Προσδοκίες για αναστροφή του αρνητικού κλίματος στην αγορά

Προσδοκίες για άρση της αβεβαιότητας που ταλανίζει τις επιχειρήσεις, το Χρηματιστήριο και τις τράπεζες το τελευταίο διάστημα δημιουργεί η συμφωνία που «κλείδωσε» στη συνεδρίαση του Eurogroup, μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων εταίρων της.



Το «πράσινο φως» από τους πιστωτές της χώρας για την απρόσκοπτη συνέχιση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας αλλάζει τα δεδομένα και γεννά ελπίδεςγια αναστροφή του αρνητικού κλίματος. Εδώ και περίπου δύο μήνες, οι εγχώριες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες από την αβεβαιότητα για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Ειδικότερα, από τις αρχές Φεβρουαρίου η κατανάλωση βρίσκεται υπό πίεση, ενώ η έλλειψη ρευστότητας επέστρεψε ως ο «υπ' αριθμόν ένα» κίνδυνος για τις επιχειρήσεις. Επιπλέον, τεράστια εμπόδια παρουσιάζονται στις συναλλαγές με το εξωτερικό, καθώς αρκετοί ξένοι προμηθευτές αρνούνται να δεχθούν εγγυητικές επιστολές των ελληνικών τραπεζών και ζητούν να πληρωθούν τοις μετρητοίς, προκειμένου να προχωρήσουν τις παραγγελίες προς την Ελλάδα.

Συναλλαγές
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στις εισαγωγές πρώτων υλών, όπου υπάρχει απροθυμία από ξένους ομίλους να αποστείλουν εμπορεύματα στην ελληνική αγορά, εάν πρώτα δεν διασφαλίσουν την είσπραξη των χρημάτων τους. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εταιρείες ασφάλισης πιστώσεων, αν και είχαν αρχίσει να καλύπτουν με μεγαλύτερη άνεση τα ελληνικά εμπορεύματα που κατευθύνονταν στο εξωτερικό, τώρα κάνουν ένα βήμα πίσω, σε μια προσπάθεια να περιορίσουν την έκθεσή τους και να ελαχιστοποιήσουν το ρίσκο σε περίπτωση «ατυχήματος».
Προσδοκίες για αναστροφή του αρνητικού κλίματος στην αγορά

Βέβαια, όσες βιομηχανίες έχουν μακροχρόνιους δεσμούς με τους προμηθευτές τους και έχουν αποδείξει πως μπορούν να είναι φερέγγυες σε αντίξοες καταστάσεις, αυτές απολαμβάνουν καλύτερης μεταχείρισης και έχουν ακόμη το «προνόμιο» να πραγματοποιούν -ακόμη- ανεμπόδιστα τις εργασίες τους.

Παρενέργειες υπάρχουν και στην προσέλκυση νέων επενδύσεων, που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος για να επιστρέψει στην ανάπτυξη. Το υψηλό country risk έχει οδηγήσει εγχώριους και ξένους επενδυτές να αναστείλουν τα σχέδιά τους, έως ότου ξεκαθαρίσει το τοπίο και υπάρξει σαφή εικόνα για την επόμενη ημέρα. «Παρότι υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον, κανείς σοβαρός επενδυτής δεν πρόκειται να έρθει να τοποθετήσει κεφάλαιά του στην Ελλάδα, εάν δεν γνωρίζει ότι η κίνησή του αυτή έχει προοπτική», επισημαίνουν σύμβουλοι που έρχονται σε επαφή με διεθνή funds και καλούν την κυβέρνηση να εξειδικεύσει άμεσα τα μέτρα για επιστροφή στην ανάπτυξη.

