Για τον κίνδυνο η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε. είτε να μείνει μόνον στα χαρτιά, δηλαδή τυπικά, είτε κάποια στιγμή να λυθεί μέσω της αποχώρησης της χώρας από την Ευρωπαϊκή 'Ένωση, αν διαιωνιστεί η σημερινή κατάσταση επιτροπείας από ξένους τεχνοκράτες, προειδοποιεί ο ΣΕΒ, στο τελευταίο εβδομαδιαίο δελτίο για την ελληνική οικονομία, που κυκλοφόρησε.
«Η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να γίνει το 2017 είναι να ξεκινήσει η πολιτική ηγεσία και κατά προέκταση η ελληνική διοίκηση να συμμετέχει πιο ενεργά και συντονισμένα σε όλες τις διεργασίες της ΕΕ, σε όλα τα επίπεδα», τονίζουν οι αναλυτές του ΣΕΒ στο δελτίο, εκτιμώντας ότι αν η χώρα αποκτήσει παρουσία εκεί όπου σήμερα δεν υπάρχει και αν αξιοποιήσει πιο ουσιαστικά τους ανθρώπους που ήδη συμμετέχουν για τον καλύτερο συντονισμό των ελληνικών θέσεων, τότε σε βάθος χρόνου μπορούν να καλλιεργηθούν σχέσεις συνεργασίας και εμπιστοσύνης σε ευρωπαϊκό επίπεδο που σε κάποια στιγμή θα άρουν την επιφυλακτικότητα που υπάρχει σήμερα για τη χώρα.
Η κρίση της χώρας δεν αποτυπώνεται μόνον στη δημοσιονομική εκτροπή του 2009, που επισφράγισε τις παθογένειες της μεταπολίτευσης. «Αποτυπώνεται διαχρονικά, κυρίως στην αδυναμία της να συντάξει μία εθνική, μεταρρυθμιστική στρατηγική και να την υλοποιήσει μόνη της», υπογραμμίζει ο ΣΕΒ, τονίζοντας ότι η ελληνική δημόσια διοίκηση απουσιάζει από τις καθημερινές διεργασίες στις Βρυξέλλες, αδυνατώντας να ενσωματώσει ομαλά και εποικοδομητικά στην ελληνική πραγματικότητα τις αλλαγές που συμβαίνουν στον κόσμο.
Ετσι, η πολυπλοκότητα των επιμέρους προς επεξεργασία ζητημάτων σε συνδυασμό με τα προβλήματα στη δημόσια διοίκηση συνθέτουν μία συνολική εικόνα αστοχίας άσκησης πολιτικής. Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στη χώρα, μία κατάσταση που συγκρίνεται μόνον με το κραχ του 1929, η χώρα αποεπενδύει με ταχείς ρυθμούς. Αν δεν μπορέσει να προσελκύσει επενδύσεις της τάξης των 100 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια, η υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας θα οριστικοποιηθεί ως μόνιμη κατάσταση, τονίζει ο ΣΕΒ στο δελτίο, επισημαίνοντας ότι πίσω από τη διαπίστωση των προβλημάτων της οικονομίας βρίσκεται μία πραγματικότητα αστοχιών σε πολλά επίπεδα πολιτικής.
Υπερφορολόγηση
Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρει ως παράδειγμα την υπερφορολόγηση που πλήττει όχι μόνον την κερδοφορία της επιχειρηματικής δραστηριότητας, η οποία ποινικοποιείται όλο και περισσότερο, αλλά και τις βασικές εισροές, ειδικά των οργανωμένων επιχειρήσεων που καινοτομούν, εξάγουν και καταβάλλουν τους καλύτερους μισθούς.
To κυρίαρχο ζητούμενο παραμένει η αλλαγή στο μείγμα της δημσσιονομικής πολιτικής προς την κατεύθυνση της μείωσης της υπερφορολόγησης, καταλήγει ο ΣΕΒ.