Κι όμως... κινείται. Αυτή είναι η φράση που ακούγεται τις τελευταίες ημέρες για το μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων.
Η κυβέρνηση, είτε επειδή έχει καταλάβει ότι χωρίς την επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων δεν κλείνει η αξιολόγηση, είτε γιατί έχει κάνει την ανάγκη φιλοτιμία, προχωρεί σε διαδικασίες - εξπρές. Η ανακοίνωση του πλειοδότη για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, η ολοκλήρωση της πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η πρόσληψη συμβούλων για μια σειρά από projects, όπως η παραχώρηση ποσοστών σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, αεροδρόμιο κ.λπ. έρχονται ως συνέχεια στην ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων.
Πρόκειται για έναν «καταιγισμό» ειδήσεων από το μέτωπο αυτό, το οποίο μπορεί να αλλάξει την ψυχολογία στην οικονομία και την αγορά.
Η είσοδος ισχυρών παικτών στην Ελλάδα, οι οποίοι πέραν των τιμημάτων που προσφέρουν, δεσμεύονται για σημαντικές επενδύσεις, είναι ασφαλώς ένα θετικό μήνυμα, το οποίο δεν πρέπει να χαθεί εν μέσω νέων διαπραγματεύσεων και ατέρμονης συζήτησης με την τρόικα.
Οπως επισημαίνουν όλοι οι φορείς της αγοράς και οι οικονομολόγοι, μόνο με ένα γενναίο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που θα έχει ως προμετωπίδα τις αποκρατικοποιήσεις, μπορεί να «αναστηθεί» την οικονομία.
Αφενός δημιουργείται η αίσθηση στο εξωτερικό ότι αλλάζει σελίδα η χώρα και δεν είναι μια τριτοκοσμική, επικίνδυνη και αφιλόξενη για επενδύσεις γωνιά της Ευρώπης. Κι αφετέρου, δημιουργούνται οι συνθήκες για να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Το μεγαλύτερο μέρος της κυβέρνησης ξεπέρασε, όπως όλα δείχνουν, τις ιδεοληψίες του παρελθόντος και προχωρεί σε κινήσεις απαγκίστρωσης από το παρελθόν. Τότε που οι λέξεις και μόνο «ιδιωτικοποίηση» ή «επενδύσεις» είχαν... ποινικοποιηθεί.
Μένει τώρα να ξεπεραστούν και οι τελευταίοι σκόπελοι, οι ύστατες προσπάθειες να εμποδιστεί η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Οπως, π.χ. η επένδυση στο Ελληνικό, η οποία θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει από πέρυσι.
Ισως ήρθε η ώρα για πραγματική αλλαγή σελίδας.
Η κυβέρνηση, είτε επειδή έχει καταλάβει ότι χωρίς την επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων δεν κλείνει η αξιολόγηση, είτε γιατί έχει κάνει την ανάγκη φιλοτιμία, προχωρεί σε διαδικασίες - εξπρές. Η ανακοίνωση του πλειοδότη για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, η ολοκλήρωση της πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η πρόσληψη συμβούλων για μια σειρά από projects, όπως η παραχώρηση ποσοστών σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, αεροδρόμιο κ.λπ. έρχονται ως συνέχεια στην ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων.
Πρόκειται για έναν «καταιγισμό» ειδήσεων από το μέτωπο αυτό, το οποίο μπορεί να αλλάξει την ψυχολογία στην οικονομία και την αγορά.
Η είσοδος ισχυρών παικτών στην Ελλάδα, οι οποίοι πέραν των τιμημάτων που προσφέρουν, δεσμεύονται για σημαντικές επενδύσεις, είναι ασφαλώς ένα θετικό μήνυμα, το οποίο δεν πρέπει να χαθεί εν μέσω νέων διαπραγματεύσεων και ατέρμονης συζήτησης με την τρόικα.
Οπως επισημαίνουν όλοι οι φορείς της αγοράς και οι οικονομολόγοι, μόνο με ένα γενναίο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που θα έχει ως προμετωπίδα τις αποκρατικοποιήσεις, μπορεί να «αναστηθεί» την οικονομία.
Αφενός δημιουργείται η αίσθηση στο εξωτερικό ότι αλλάζει σελίδα η χώρα και δεν είναι μια τριτοκοσμική, επικίνδυνη και αφιλόξενη για επενδύσεις γωνιά της Ευρώπης. Κι αφετέρου, δημιουργούνται οι συνθήκες για να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Το μεγαλύτερο μέρος της κυβέρνησης ξεπέρασε, όπως όλα δείχνουν, τις ιδεοληψίες του παρελθόντος και προχωρεί σε κινήσεις απαγκίστρωσης από το παρελθόν. Τότε που οι λέξεις και μόνο «ιδιωτικοποίηση» ή «επενδύσεις» είχαν... ποινικοποιηθεί.
Μένει τώρα να ξεπεραστούν και οι τελευταίοι σκόπελοι, οι ύστατες προσπάθειες να εμποδιστεί η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Οπως, π.χ. η επένδυση στο Ελληνικό, η οποία θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει από πέρυσι.
Ισως ήρθε η ώρα για πραγματική αλλαγή σελίδας.