«Ημέρες 2012»
Τα φαινόμενα αυτά -αν και δεν έχουν την ένταση του 2012- κλιμακώθηκαν επικίνδυνα εξαιτίας της καθυστέρησης στην επίτευξη αμοιβαίας επωφελούς συμφωνίας με τους δανειστές. Πολλές από τις οποίες βρίσκονται ήδη στα όριά τους και δεν θέλουν να σκέφτονται την πιθανότητα εξόδου από το ευρώ. Παράγοντες της αγοράς αναφέρουν πως «ότι με κόπο και θυσίες επετεύχθη στη διάρκεια του 2014 -όταν υπήρξε μια σχετική σταθερότητα- χάθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες εξαιτίας της αβεβαιότητας για το μέλλον της χώρας» και θεωρούν πως «η πληγή που έχει προκληθεί στην οικονομία θα πάρει καιρό να επουλωθεί».

Οι ίδιοι, εκτιμούν πως ακόμη και μετά τη συμφωνία-γέφυρα η κατάσταση θα παραμείνει δύσκολη, ωστόσο ελπίζουν ότι με την οριστική διευθέτηση του «ελληνικού ζητήματος» και την έγκριση του τετραετούς σχέδιο ανασυγκρότησης που θέλει να εφαρμόσει η νέα κυβέρνηση, θα δημιουργηθούν οι συνθήκες για επιστροφή στην ανάπτυξη.

Αυτό θα δώσει κινητρο στις επιχειρήσεις αλλά και στους ξένους επενδυτές, να προχωρήσουν σε νέες κινήσεις που θα συμβάλουν στη αναθέρμανση της οικονομίας και στη μείωση της ανεργίας.

ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ
ΕΤΟΙΜΕΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ

Από τον Δεκέμβριο του 2014 και μετά, οπότε και εντάθηκε η αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας, τα επιτελεία των επιχειρήσεων έχουν συστήσει «μηχανισμούς άμυνας» απέναντι στην κρίση ρευστότητας, αλλά και στο ενδεχόμενο ενός Grexit. Πρόκειται για ένα συνδυασμό περιορισμού λειτουργικού κόστους, αναχρηματοδότησης δανεισμού και αναζήτησης νέων πηγών χρηματοδότησης. Κύριο συστατικό του «μηχανισμού» αυτού είναι η μείωση του κόστους και η πώληση περιουσιακών στοιχείων, μια στρατηγική που ακολουθούν σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις από το 2010 και μετά προκειμένου «απελευθερώσουν» ρευστότητας. Έχοντας εξαντλήσει τις περικοπές σε μεταβλητά κόστη (μισθούς, αμοιβές εξωτερικών συνεργατών), οι περισσότερες επιχειρήσεις περνούν σε μειώσεις σε πάγια λειτουργικά κόστη. Ιδιαίτερο βάρος δίδεται και στην εξεύρεση νέων πηγών χρηματοδότησης είτε προσφεύγοντας σε ξένες τράπεζες είτε εκδίδοντας εταιρικά ομόλογα. Πολλές επιχειρήσεις (εισηγμένες ή μη) βέβαια αναγκάστηκαν να εκδώσουν και εγγυητικές επιστολές από τις ελληνικές τράπεζες ή να χρησιμοποιήσουν ως collateral περιουσιακά τους στοιχεία, προκειμένου να λάβουν χρηματοδοτήσεις από ξένες τράπεζες. Ωστόσο, όσες επιχειρήσεις αναζήτησαν τρόπους έκδοσης εταιρικών ομολόγων από τις αρχές του 2015 εισέπραξαν ή αρνητικές απαντήσεις από τις τράπεζες ή τους ζητήθηκαν να πληρώνουν κουπόνια πάνω από 8%, και οι συζητήσεις σταμάτησαν εκεί.

Ετοιμα Plan B
Αν και επίσημα δεν το παραδέχεται κανείς, σχεδόν κάθε εισηγμένη αλλά και όλες οι πολυεθνικές έχουν έτοιμα «Plan B» σε περίπτωση γενίκευσης της τραπεζικής κρίσης ή εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Τα σχέδια αυτά που εκπονήθηκαν αρχικά το 2012 επικαιροποιήθηκαν πρόσφατα εξαιτίας των σεναρίων περί Grexit.