«Παρατεταμένη κοινωνική κρίση και υπονόμευση της προσπάθειας για ανάκαμψη αν δεν αλλάξει το μείγμα της δημοσιονομικής εξυγίανσης και δεν ληφθούν μέτρα ιδιαίτερα για τους οικονομικά πιο αδύνατους και αποκλεισμένους», προβλέπει το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, προτείνοντας στην ελληνική κυβέρνηση να στηρίξει με φορολογικές και άλλες ελαφρύνσεις το «επιχειρείν» και να αναζητήσει έσοδα από άλλες πηγές τόσο για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων όσο και για την ενεργοποίηση των ανέργων και άλλων ευάλωτων ομάδων.
«Η Ελλάδα χρειάζεται να μετατοπίσει το φορολογικό βάρος σε πηγές εσόδων που είναι λιγότερο επιζήμιες για την οικονομική ανάπτυξη, όπως η φορολογία της ακίνητης περιουσίας», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά στην έκθεση που δημοσιοποίησε χθες το ΔΓΕ και την οποία παρέδωσε στην ελληνική κυβέρνηση. Το ΔΓΕ εκτιμά ότι, αν δεν υπάρξουν αλλαγές και προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων, η απασχόληση δεν πρόκειται να επανέλθει πριν από το... 2034 στα επίπεδα στα οποία ήταν πριν από την κρίση.
Και με δεδομένα το γεγονός ότι πλέον του 70% του 1,3 εκατομμυρίου ανέργων είναι χωρίς δουλειά για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους, το 44% των πολιτών (έναντι 20% το 2008) αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας και ότι δεν μπορεί να μειωθούν κι άλλο οι μισθοί, η έκθεση προτείνει μεταξύ των άλλων:
Επανεξέταση του ρυθμού και του μείγματος πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης και μετακίνηση του υψηλού φορολογικού βάρους από την εργασία, τις μικρές επιχειρήσεις και την κατανάλωση βασικών αγαθών σε άλλες φορολογικές πηγές.
Κίνητρα (όπως φορο-εκπτώσεις σε χαμηλά αμειβόμενους) για τη νομιμοποίηση της αδήλωτης εργασίας, αντί της επιβολής προστίμων, στις επιχειρήσεις.
Καταβολή αποζημιώσεων λόγω απόλυσης, από «κουμπαρά» στον οποίο κάθε εργοδότης θα δίνει το 1,5% των μισθών των εργαζομένων του (αυστριακό μοντέλο).
Διευκόλυνση της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων ακόμη και μέσω της ίδρυσης τράπεζας επενδυτικών κεφαλαίων.
Επανεξέταση του συστήματος κοινωνικής προστασίας και παροχή εισοδηματικών ενισχύσεων σε συνδυασμό με την ενεργοποίηση των ατόμων για απασχόληση.
Εφαρμογή προγραμμάτων απόκτησης δεξιοτήτων και μαθητείας για τους νέους σε σύμπραξη με τις επιχειρήσεις και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Αναδόμηση του κοινωνικού διαλόγου, αντιμετώπιση του κατακερματισμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων και προώθηση συμφωνιών των κοινωνικών εταίρων για τους μισθούς και τους όρους εργασίας σε κλαδικό και τοπικό επίπεδο.