Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα...

Ποιος θα περίμενε πριν από μερικούς μήνες ότι πρώτη είδηση στην Ελλάδα θα ήταν κάτι άλλο από την οικονομία.



Οι Ελληνες πολίτες έζησαν τον περασμένο χρόνο μια «κόλαση» μεταξύ πολιτικών και οικονομικών αναταράξεων και πολλοί πίστεψαν ότι... τα έχουν δει όλα.

Το προσφυγικό «τσουνάμι», ωστόσο, έρχεται να σαρώσει όλες τις σταθερές που υπήρχαν. Και τις καλές και τις κακές. Για παράδειγμα, στην εθνική πλάνη των τελευταίων έξι ετών οι εχθροί ήταν οι Γερμανοί. Η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Γκάμπριελ ήταν τα μισητά για τους Ελληνες πρόσωπα. Μέχρι και εμπάργκο γερμανικών προϊόντων προέτρεπαν διάφοροι «πατριώτες».

Αίφνης οι Γερμανοί... έγιναν φίλοι μας, διότι υποστηρίζουν τις ελληνικές θέσεις για τους πρόσφυγες.
Ακόμη πιο εντυπωσιακή η μετάλλαξη με το ΔΝΤ. Οταν συμφέρει την Ελλάδα το Ταμείο είναι σύμμαχος επειδή ζητά «κούρεμα» του χρέους, προφανώς γιατί αυτό δεν βάζει χρήματα. Οταν μιλά για μεγάλο δημοσιονομικό κενό είναι ο μεγάλος εχθρός.

Στην περίπτωση δε των προσφύγων και μεταναστών ακόμη και η κυβέρνηση έχει αλλάξει γραμμή. Πρώτα οι ξένοι που έρχονταν στην Ελλάδα ήταν «τουρίστες που λιάζονται και θα φύγουν». Σήμερα είναι βασανισμένες ψυχές που θα μείνουν εδώ γιατί δεν έχουν πού να πάνε, αν και κατά βάθος όλοι θέλουμε να... εξαφανιστούν ως δια μαγείας.

Είναι γεγονός ότι το πρωτοφανές μεταναστευτικό κύμα, σε συνδυασμό με την τακτική των κλειστών συνόρων από γειτονικές χώρες, έχουν προκαλέσει σοβαρές αναταράξεις σε όλη την Ελλάδα. Οι πολίτες, αν και ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος, αρχίζουν να βλέπουν ότι η κατάσταση ξεφεύγει και μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς τη χώρα.

Πέρα από τις γραφικότητες του στιλ «οι πρόσφυγες θα λύσουν το δημογραφικό», η ουσία είναι ότι ανοίγει ένα μεγάλο θέμα σχετικά με το αν μπορεί η Ελλάδα να αντέξει εκατοντάδες χιλιάδες ταλαιπωρημένους, πένητες, κουρασμένους ξένους.

Και το κυριότερο ερώτημα είναι πώς μια χώρα που συνεχίζει να κινείται σε τεντωμένο σκοινί στο μέτωπο της οικονομίας, μπορεί να διαχειριστεί επί μακρόν ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα.

Αν πιστέψουμε τον αρμόδιο υπουργό, χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες θα μείνουν στην Ελλάδα για δύο - τρία χρόνια και πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι τα σύνορα θα μείνουν κλειστά. Ουσιαστικά, δηλαδή η Ελλάδα έχει εγκλωβιστεί περισσότερο από τους εγκλωβισμένους μετανάστες. Και θα πρέπει ταυτόχρονα να βρει λύσεις για μια οικονομία που ζει με σωληνάκια. Ούτε η πιο οργανωμένη χώρα του κόσμου δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει.

Για τον λόγο αυτό η Σύνοδος Κορυφής της Δευτέρας, και το Eurogroup την ίδια ημέρα, θεωρούνται δύο γεγονότα που θα καθορίσουν το μέλλον της Ελλάδας. Απαιτούνται πολύ λεπτοί χειρισμοί από την πλευρά της κυβέρνησης για να πετύχει το καλύτερο και να μην υποστεί η χώρα ταπεινωτικές ήττες που θα αγγίζουν τα όρια της καταστροφής.

Ισως να είναι η τελευταία ευκαιρία του επαναπροσδιορισμού της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και της δυνατότητάς της να παραμείνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας ή να γίνει παρίας.