Απέτυχε, τελικώς, το ΔΝΤ

Η προσπάθεια του ΔΝΤ να μπλοκάρει τη νέα ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών απέτυχε στους βασικούς της στόχους.





Τα αποτελέσματα των stress tests δημοσιοποιήθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος μετά το «οκ» της ΕΚΤ.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ουσιαστικά επεδίωκε να εντάξει στο Μνημόνιο τους ελέγχους κεφαλαιακής επάρκειας των ελληνικών τραπεζών, ώστε και τυπικά να έχει λόγο στις διαδικασίες ανακεφαλαιοποίησής τους. Στον βαθμό όμως που οι πόροι του ΤΧΣ δεν θα χρησιμοποιηθούν, οι τράπεζες είναι εκτός αρμοδιότητας του ΔΝΤ. Επιδιώκοντας λοιπόν το ΔΝΤ να «ωθήσει» το σύνολο των ελληνικών συστημικών τραπεζών στις αγκάλες του ΤΧΣ διέρρεε ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες φθάνουν έως και τα 20 δισ. ευρώ.

Υποτίθεται ότι αυτό το ποσό προκύπτει με βάση τις παραδοχές του πλέον αρνητικού σεναρίου, με βάση το οποίο η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να είναι σε ύφεση έως και το 2015. Ωστόσο κανένας πλέον δεν αποδέχεται αυτό το σενάριο, ούτε οι αγορές, ούτε η ΕΚΤ. Αδιάψευστος μάρτυρας εξάλλου είναι τα ίδια τα επίσημα στοιχεία τόσο για την πορεία της πραγματικής οικονομίας όσο και για την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού το 2013. Ο υπάλληλος του ΔΝΤ, ο Π. Τόμσεν, όμως, λειτουργούσε ως ψυχρός «εκτελεστής» με άνωθεν εντολές και αντί για 6,4 δισ. ευρώ που προσδιόρισε τις κεφαλαιακές ανάγκες η BlackRock επέμενε σε υψηλότερα επίπεδα της τάξεως περίπου των 9 δισ. ευρώ. Προφανώς στο πλαίσιο αυτών των πιέσεων ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ συνεχίζει να αξιώνει την πλήρη υιοθέτηση των «εργαλείων»-μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνονται στην ακριβοπληρωμένη έκθεση του ΟΟΣΑ, ακόμη και των πιο παράλογων προτάσεων…

Αποκαλυπτικό του έντονου παρασκηνίου που προηγήθηκε είναι η χθεσινή δήλωση του εκπροσώπου του επιτρόπου Ολι Ρεν που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Δηλώνει ότι η Ε.Ε. δεν έχει ενστάσεις, εφόσον δεν χρησιμοποιηθούν πόροι του ΤΧΣ. Όπως επισήμανε με νόημα, οι παράμετροι των τεστ αντοχής δεν αποτελούν τμήμα του Μνημονίου. Θα διασυνδέονταν μόνο αν χρησιμοποιηθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αυτό όμως δεν συμβαίνει, καθώς οι τράπεζες θα απευθυνθούν στις αγορές για την άντληση κεφαλαίων.

Αυτή η κίνηση-ματ των ελληνικών τραπεζών δεν θα μπορούσε να γίνει εάν ο βαθμός αξιοπιστίας τους στις διεθνείς αγορές δεν ήταν υψηλός. Ακριβώς αυτή η εμπιστοσύνη στις προοπτικές των τραπεζών και της ελληνικής οικονομίας συνολικά ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που άνοιξε τη δίοδο για φυγή προς τα εμπρός, ώστε να διασφαλιστεί και να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τους χαρακτήρας.