Προς αμετάκλητη καταδίκη του Τάσου Μαντέλη

Στο δρόμο για την αμετάκλητη καταδίκη του, ύστερα από σχετική χθεσινή πρόταση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, βρίσκεται ο τ. υπουργός Αν. Μαντέλης για το αδίκημα της ανακριβούς δήλωσης "πόθεν έσχες", καθώς είχε αποκρύψει τραπεζικές καταθέσεις στο εξωτερικό από τις γνωστές χορηγίες -κατά τον ίδιο- της Siemens. Λίγα 24ωρα πριν να ξεκινήσει (στις 11 Νοεμβρίου) η δίκη του στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων με τις κατηγορίες της δωροδοκίας και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα για το ποσό των 450.000 γερμανικών μάρκων που φέρεται να έλαβε από τα "μαύρα ταμεία" της Siemens, ο Αν. Μαντέλης αντιμετώπισε στον Άρειο Πάγο την κατηγορία που αφορά τη μη δήλωση του επίμαχου ποσού στις περιουσιακές δηλώσεις "πόθεν έσχες" που υπέβαλε τα έτη 2006-2007. Ο αντεισαγγελέας ΑΠ Β. Πλιώτας πρότεινε να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης του υ. υπουργού αποκρούοντας τους ισχυρισμούς του ότι η καταδίκη του από το Εφετείο (σε 3ετή φυλάκιση με αναστολή, αφού τότε το αδίκημα ήταν ακόμα πλημμέλημα) πρέπει να ανατραπεί, γιατί στηρίζεται σε εσφαλμένη αιτιολογία, σε λογικά κενά και νομικά άλματα, όπως επισήμανε χθες ο συνήγορός του. Το χρηματικό ποσό -που ο Αν. Μαντέλης είχε χαρακτηρίσει ως προεκλογική χορηγία είχε εμβαστεί σε δύο δόσεις το διάστημα 1998-2000 σε τραπεζικό λογαριασμό στην Ελβετία, τον οποίο είχε ανοίξει ο κουμπάρος του και συγκατηγορούμενός του Γ. Τσουγκράνης προκειμένου να την εξυπηρετήσει, χρησιμοποιώντας την κωδική ονομασία ROCOS. Για το λόγο αυτό θα ξεκινήσει τη Δευτέρα η σχετική δίκη και με άλλους συγκατηγορούμενους, καθώς η υπόθεση συνδέθηκε από τη δικαιοσύνη με τη σύμβαση που είχε υπογραφεί στη δεκαετία του '90 με τη Siemens για την ψηφιοποίηση των τηλεφωνικών κέντρων του ΟΤΕ. Χθες στο ποινικό τμήμα ΑΠ, ο συνήγορος του Αν. Μαντέλη υποστήριξε ότι είναι εσφαλμένη η καταδίκη του για δηλώσεις "πόθεν έσχες" του 2006-2007 που αφορούν ποσά του 1998-2000, τα οποία δεν ήταν άλλωστε κατά νόμο υπόχρεος να δηλώσει (μετά από τόσο χρόνια) αφού υπήρχαν σε τραπεζικό λογαριασμό όπου ήταν άλλο πρόσωπο δικαιούχος. Έτσι -πρόσθεσε- παραβιάστηκαν οι διατάξεις που κατοχυρώνουν τη δίκαιη δίκη και το τεκμήριο αθωότητας, καθώς η εφετειακή απόφαση παρουσιάζει πλημμέλειες στην αιτιολογία και λογικά άλματα και κενά, ενώ δεν δόθηκε καν η δυνατότητα να διαπιστωθεί με τραπεζικά έγγραφα ότι δεν ήταν ο ίδιος δικαιούχος.