Πρώτα μεταρρυθμίσεις, μετά ελάφρυνση χρέους

Η συζήτηση που άνοιξε ο Γ. Ντάισελμπλουμ για το ελληνικό χρέος σε μια χρονική στιγμή που ίσως κάποιοι δεν περίμεναν, είναι ένα ιδιαίτερα θετικό γεγονός το οποίο ωστόσο δεν είναι πανάκεια για τα προβλήματα της οικονομίας.



Αν, δηλαδή, κάποιοι σταθούν μόνο στην εκδήλωση πρόθεσης να ξεκινήσει ο διάλογος, κι όχι στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν ώστε να καταστεί βιώσιμη η ελληνική οικονομία, τότε απλά θα κοιτάζουν το δέντρο και θα χάνουν το δάσος.

Η επιστροφή στην κανονικότητα για την Ελλάδα, τη μοναδική που είναι σήμερα εντός Μνημονίου, δεν μπορεί να αποτελέσει ξανά πεδίο επικοινωνιακών παιχνιδιών και μιας παρελκυστικής πολιτικής, που το μόνο που θα κάνει είναι να επιβαρύνει την οικονομία.

Η αναδιάρθρωση του χρέους, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και χαμηλότερα επιτόκια, είχε αποφασιστεί από τον Νοέμβριο του 2012, δηλαδή πριν από τρισήμισι χρόνια. Είτε οι δραματικές καθυστερήσεις από την ελληνική πλευρά, είτε οι υπερβολικές απαιτήσεις και τα λάθη στη δημοσιονομική προσαρμογή έφεραν πολύ πίσω τη διαδικασία.

Αυτή τη φορά η Ελλάδα έχει μια ευκαιρία να πετύχει κάτι καλύτερο στο θέμα του χρέους, αρκεί βεβαίως να μην κάνει τα λάθη του παρελθόντος. Αλλωστε, γι’ αυτό ήρθε να μας προσγειώσει ο Β. Σόιμπλε, ο οποίος με κυνικό τρόπο είπε ότι η συζήτηση για ελάφρυνση του χρέους είναι θέμα πρεστίζ και όχι ουσίας και πως ο ίδιος δεν έχει τα επιχειρήματα να πείσει τον γερμανικό λαό ότι πρέπει να δοθεί αυτή η ευκαιρία στην Ελλάδα.

Ανεξαρτήτως της σκληρής στάσης που τηρεί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, το μήνυμα είναι ένα, και έχει σταλεί ουκ ολίγες φορές στην Αθήνα από το 2012 και μετά. Οτι πρέπει να προχωρήσει η Ελλάδα σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες, να εκσυγχρονίσει τη δημόσια διοίκηση, να νοικοκυρέψει τα οικονομικά της και, το κυριότερο, να προσελκύσει επενδυτές που θα ανοίξουν δουλειές, θα προσφέρουν θέσεις εργασίας, θα «γεννήσουν» προστιθέμενη αξία στη χώρα.

Αν δε γίνουν όλα αυτά, τότε καμιά συζήτηση για ελάφρυνση του χρέους δεν μπορεί να τελεσφορήσει. Και, απλά, θα αναπαράγεται από την εκάστοτε κυβέρνηση για λόγους εσωτερικής και μικροκομματικής κατανάλωσης.