Οι συνεχείς μεταβολές του φορολογικού συστήματος

Οταν τον Ιούλιο του 2013 ψηφίστηκαν και από την 1.1.2014 τέθηκαν σε ισχύ οι νέοι τότε κώδικες Φορολογίας Εισοδήματος και Φορολογικών Διαδικασιών τότε αρκετά απλά και κατανοητά νομοθετήματα, όλοι πιστέψαμε ότι αυτό θα ήταν η αρχή μιας ευρείας δομικής αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος της χώρας.



Όμως από τότε μέχρι και σήμερα οι συνεχείς μεταβολές στους κώδικες αυτούς, αλλά και σε άλλους φορολογικού περιεχομένου νόμους (π.χ. κώδικας Φ.Π.Α., ΕΝ.Φ.Ι.Α.) διέψευσαν τις προσδοκίες μας και επέτειναν τις ανησυχίες μας διότι αντί για ένα φορολογικό σύστημα εργαλείο ανάπτυξης και προόδου είδαμε πάλι ένα φορολογικό σύστημα περίπλοκο και άκαμπτο δηλαδή αντιαναπτυξιακό και φυσικά κοινωνικά άδικο.

Μόνο φέτος ψηφίστηκαν δεκατρείς νόμοι, ένας ανά είκοσι οκτώ περίπου ημέρες, οι οποίοι πρόσθεσαν, τροποποίησαν και κατήργησαν διατάξεις σε 126 παραγράφους 77 άρθρων των πέντε κύριων φορολογιστικού περιεχομένου νόμων. Ειδικότερα ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος δέχθηκε, όπως πάντα, τις περισσότερες μεταβολές αφού εννέα νόμοι πρόσθεσαν, τροποποίησαν και κατήργησαν 48 παραγράφους σε 34 άρθρα.

Ακολουθεί ο Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας όπου πέντε νόμοι πρόσθεσαν, τροποποίησαν και κατήργησαν 41 παραγράφους σε 26 άρθρα, ο Κώδικας Φ.Π.Α. όπου τέσσερις νόμοι πρόσθεσαν, τροποποίησαν και κατήργησαν 36 παραγράφους σε 8 άρθρα, ο ΕΝ.Φ.Ι.Α. όπου πέντε νόμοι πρόσθεσαν, τροποποίησαν και κατήργησαν 9 παραγράφους σε 8 άρθρα και τέλος τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα όπου ένας νόμος πρόσθεσε και τροποποίησε 2 παραγράφους σε 1 άρθρο που αφορά την έκδοση στοιχείων.

Για την πλειοψηφία των ανωτέρω μεταβολών έχουν εκδοθεί πληθώρα αποφάσεων και εγκυκλίων, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές οι εκδοθείσες πολυγραφημένες (ΠΟΛ) ανέρχονται στις 200, πέραν των εκατοντάδων λοιπών αποφάσεων, εγκυκλίων και ατομικών διοικητικών λύσεων, καθιστώντας το φορολογικό τοπίο της χώρας περισσότερο ομιχλώδες από οποιαδήποτε άλλη περίοδο. Νέα μπαλώματα σε ένα χιλιομπαλωμένο φορολογικό σύστημα το οποίο παράγει στρεβλώσεις, αυξάνει το κόστος φορολογικής συμμόρφωσης, επηρεάζοντας αρνητικά σε ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Το συνεχώς μεταβαλλόμενο φορολογικό σύστημα της χώρας έχει οδηγήσει στη μείωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, μείωση η οποία οφείλεται σε απώλεια σοβαρών ξένων επενδύσεων ή/και ματαίωση υλοποίησης αναπτυξιακών προγραμμάτων από υφιστάμενες επιχειρήσεις ή/και μαζική φυγή επιχειρήσεων σε άλλες χώρες κατά κύριο λόγο γειτονικές.

Η χώρα σήμερα όσο ποτέ στη νεώτερη ιστορία της έχει ανάγκη ενός απλού, σταθερού, κοινωνικά δίκαιου και κατά συνέπεια αναπτυξιακού φορολογικού συστήματος. Πότε όμως αυτό θα γίνει πράξη; Πότε επιτέλους ο κάθε πολίτης θα συνεισφέρει στα κοινά βάσει της φοροδοτικής του ικανότητας και δεν θα καλείται να αναλάβει τα βάρη όσων επιμελώς τα φορτώνουν πάνω του; Πότε επιτέλους θα υπάρξει ένα φορολογικό σύστημα φιλικό προς το επιχειρείν το οποίο ναι μεν θα φορολογεί αλλά δεν θα στοχοποιεί το κέρδος; Πότε επιτέλους θα μπορούν οι επιχειρήσεις να γνωρίζουν τη συνολική φορολογική τους επιβάρυνση; Πότε επιτέλους στη χώρα μας το φορολογικό σύστημα θα γίνει εργαλείο ανάπτυξης όπως συμβαίνει στις περισσότερες άλλες χώρες αντί να χρησιμοποιείται συνεχώς μεταβαλλόμενο μόνο και μόνο ως εισπρακτικό εργαλείο μόνο για την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας;

Τα ερωτήματα αυτά δεν είναι νέα, έχουν τεθεί εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν βρίσκεται κανένας να δώσει μια υπεύθυνη απάντηση, ούτε πρόκειται να βρεθεί. Απαισιόδοξο μεν αληθινό δε?. Καλή και ειρηνική χρονιά με υγεία.