Η πλήρης Ολομέλεια του Αρείου Πάγου σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, έκρινε ομόφωνα ότι και μικρότερο ποσό από αυτό των 295.000 ευρώ, που είναι το ελάχιστο πλαφόν, μπορεί να επιβληθεί από τα δικαστήρια ως χρηματική ικανοποίηση για προσβολή της τιμής και της υπόληψης μέσω των τηλεοπτικών σταθμών.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ασχολήθηκε με την αντιπαράθεση των δημοσιογράφων Στέλιου Κούλογλου και Τατιάνας Στεφανίδου για ρεπορτάζ του συζύγου της, Νίκου Ευαγγελάτου, το 2001, το οποίο αμφισβητήθηκε. Η κ. Στεφανίδου μαζί με άλλους δημοσιογράφους είχε υποχρεωθεί από το Εφετείο να καταβάλει το ποσό των 295.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για προσβολή της τιμής και της υπόληψης, που επήλθε από εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού εθνικής εμβέλειας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αρεοπαγίτες ακολουθώντας την πρόταση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ι. Τέντε, έκριναν ότι παραβιάζει την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παράγραφος 1 του Συντάγματος) η διάταξη εκείνη του Ν. 1178/1981 σε συνδυασμό και με το περιεχόμενο του Ν. 2328/1995, που εφαρμόζεται για τους τηλεοπτικούς σταθμούς, και προβλέπει ότι το ελάχιστο όριο της χρηματικής ικανοποίησης για τις περιπτώσεις αυτές είναι τα 295.000 ευρώ.
Ακόμη, η Ολομέλεια έκρινε ότι ο δικαστής δεν δεσμεύεται από το προβλεπόμενο αυτό κατώτατο χρηματικό όριο και μπορεί να επιβάλει και μικρότερο ποσό.
Κατά τη διάσκεψη τονίστηκε ότι η νομοθεσία προβλέπει πως το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση, δηλαδή χρηματική ικανοποίηση ανάλογη με τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περίπτωσης.
Μάλιστα, ο κ. Τέντες για το θέμα αυτό είχε τονίσει στην εισήγησή του ότι με τις νομοθετικές ρυθμίσεις «ο κοινός νομοθέτης έλαβε υπόψη του την αρχή της αναλογικότητας, εξειδικεύοντάς την στο ζήτημα του προσδιορισμού του ύψους της χρηματικής ικανοποιήσεως, αφού δίνει τη δυνατότητα στον δικαστή να προσδιορίζει την ικανοποίηση αυτή σε μέτρο ανάλογο, έτσι ώστε να τηρείται το κριτήριο της εν στενή εννοία αναλογικότητας».
Αντίθετα όμως, είχε επισημάνει ο κ. Τέντες, «με τις διατάξεις του ν. 1178/1981, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 παράγραφος 10 του ν. 2328/1995, η δυνατότητα αυτή περιορίζεται βιαίως προς τα κάτω, δεδομένου ότι αποκλείεται η επιδίκαση, σε κάθε περίπτωση, χρηματικής ικανοποιήσεως κατώτερης του ποσού των 295.000 ευρώ».
Το όριο όμως αυτό, συνέχισε ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός, όπως τίθεται, δηλαδή «χωρίς αναφορά στην βαρύτητα της προσβολής, παραβλέπει το κριτήριο της εν στενή εννοία αναλογικότητας, αφού στις περιπτώσεις ελαφρών εξ απόψεως είδους προσβολών δι εκπομπών τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας η κύρωση υπερβαίνει το όριο της λογικής επιβαρύνσεως».
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αναφερόμενος στην υπόθεση που απασχόλησε την Ολομέλεια, έχει επισημάνει ότι «στις περιπτώσεις αυτές ο επιδιωκόμενος σκοπός, ήτοι η αποτροπή μιας ελαφράς εντάσεως προσβολής της τιμής και της υπολήψεως, έστω και με την χωρική ευρύτητα που επάγεται η διάδοσή της μέσω τηλεοπτικού σταθμού εθνικής εμβέλειας, δεν τελεί σε εύλογη σχέση την προβλεπόμενη ελάχιστη κύρωση, αφού το ποσό των 295.000 ευρώ είναι, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ιδιαιτέρως υψηλό και υπερβαίνει το μέτρο της συνήθως επιδικαζόμενης χρηματικής ικανοποιήσεως, ακόμα και σε περιπτώσεις βαρύτερων προσβολών του προσώπου, όπως οι βαριές και με επώδυνες συνέπειες σωματικές βλάβες».
Αναμένεται η δημοσίευση της απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου.