Έντονα συζητήθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η παρουσία του σταυρού στα δημόσια σχολεία στην Ιταλία, υπόθεση που είχε προκαλέσει κατακραυγή στη χώρα, όταν η σχετική καταδίκη της τον περασμένο Νοέμβριο θεωρήθηκε προσβολή στην ελευθερία της σκέψης.
Σύμφωνα με την πρώτη απόφαση του δικαστηρίου, η παρουσία του σταυρού στα δημόσια σχολεία είναι "αντίθετη με το δικαίωμα των γονιών να αναθρέψουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους και με το δικαίωμα των παιδιών στην ελευθερία της έκφρασης". Από το 1984 ο καθολικισμός δεν είναι πλέον η επίσημη θρησκεία του ιταλικού κράτους, ωστόσο ποτέ δεν καταργήθηκε διάταξη που υιοθετήθηκε επί φασισμού, η οποία επιβάλει την παρουσία του σταυρού στα σχολεία.
Η υπόθεση επανήλθε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατόπιν έφεσης που άσκησε το ιταλικό κράτος και η οριστική απόφαση, που αναμένεται να ληφθεί σε μερικούς μήνες, θα είναι δεσμευτική για την Ιταλία και ως δικαστική απόφαση που παίρνει τη μορφή νομολογίας μπορεί να εφαρμοστεί στα 47 κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Στην υπόθεση αυτή περίπου δέκα χώρες έχουν το ρόλο ενός "τρίτου μεσολαβητή", ο σύμβουλος των οποίων, καθηγητής του αμερικανικού δικαίου Τζόζεφ Ουέιλερ, προειδοποίησε σήμερα κατά ενός "εξαμερικανισμού της Ευρώπης με ένα μοναδικό κανονισμό που θα είναι αντίθετος στην ποικιλία των συνταγμάτων". Σημείωσε επίσης ότι οι χώρες έχουν το δικαίωμα να προσδιορίζονται σε σχέση με μια θρησκευτική κληρονομιά υπενθυμίζοντας ότι το σύμβολο του σταυρού υπάρχει σε σημαίες και νομίσματα.
Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε προσφύγει αρχικά η ιταλίδα μητέρα Σόλιε Λάουτσι, η υπόθεση της οποίας είχε απορριφθεί από τη δικαιοσύνη της χώρας της. Ο συνήγορός της Νικόλα Παολέτι είχε υποστηρίξει ότι "στα σχολεία που είναι δημόσια τα παιδιά πιστεύουν ότι το κράτος ταυτίζεται με αυτήν την πίστη και, αν δεν είναι καθολικών πεποιθήσεων, μπορεί να αισθάνονται μειονότητα και να υποφέρουν".