Γιατί μια χρεοκοπία δεν σημαίνει και έξοδο από το ευρώ

Δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να λέει ότι μια χώρα πρέπει να αποχωρήσει από την ευρωζώνη εάν κηρύξει χρεοκοπία.



Ο σύνδεσμος μεταξύ χρεοκοπίας και εξόδου είναι έμμεσος. Αν μια χώρα χρεοκοπήσει τα πτωχευμένα χρεόγραφα της δεν θα είναι πλέον αποδεκτά ως υποσχετικά πληρωμών προκειμένου οι ελληνικές τράπεζες να υποβάλλουν προσφορές στις δημοπρασίες της ΕΚΤ.

Το ίδιο ισχύει και για κάθε άλλο χρέος που εγγυάται η Αθήνα. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν στα χέρια τους αρκετά μεγάλο ποσοστό τέτοιου χρέους και θα τα βρουν σκούρα να εξασφαλίσουν ρευστότητα αν η κυβέρνησή τους παραπαίει. Συνεπώς, το να πτωχεύσεις «εντός της ευρωζώνης» απαιτεί απλώς την εξεύρεση ενός άλλου τρόπου να κρατήσεις το τραπεζικό σύστημα στην επιφάνεια. Αν κάποιος μπορούσε να επινοήσει μια ευφυή απάντηση, δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη για Grexit.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, η μη αποπληρωμή των υποχρεώσεων προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ θα ήταν ίσως η μόνη δυνατότητα που θα μπορούσε να εξασφαλίσει γνήσια οικονομική ελάφρυνση βραχυπρόθεσμα. Μπορεί να οδηγήσει σε Grexit, μπορεί όμως και όχι. Ο Μίνχαου αναρωτιέται απέναντι σε ποιος θα μπορούσε ή θα έπρεπε να χρεοκοπήσει η Ελλάδα. «Θα μπορούσε να χρεοκοπήσει απέναντι στους πολίτες της με το να μην πληρώσει μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο. Αυτό θα ήταν ηθικά απεχθές και αυτοκτονικό πολιτικά για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Στη θεωρία, η Ελλάδα θα μπορούσε να κηρύξει στάση πληρωμών για τα δύο δάνεια που έχει λάβει από τους εταίρους της στην Ευρωζώνη, ωστόσο, δε χρειάζεται να αποπληρώσει το πρώτο από αυτά μέχρι το 2020 και το δεύτερο το 2023. Θα μπορούσε, ακόμη, να μην πληρώσει τους ομολογιούχους του ιδιωτικού τομέα, αλλά αυτό δεν θα ήταν καλή ιδέα, καθώς, η Ελλάδα ίσως να χρειαστεί τους επενδυτές του ιδιωτικού τομέα. Θα μπορούσε, ακόμη, να χρεοκοπήσει απέναντι στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Το Ταμείο περιμένει μια σειρά από αποπληρωμές. Η ΕΚΤ θέλει τα λεφτά της πίσω τους επόμενους μήνες για το χρέος που κρατάει. Αυτή, όμως, είναι η μοναδική πιθανότητα που θα μπορούσε να φέρει οικονομική ανακούφιση βραχυπρόθεσμα. Κανένας δεν το έχει κάνει και θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια έξοδο από το ευρώ.

«Στην ουσία τείνω στο να συμφωνήσω με τον υπουργό Οικονομικών Βαρουφάκη: Ο τρόπος με τον οποίο η Ευρωζώνη αντιμετωπίζει την κρίση έχει υπάρξει καταστροφικός. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι βιώσιμος. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί περνάει τόσο χρόνο να «κάνει κήρυγμα» σε εκείνους που συμφωνούν μαζί του σε εγνωσμένου κύρους συνέδρια. Δεν θα έπρεπε να δουλεύει πάνω στις σκληρές διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους πιστωτές και στα δύο εναλλακτικά σενάρια; Τόσο το Grexit όσο και η πιθανότητα της χρεοκοπίας εντός Ευρωζώνης θα έφτανε στα άκρα τους πόρους ακόμη και της πιο οργανωμένης κυβέρνησης. Θα χρειαζόταν προετοιμασία στρατιωτικού τύπου: Συναλλαγματικοί έλεγχοι, προσωρινό κλείσιμο χερσαίων συνόρων και αεροδρομίων, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών εν μια νυκτί και υλικοτεχνικό σχεδιασμό για τη μεταφορά χρημάτων. Είναι η ελληνική κυβέρνηση τόσο έξυπνη ώστε να περιμένει απλά αν έρθει η μοιραία στιγμή και τότε να διαχειριστεί ολόκληρη την διαδικασία χωρίς σενάριο»;