Πραγματικός κίνδυνος για τη Δημοκρατία

Υπάρχουν ορισμένοι σκελετοί στη ντουλάπα της Ελλάδας που δεν αφήνουν τη χώρα να πάει μπροστά.




Τουλάχιστον σε κοινωνικό επίπεδο αλλά και ως προς την ποιότητα της δημοκρατίας, την αξιοπιστία της Δικαιοσύνης και τη... σωτηρία της ψυχής του πολιτικού συστήματος.

Αλλωστε, με απαξιωμένες τις τρεις εξουσίες, Βουλή, Δικαιοσύνη, κυβέρνηση (όποιο κόμμα κι αν είναι σ’ αυτήν διαχρονικά) και με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να αδυνατούν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους σε ένα σύγχρονο και ώριμο δημοκρατικό πολίτευμα, η χώρα κινδυνεύει άμεσα από πλήρη σήψη.

Τρεις δίκες απασχολούν τις ημέρες αυτές την κοινή γνώμη. Η πρώτη είναι αυτή της Χρυσής Αυγής. Τρία χρόνια μετά τον θάνατο του Παύλου Φύσσα και οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί δεν έχουν δικαστεί.

Η άλλη είναι η δίκη για το έγκλημα της Marfin. Εχουν περάσει εξίμισι χρόνια και το αίμα τριών νέων παιδιών ζητά δικαίωση, που πιθανότατα να μη βρει ποτέ.

Υπάρχει και η δίκη για τα δάνεια του ΤΤ, η οποία αναβλήθηκε γιατί... δεν μεταφράστηκε το βούλευμα κι έρχεται σε συνέχεια της αναβολής και της δίκης για τη Siemens, γιατί επίσης δεν έχουν μεταφραστεί βασικά έγγραφα.

Δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι οι υπαίτιοι για τις αναβολές στις δίκες και για το γεγονός ότι πολλές υποθέσεις δεν βρίσκουν ποτέ διέξοδο στα δικαστήρια. Το ίδιο συμβαίνει άλλωστε και με χιλιάδες δίκες φορολογικού ενδιαφέροντος, οι οποίες αποστερούν από το κράτος έσοδα δισεκατομμυρίων. Αν ήθελε η πολιτεία θα μπορούσε να δώσει λύσεις, ενισχύοντας τα ελληνικά δικαστήρια και βοηθώντας τους δικαστές να επιταχύνουν τις εξελίξεις.

Η αλήθεια είναι ότι όσο θα συνεχίζεται η ατιμωρησία σε δίκες πολιτικές ή οικονομικές, τόσο θα αίρεται από τους πολίτες η εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Κι αυτό σίγουρα εγκυμονεί κινδύνους για την ελληνική δημοκρατία. Εκτός κι αν κάποιοι βολεύονται με αυτές τις επικίνδυνες καταστάσεις.