Πολιτικός αυτισμός

Η πολιτική σκιαμαχία που απασχόλησε την επικαιρότητα έγινε για τα θέματα της Παιδείας. Ακρως σημαντική, καθώς το διακύβευμα είναι πάντα μεγάλο και αφορά στο μέλλον των παιδιών μας και της ίδιας της χώρας.



Βεβαίως, τίποτε δεν άλλαξε μετά τη σύγκρουση στη Βουλή και σίγουρα μαθητές και εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να περιμένουν ότι θα βελτιωθεί η καθημερινότητά τους και το σαθρό εκπαιδευτικό σύστημα. Αλλωστε, ούτε ο ελληνικός λαός περιμένει πολλά από ένα πολιτικό σύστημα που αρέσκεται σε κινήσεις εντυπωσιασμού και «έπεα πτερόεντα».

Σε μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της και κυρίως που αντιλαμβάνεται πόσο δύσκολα περνά ο ελληνικός λαός εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, θα έπρεπε να έχει ήδη οριστεί ακόμη μια προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή. Αφορά στην έρευνα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ που δημοσιεύτηκε χθες και είναι κόλαφος για την Ελλάδα. Η οικονομία μας έχασε ακόμη πέντε θέσεις στη λίστα για το 2016-2017 και πλέον ανταγωνίζεται την Αλγερία, την Καμπότζη, την Ονδούρα και την Ουκρανία.

Μια χώρα που είναι μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας και που παίρνει κάθε χρόνο δισεκατομμύρια ευρώ κοινοτικά κονδύλια βρίσκεται εδώ και χρόνια στον «πάτο» της ανταγωνιστικότητας.

Και η κατάσταση αυτή μπορεί άμεσα να συνδεθεί με το χάλι στην Παιδεία. Χωρίς μια ανταγωνιστική οικονομία, που θα μπορεί να κρατήσει τα λαμπρά μυαλά στην Ελλάδα, που θα τους παρέχει δουλειές κι ένα καλό εργασιακό περιβάλλον, γιατί η χώρα να περιμένει ότι θα πάει μπροστά; Τα ταλέντα και οι μορφωμένοι του εκπαιδευτικού συστήματος θα φεύγουν για το εξωτερικό και θα μένουν στη χώρα οι ημιμαθείς και οι «βολεμένοι» των κομματικών μηχανισμών.

Αυτά θα έπρεπε να συζητηθούν χθες στη Βουλή, κι αυτές θα έπρεπε να είναι οι κρίσιμες μάχες που πρέπει να δώσει και να κερδίσει το πολιτικό σύστημα. Αν ο «πολιτικός αυτισμός» δεν επιτρέπει στους βουλευτές να δουν τη θλιβερή πραγματικότητα στην οικονομία, την κοινωνία, την Παιδεία, την Υγεία, τότε η χώρα δεν έχει καμιά σωτηρία, όσα μνημόνια κι αν υπογραφούν.