Είναι η... πραγματική οικονομία, ανόητοι

Τελικά πιο είναι το διακύβευμα αυτή την εποχή; Είναι η σφοδρή σύγκρουση της κυβέρνησης με τον Στουρνάρα; Είναι τα ταξίδια του Παππά, όταν ακόμη δεν ήταν καν βουλευτής; Είναι μήπως υποθέσεις που ανασύρονται από... ντουλάπια δεκαετιών;




Ή μήπως είναι τελικά ποια πολιτική δύναμη θα κυριαρχήσει ιδεολογικά; Τίποτε από τα παραπάνω. Ολα αυτά αφήνουν αδιάφορο τον κόσμο. Οι πολίτες δεν δείχνουν το παραμικρό ενδιαφέρον για τα πολιτικά παιχνίδια και τις σκιαμαχίες εντός κι εκτός Βουλής.

Ξέρετε τι ενδιαφέρει τον κόσμο; Το γεγονός ότι καλείται να πληρώσει εκ νέου τον λογαριασμό μιας διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.

Το ότι κινδυνεύει ακόμη και η λειτουργία της ΔΕΗ, η οποία στηρίζει εκατομμύρια σπίτια και επιχειρήσεις και απασχολεί πάνω από 20 χιλιάδες εργαζόμενους.

Τους πολίτες τους απασχολεί η στάση πληρωμών του Δημοσίου προς την αγορά, με τα ληξιπρόθεσμα χρέη να ξεπερνούν τα 5 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι έχουν στεγνώνει μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους καθυστερούν μισθούς ή δεν πληρώνουν λογαριασμούς, εισφορές, φόρους κ.λπ.

Ουσιαστικά το κράτος κυνηγάει την ουρά του και όλοι χρωστούν σε όλους σε ένα σύστημα που απλά «δεν βγαίνει».

Ο λαός ενδιαφέρεται τέλος για την άρση της αβεβαιότητας στην οικονομία, να ξεκινήσουν οι επενδύσεις, να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας, να κυκλοφορήσει νέο χρήμα στην αγορά. Ολα αυτά θα έπρεπε να απασχολούν κυρίως την κυβέρνηση, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα που επιδίδονται σε μάχη εντυπώσεων.

«Είναι η πραγματική οικονομία ανόητοι», θα μπορούσε κανείς να παραφράσει τη γνωστή αμερικανική ρήση. Εκεί όπου η καταναλωτική εμπιστοσύνη έχει καταρρεύσει, οι αποταμιεύσεις μειώνονται σταδιακά, τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο ξεπερνούν τα 95 δισ. και οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία πάνω από 30 δισ.

Μια τέτοια οικονομία είναι αδύνατον να επιβιώσει. Αν λοιπόν το πολιτικό σύστημα ενδιαφέρεται μόνο για την επιβίωσή του, τότε δυστυχώς θα χαθεί η χώρα.