Πιο δύσκολη η αίτηση αναστολής για φορολογικές δίκες και με τη βούλα του ΣτΕ

Συνταγματικό έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας, τον περιορισμό του δικαιώματος των φορολογουμένων να ζητούν προσωρινή αναστολή της εκτέλεσης των καταδικαστικών αποφάσεων όσον αφορά στις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο που έφερε ο πρόσφατος νόμος Καστανίδη.





Ο νομος Καστανίδη για την επιτάχυνση των φορολογικών δικών, έγινε και πράξη δίνοντας το πράσινο φως στο δημόσιο για την ταχύτερη είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Σύμφωνα με το άρθρο 34 του Ν. 3900/2010, που προβλέπει ότι για να γίνει δεκτή αίτηση αναστολής και προσωρινής διαταγής από τα Διοικητικά Δικαστήρια, πρέπει ο οφειλέτης να αποδείξει ότι από τον καταλογισμό της οφειλής προκαλείται εις βάρος του «ανεπανόρθωτη» βλάβη.

Στην Ολομέλεια του ΣτΕ, προσέφυγε 75χρόνος συνταξιούχος και διευθύνων σύμβουλος Ανώνυμης Εταιρείας ειδών οικιακής χρήσης στη Θεσσαλονίκη. Η εταιρεία είχε δημιουργήσει χρέη από Φ.Π.Α. ύψους 713.303,3 ευρώ (φόρος 307.524,74 ευρώ, προσαύξηση 312,739 ευρώ και τόκοι 93.039,56 ευρώ), ενώ ο προϊστάμενος της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. υπέβαλε και μηνυτήρια αναφορά στην εισαγγελία για μη απόδοση παρακρατούμενων φόρων. Ο 75χρόνος υποστήριξε ότι δεν ευθύνεται για τα φορολογικά χρέη της εταιρείας και ανέφερε ότι έχει την επικαρπία μιας διώροφης κατοικίας όπου συγκατοικεί με τη διαζευγμένη κόρη του και τον ανήλικο εγγονό του και την ιδιοκτησία αποθήκης 170 τ.μ. Ισχυρίσθηκε δε ότι η λήψη οποιουδήποτε αναγκαστικού μέτρου (κατάσχεση ή πλειστηριασμός) σε βάρος των δύο ακινήτων θα του προκαλέσει βλάβη ανεπανόρθωτη ή πάντως δυσχερώς επανορθώσιμη.

Το δικαστήριο αποφάσισε, ότι όντως θα του προκληθεί ανεπανόρθωτη τη ζημια αν ληφθεί κάποιο μέτρο εις βάρος της μονοκατοικίας, αλλά ωστόσο επέτρεψε τον πληστειριασμό επί της αποθήκης. Έκρινε δηλαδή ότι η επίμαχη ρύθμιση, «μη θίγουσα τον πυρήνα του δικαιώματος δικαστικής προστασίας», δεν αντιβαίνει στις διατάξεις των άρθρων 20 και 25 του Συντάγματος, ούτε περιορίζει δυσανάλογα το δικαίωμα προσωρινής δικαστικής προστασίας.