Η Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πρόκειται, στις 16 Ιανουαρίου 2013, να εξετάσει, το κατά πόσον συνιστά παραβίαση του δικαιώματος της ιδιωτικής ζωής και των διατάξεων που απαγορεύουν τις διακρίσεις, το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει στη νομοθετική κατοχύρωση του «συμφώνου συμβίωσης» μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Σχετικές προσφυγές έχουν κατατεθεί στο Δικαστήριο, στις 6 Μαΐου 2009, από τους Γρηγόρη Βαλιανάτο και Νικόλαο Μυλωνά και στις 25 Μαΐου 2009 από τους Χ.Σ., Κ.Τ., Ε.Δ., Μ.Π., Α.Η., Δ.Ν. και τη ΜΚΟ «Σύνθεση», αλλά το Δικαστήριο αποφάσισε, στις 11 Σεπτεμβρίου 2012, να παραπέμψει την εκδίκασή τους στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου.
Οι δύο πρώτοι θα εκπροσωπηθούν στο Δικαστήριο από το «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι» στην Ελλάδα και οι δεύτεροι από το δικηγορικό γραφείο των Αλεβιζάτου-Μάλλιου.
Οπως διευκρινίζεται στις προσφυγές, οι δύο πρώτοι ενάγοντες ζουν ως ζευγάρι στην Αθήνα. Οι υπόλοιποι ενάγοντες ζουν επίσης είτε πολύ καιρό ως ζευγάρι στην Αθήνα είτε διατηρούν σχέση χωρίς να συζούν. Οσον αφορά την Ενωση, πρόκειται για ένα σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό την ψυχολογική και ηθική στήριξη των ομοφυλοφίλων.
«Διακρίσεις»
Ενώπιον της Ολομέλειας του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θα υποστηρίξουν ότι ο Νόμος 3719/2008, που τέθηκε σε ισχύ το Νοέμβριο του 2008 στην Ελλάδα και αφορά τη δυνατότητα σύναψης «συμφώνου συμβίωσης» (πολιτικός γάμος) μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου, αποκλείει τη δυνατότητα σύναψης πολιτικού γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και η εφαρμογή του συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή και της απαγόρευσης των διακρίσεων.
Οι προσφεύγοντες θα υποστηρίξουν ακόμη ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα η δυνατότητα αποτελεσματικής προσφυγής στα εθνικά δικαστήρια, προκειμένου να διερευνηθεί το βάσιμο των καταγγελιών τους ότι η υπάρχουσα νομοθεσία προκαλεί διακρίσεις και παραβίαση στο δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής.
Το Δικαστήριο, μετά τη δημόσια ακρόαση, δεν πρόκειται να εκδώσει απόφαση αυθημερόν αλλά, ως είθισται, ύστερα από κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα.