Τυφλή σύγκρουση

Οι αγροτικές κινητοποιήσεις είναι πλέον ετήσιο έθιμο.



Σαν μια γιορτή που έχει συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης και συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Αμέσως μετά τις γιορτές, όταν έχουν τελειώσει οι αγροτικές εργασίες, οι αγρότες «ζεσταίνουν τα τρακτέρ» και βγαίνουν στις εθνικές οδούς.

Τα πρώτα μπλόκα είναι από χθες γεγονός και είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει κλιμάκωση τις επόμενες εβδομάδες. Ετσι, μέχρι τις αρχές Μαρτίου, όταν θα πρέπει να ξεκινήσουν και πάλι οι δουλειές στα χωράφια, η χώρα θα ξαναζήσει το ίδιο σκηνικό που κρατάει εδώ και 30 χρόνια. Οι αγρότες στους δρόμους, ορισμένοι πολιτικοί πάνω στα τρακτέρ, η κυβέρνηση θα προσπαθεί να βρει λύσεις του ποδαριού, η αντιπολίτευση να επιχειρεί να εκμεταλλευτεί πολιτικά την κατάσταση και κάποια στιγμή να ανοίγουν οι δρόμοι με νικητές και ηττημένους.

Στο μεσοδιάστημα θα έχει διαλυθεί η οικονομική ζωή του τόπου, θα καταρρεύσουν οι οδικές μεταφορές, θα προκληθεί διπλωματικό επεισόδιο με τους Βούλγαρους, θα είναι διαρκείς οι αψιμαχίες στα μπλόκα με τους οδηγούς, ενώ στη Βουλή θα ζούμε στιγμές κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης που έχουμε ζήσει ουκ ολίγες φορές. Με μόνη αλλαγή στα πρόσωπα που είναι στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.

Βεβαίως, όλα τα προβλήματα που δεν μπορεί να λύσει η εκάστοτε κυβέρνηση μεταφέρονται στους πολίτες και ο κοινωνικός αυτοματισμός καλά κρατεί.

Παρά το γεγονός ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα των αγροτών να διαμαρτύρονται για τα πραγματικά μεγάλα προβλήματα που έχουν, η λογική των μπλόκων είναι άλλων εποχών. Μια παρατεταμένη αναταραχή στην οικονομική ζωή του τόπου απλά θα επιδεινώσει την κακή κατάσταση της χώρας και θα ενισχύσει την αβεβαιότητα που διώχνει τους επενδυτές.

Απαιτείται σύνεση απ’ όλες τις πλευρές. Οι αγρότες δεν πρέπει να τραβήξουν το σχοινί μέχρι να σπάσει, ενώ η κυβέρνηση οφείλει να διορθώσει τα λάθη που έχει κάνει στη φορολόγηση και στο ασφαλιστικό του αγροτικού τομέα. Το μόνο που δεν χρειάζεται η οικονομία αυτή τη χρονική στιγμή είναι μια τυφλή σύγκρουση.