Με δεδομένο ότι το 80% του δημόσιου
χρέους είναι εκτός αγοράς και με την βέλτιστη εικόνα μηδαμινών
υποχρεώσεων για την επόμενη πενταετία, η "εικόνα” του εγχώριου χρέους θα
μπορούσε να είναι η καλύτερη ευκαιρία για τους "επενδυτές” της αγοράς
ομολόγων.
Στην άποψη αυτή συγκλίνουν παράγοντες
της αγοράς στο Λονδίνο και την Νέα Υόρκη που διατηρούν - χωρίς ακόμα
να συμμεττέχουν - την προσοχή τους στα ελληνικά ομόλογα.
Όπως παρατηρούν η διαρκής πολιτική
αβεβαιότητα αυτή την στιγμή είναι ο μοναδικός παράγοντας που δημιουργεί
επιφυλάξεις για μία κυριολεκτική "εισβολή” στην αγορά τίτλων στην
Ελλάδα, αν αυτή η αβεβαιότητα ακυρωθεί.
Παράλληλα όμως φαίνεται να εντοπίζονται
πλέον και χρονικά οι "ευκαιρίες” στην ελληνική αγορά καθώς τόσο ο ESM
όσο και οι οίκοι αξιολόγησης διακρίνουν τα διαστήματα ευκαιρίας στους
ελληνικούς κρατικούς και ιδιωτικούς τίτλους (εταιρικά ομόλογα).
Οι ευκαιρίες αυτές προς το παρόν
διατηρούνται στο χρονικό διάστημα της πενταετίας στην διάρκεια της οποία
οι υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου είναι μηδαμινές από πλευράς όγκου
καθώς οι σημαντικές εκταμιεύσεις για τόκους και χρεολύσια αρχίζουν μετά
το 2023. Στο χρονικό αυτό διάστημα η "φωτογραφία” του ελληνικού χρέους
είναι μία από τις πλέον καλές συγκριτικά με την υπόλοιπη ευρωζώνη…
Στο μεσοδιάστημα αυτό επίσης αναμένεται
να έχει ξεκαθαρίσει και ο ορίζοντας της περαιτέρω αναδιάρθρωσης του
χρέους με την επιμήκυνση τόσο στην διάρκειά του όσο και στην
περίοδο χάρητος όσο αφορά τις αποπληρωμές τόκων.
Το πλέον σημαντικό στοιχείο όμως που
αναμένεται να δώσει νέα διάσταση στην συζήτηση για το χρέος - όταν αυτή
αρχίσει με νέους όρους μετά τις γερμανικές εκλογές - είναι η
συγκεκριμενοποίηση της γαλλικής πρότασης η οποία έχει ενσωματωθεί στις
αποφάσεις της 15ης Ιουνίου. Η πρόταση αυτή όπως είναι
γνωστό συνδιάζει το εύρος αποπληρωμής του χρέους με τους ρυθμούς
ανάπτυξης οι οποίοι όμως θα υποστηριχθούν με ένα νέο επενδυτικό
πρόγραμμα στο πλαίσιο του πακέτου Juncker.
Σύμφωνα με πληροφορίες παραγόντων της
Κομισιόν η δυνατότητα "στοχευμένης χρήσης” τόσο των υπαρκτών διαθέσιμων
πόρων, όσο και επιπλέον πόρων που μπορούν να συγκεντρωθούν με "νόμιμη”
μόχλευση, θα αλλάξει τα δεδομένα των μεσομακροπρόθεσμων προβλέψεων για
την πορεία του ΑΕΠ.
Και κατα συνέπεια τις δυνατότητες
εξυπηρέτησης του χρέους, το οποίο όντας σε ποσοστό 80% εκτός αγοράς
μπορεί να είναι προβλέψιμα διαχειρίσιμο στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Μένει
βέβαια οι προθέσεις αυτές -αν και αποτυπωμένες στην απόφαση
του Eurogroup- να δοκιμασθεί στο κατα πόσο θα υλοποιηθούν και πότε…
Πέραν αυτών πάντως από πλευράς Κομισιόν
επισημαίνεται αρμοδίως οτι η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές θα είναι
δεσμευμένη με όρους οι οποίοι δεν θα επιτρέπουν την ανεξέλεγκτη εκ νέου
αύξησή του.
Η έξοδος στις αγορές θα υπηρετεί την
καμπύλη αποκλιμάκωσής του έτσι όπως προβλέπεται στο πλαίσιο των
αποφάσεων του Μαΐου του 2016 και της απόφασης του Γιούρογκρουπ της 15ης
Ιουνίου.
Με άλλα λόγια η έξοδος στις αγορές θα
είναι "λελογισμένες” και μόνο στο βαθμό που θα χρειάζεται να εξυπηρετεί
τους στόχους της αναδιάρθρωσης.
Παρ’ όλα αυτά η "έξοδος” θα διευκολύνει
εξαιρετικά τον ιδιωτικό τομέα ειδικά στο κομμάτι των εταιρικών ομολόγων,
μειώνοντας έτσι τις πιέσεις στο τραπεζικό σύστημα και τις επιχειρήσεις
μέχρι του σημείου της διευκόλυνσης της απόσυρσης των μέτρων ελέγχου στην
κίνηση κεφαλαίων.
