΑΕΔ, Θ. Αμπατζόγλου, συμφωνήθηκε η συγκρότηση τεχνικού κλιμακίου).
ΠΑΡΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Σχεδόν τα δύο τρίτα (περίπου 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι) από τον παγκόσμιο εργασιακό πληθυσμό των περίπου 3 δισεκατομμυρίων ανθρώπων εργάζονται στην παραοικονομία, όπως προκύπτει από την έκθεση της flexibility@work 2014, η οποία περιλαμβάνει μελέτη σχετικά με την παραοικονομία από το Πανεπιστήμιο του Sheffield.
Η έκθεση flexibility@work δείχνει ότι στις προηγμένες οικονομίες το μέγεθος της παραοικονομίας εμφανίζει αρκετές διαφοροποιήσεις - είναι λιγότερο από 10% σε χώρες, όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία και η Ολλανδία, ενώ είναι έως και πάνω από 25% σε ορισμένες περιοχές της Νότιας και της Ανατολικής Ευρώπης.
Οι χώρες με τη μικρότερη παραοικονομία είναι, σύμφωνα με την έρευνα, εκείνες στις οποίες οι εταιρείες μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να καταφύγουν σε υπηρεσίες προσωρινής απασχόλησης, προκειμένου να ανταποκριθούν στις εργασιακές τους ανάγκες.
Την ίδια στιγμή, οι χώρες αυτές παρέχουν ένα επιπλέον δίκτυο κοινωνικής ασφάλειας, με τη μορφή πολιτικής για την αγορά εργασίας, που προστατεύει και στηρίζει τις ευάλωτες ομάδες εργαζομένων.
Η έρευνα αποκαλύπτει ότι, δημιουργώντας το κατάλληλο πλαίσιο, μέσα στο οποίο οι εταιρείες προσωρινής απασχόλησης διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο, οι οικονομίες αυτές που είναι αρκετά επιτυχημένες, μειώνουν την προσφορά και τη ζήτηση της αδήλωτης εργασίας και παρέχουν τόσο στους εργαζομένους όσο και στους εργοδότες καλύτερες εναλλακτικές λύσεις.