Η ανικανότητα του κράτους κοστίζει σε όλους

Η ανικανότητα της φορολογικής διοίκησης δεν είναι «προνόμιο» της τωρινής κυβέρνησης.





Δεν φταίει απαραίτητα ο εκάστοτε υπουργός που είναι υπεύθυνος για τα φορολογικά. Δεν ευθύνεται ο Αλεξιάδης, ο Μαυραγάνης, ο Τσακαλώτος ή ο Χαρδούβελης, για το γεγονός ότι το σύστημα συλλογής φόρων πάσχει.

Κι επειδή η ανικανότητα στην Ελλάδα είναι... αήττητη όσο και η ανοησία, συνεχίζουμε να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές με τις φορολογικές δηλώσεις και πότε αυτές θα γίνουν. Από Φεβρουάριο που θα ξεκινούσε η υποβολή τους φτάνουμε στον Απρίλιο, με την ελπίδα να ανοίξει το taxisnet και η διαδικασία να ολοκληρωθεί όχι στα τέλη Απριλίου όπως είχαν υποσχεθεί, αλλά... στα τέλη Ιουνίου.

Και κανείς δεν γνωρίζει αν το χρονοδιάγραμμα θα ισχύσει, ούτε αν μέσα στο κατακαλόκαιρο λογιστές και φορολογούμενοι θα «τρέχουν».

Η καθυστέρηση ασφαλώς αποστερεί από το κράτος έσοδα την ώρα που τα χρειάζεται, αλλά αποστερεί και σοβαρότητα. Ο πολίτης δεν πιστεύει πλέον το ελληνικό κράτος, είναι πάντα προετοιμασμένος να ταλαιπωρηθεί, να εξεγερθεί, να αντιδράσει, απλά και μόνο γιατί αισθάνεται «θύμα» ενός Δημοσίου που δεν θέλει ούτε τους φόρους να συλλέξει στην ώρα τους.

Η καθυστέρηση, βεβαίως, έχει ως συνέπεια να καθυστερήσει και η εκκαθάριση των δηλώσεων και φυσικά οι επιστροφές φόρου για όσους τις δικαιούνται. Είναι τέλη Μαρτίου και το κράτος δεν έχει εκκαθαρίσει και δεν έχει κλείσει τους φακέλους χιλιάδων φορολογούμενων που περιμένουν να πάρουν πίσω χρήματα.

Χαρακτηριστικό της αβελτηρίας του ελληνικού δημοσίου είναι και η υπόθεση της απόσυρσης Ι.Χ. Από τον Δεκέμβριο η αγορά έχει «παγώσει» περιμένοντας τις αποφάσεις και μόλις χθες ανακοινώθηκε η παράταση του μέτρου. Το ότι χάθηκαν μερικά εκατομμύρια ευρώ από τα κρατικά ταμεία και από τους αντιπροσώπους αυτοκινήτων δεν σημαίνει απολύτως τίποτε για τους υπεύθυνους.

Οσο, επομένως, η φορολογική διοίκηση θα είναι ανίκανη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να υπηρετήσει ένα σύγχρονο κράτος, τόσο οι πολίτες και οι επιχειρήσεις θα αισθάνονται «παρίες» ή στην καλύτερη περίπτωση «θύματα» ενός αναποτελεσματικού συστήματος.