Το καθεστώς της καταβολής του ΦΠΑ

Ενώ το υπουργείο Οικονομικών υποτίθεται ότι επανεξετάζει τη διαδικασία πληρωμής του ΦΠΑ -η σχετική εξαγγελία έχει γίνει πολλές φορές από τον νυν υπουργό Ε. Βενιζέλο- η αγορά στενάζει. Οι μεταχρονολογημένες επιταγές έχουν γίνει καθεστώς και όσοι πληρώνονται με αυτές βρίσκονται κυριολεκτικά με άδεια ταμεία. Ο λόγος; Εκδίδουν τιμολόγιο, πληρώνονται με επιταγή εννιά, δώδεκα ή... 15 μηνών, αλλά τον ΦΠΑ (23% επί της συναλλαγής) είναι υποχρεωμένοι να τον καταβάλουν τον επόμενο μήνα. Τις μεγάλες δουλειές αρκετές εταιρείες προτιμούν να μην τις τιμολογήσουν καν (κινδυνεύοντας να χάσουν έσοδα), καθώς γνωρίζουν ότι αδυνατούν να αναλάβουν την υποχρέωση καταβολής του ΦΠΑ. Πόσω μάλλον όταν, πλέον, μη καταβολή του φόρου συνιστά αδίκημα και διώκεται ακόμη και με αυτόφωρο. Με επιταγές πληρώνουν τους προμηθευτές τους ακόμη και εταιρείες οι οποίες πληρώνονται από τους δικούς τους πελάτες τοις μετρητοίς (π.χ. επιχειρήσεις λιανικής). Εισπράττοντας με μετρητά και πληρώνοντας με επιταγές, κερδίζουν όχι μόνο από τη διάθεση του προϊόντος αλλά και από το «τζιράρισμα» του χρήματος. Λόγω της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά, οι τράπεζες δίνουν υψηλά επιτόκια για προθεσμιακές καταθέσεις. Οι τελευταίες αρνούνται πεισματικά να προπληρώσουν μεταχρονολογημένες επιταγές, κάτι που μέχρι τώρα έδινε λύση στους κομιστές των επιταγών. Η πρόταση που έχει συνταχθεί από το Ινστιτούτο Φορολογικών Μελετών και προωθείται από τον αντιπρόεδρο της Βουλής, Γρ. Νιώτη, δίνει μια λύση στο πρόβλημα. Προβλέπει ότι η επιχείρηση ή ο επαγγελματίας που θα πληρώνει με επιταγή θα απαγορεύεται να ενσωματώνει και το ποσό του ΦΠΑ. Ο φόρος προστιθέμενης αξίας πρέπει να κατατίθεται στον επαγγελματικό λογαριασμό του προμηθευτή του, έτσι ώστε αυτός να έχει με τη σειρά του την ευχέρεια να αποπληρώσει την οφειλή του στο κράτος χωρίς να φορτώνεται με πρόστιμα και προσαυξήσεις.