Ωρες ευθύνης για την Ευρώπη

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε βαθιά κρίση, κι όχι κατ’ ανάγκη οικονομική.




Αλλωστε, τα θέματα ασφάλειας και το προσφυγικό βρίσκονται σε έξαρση, με τους Ευρωπαίους ηγέτες να αναζητούν, χωρίς αποτέλεσμα, λύσεις.

Η αυριανή Σύνοδος Κορυφής είναι ένας σταθμός στην προσπάθεια που κάνει η Ε.Ε. για να βρει διεξόδους στα μείζονα αυτά προβλήματα. Παράλληλα, η παρέμβαση του Ζ. Κ. Γιούνκερ αλλά και των Ντ. Τουσκ και Μ. Σουλτς, δείχνουν ότι υπάρχει έντονος προβληματισμός στις Βρυξέλλες.

Ως εκ τούτου και το διάσημο πλέον Club Med, η Ευρωμεσογειακή Σύνοδος που έγινε την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με χλευασμό από τις τάξεις των σκληρών της Ευρώπης. Θα έπρεπε να γίνει αντικείμενο συζητήσεων γύρω από το πώς θα μπορούσε η Γηραιά Ηπειρος να αλλάξει ρότα.

«Πιο κοινωνική και πιο ασφαλή Ευρώπη» ζήτησε ο Ζ. Κ. Γιούνκερ και σίγουρα δεν έχει άδικο να ανησυχεί για τις επιπτώσεις μιας διαρκούς λιτότητας που έχει εξαφανίσει τη μεσαία τάξη κι έχει δημιουργήσει στρατιές ανέργων.

Η έξαρση του λαϊκισμού, η ενίσχυση της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη, η ξενοφοβία ως αποτέλεσμα μιας ανεπαρκούς μεταναστευτικής πολιτικής, θέτουν τις Βρυξέλλες, κι όχι μόνο, προ των ευθυνών τους. Αν οι τεχνοκράτες της Ε.Ε. δεν μπορούν να λύσουν τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που έχει δημιουργήσει η στροφή στις σκληρές δημοσιονομικές πολιτικές, τότε θα πρέπει να ανησυχούν και για το πώς θα αντιμετωπίσουν την διαρκώς ογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια.

Κι αν η Ευρώπη δεν είναι ικανή να περιορίσει τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές, χτυπώντας το πρόβλημα στη ρίζα του, δηλαδή στις χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, τότε δεν θα πρέπει να διαμαρτύρεται γιατί ο ακραίος λαϊκισμός βρίσκει έδαφος για να καλλιεργήσει το μίσος.

Είναι ώρες ευθύνης για όλους, κυρίως για τους ισχυρούς της Ε.Ε., όπως η Γερμανία, η οποία δεν μπορεί να επαναπαύεται στα πλεονάσματα-ρεκόρ αδιαφορώντας για την καταστροφή γύρω της.