Υπό αίρεση βρίσκεται η συνθήκη «Δουβλίνο ΙΙ» για την επαναπροώθηση μεταναστών, έπειτα από την καταδικαστική για την Ελλάδα, αλλά και το Βέλγιο, απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Η υπόθεση αφορούσε σε προσφυγή Αφγανού, ο οποίος είχε μπει στην Ε.Ε. από την Ελλάδα και στη συνέχεια είχε μεταβεί στο Βέλγιο, όπου και είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο. Όπως κατήγγειλε, Αθήνα και Βρυξέλλες επεδίωξαν την απέλαση του άνδρα, χωρίς να εξετάσουν ενδελεχώς του λόγους που τον οδήγησαν να εγκαταλείψει την πατρίδα του.
Το δικαστήριο έκρινε την Ελλάδα ένοχη για την παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το οποίο απαγορεύεται η απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, εξαιτίας των συνθηκών κράτησης μεταναστών.
Καταδικάστηκε επίσης για παραβίαση του δικαιώματος προσφυγής σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη, ενώ το δικαστήριο έκρινε ανεπαρκές το σύστημα παροχής ασύλου στην χώρα.
Η Ελλάδα υποχρεούται να καταβάλλει στον Αφγανό 1.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 4.725 ευρώ για δικαστικά έξοδα.
Το Βέλγιο καταδικάστηκε για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή, επειδή τον έστειλε πίσω στην Ελλάδα, αν και ο ίδιος υποστήριζε ότι κινδυνεύει η σωματική του ακεραιότητα και η ζωή του αν απελαθεί από εκεί και επιστρέψει στην πατρίδα του.
Ο άνδρας πέρασε τρεις μέρες σε κελί στο "Ελευθέριος Βενιζέλος". Στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος και φοβούμενος ότι θα συλληφθεί ξανά και θα απελαθεί προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το δικαστήριο απαγόρευσε στην Ελλάδα να τον απελάσει πριν εκδικασθεί οριστικά η προσφυγή του στο Στρασβούργο.
Το Βέλγιο καταδικάστηκε, επίσης, για παραβίαση του δικαιώματος προσφυγής σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη.
Υποχρεούται να καταβάλλει 24.900 ευρώ για υλική ζημιά στον προσφεύγοντα και να πληρώσει και 7.350 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.
Το δικαστήριο έκρινε ουσιαστικά ότι το "Δουβλίνο ΙΙ" είναι αντίθετο με τις διατάξεις της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.