Στο 40% του ΑΕΠ φτάνει η έκταση της φοροδιαφυγής όπως ανέφερε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών, Δ. Γεωργακόπουλος, στο κοινό διοικητικό συμβούλιο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου της Αθήνας και του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου του Πειραιά όπου ήταν προσκεκλημένος.
Ο Δ. Γεωργακόπουλος χαρακτήρισε κρίσιμο έτος το 2010 για το νοικοκύρεμα των οικονομικών του κράτους και έθεσε ως βασική προτεραιότητα την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Σχολίασε πως η έκταση της είναι στο 40% του ΑΕΠ ενώ εστίασε στην ανάγκη αναμόρφωσης των ελεγκτικών μηχανισμών και αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών για την αποτελεσματική καταπολέμηση της..
ΕνδεικτικΑ ανέφερε την ηλεκτρονική διασύνδεση, την ηλεκτρονική διασταύρωση στοιχείων, το point system, τους προληπτικούς κυκλικούς ελέγχους, τις ηλεκτρονικές συναλλαγές καθώς και τις ποινές που φθάνουν μέχρι κατάσχεση για όσους φοροδιαφεύγουν και διαθέτουν μεγάλα περιουσιακά στοιχεία.
Όπως τόνισε η συναλλαγή είναι αυτή που γεννάει τη διαφθορά γι’ αυτό στόχος είναι είναι οι συναλλαγές να γίνονται από το σπίτι και το γραφείο. Στην ανακοίνωση αναφέρεται πως τα σημεία στα οποία εστίασαν τους προβληματισμούς και τις τοποθετήσεις τους οι συμμετέχοντες στη συνεδρίαση ήταν:
♦ Η ανάγκη παράλληλης δημιουργίας αναπτυξιακής προοπτικής.
♦ Ο συνεχής εντοπισμός οικονομικών πράξεων που δεν καταγράφονται και ενισχύουν τη μεγάλη φοροδιαφυγή σε επαγγέλματα π.χ. ιατρών, δικηγόρων κ.λπ.
♦ Η ομηρία των επιχειρήσεων με την τήρηση βιβλίων πέρα της δεκαπενταετίας που πρέπει πλέον να λάβει ένα τέλος.
♦ Η ανάγκη ελέγχου «πόθεν έσχες» κρισίμων επαγγελμάτων της Δημόσιας Διοίκησης (Πολεοδομίες, Τελωνεία κ.λπ)
♦ Η ανάγκη κατάργησης αδικαιολόγητων επιβαρύνσεων όπως π.χ. αγγελιόσημο.
♦Η ανάρτηση ισολογισμών Α.Ε στο site του Υπουργείου Οικονομικών ή στο site των Επιμελητηρίων.
♦ Η ανάγκη άμεσων μέτρων καταπολέμησης της μάστιγας του παρεμπορίου που πλήττει ιδιαίτερα την ελληνική βιοτεχνία.
♦ Η άμεση αναθέρμανση της αγοράς - Η ανάγκη δημιουργίας ατομικού περιουσιολογίου
♦ Η ανάγκη αξιολόγησης της ποιότητας και της ποσότητας εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων.
♦ Η παρακολούθηση των τιμών καυσίμων.
♦ Η καθυστέρηση σε επιστροφές του ΦΠΑ.
♦ Η ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση των Τραπεζών.
♦ Οι επιδοτήσεις για επενδύσεις στα Βαλκάνια που αφαίρεσαν δυνάμεις απ’ την ελληνική αγορά.
♦ Η διατήρηση της δυνατότητας κάλυψης υποχρεώσεων με επιταγές τρίτων.