ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΔΗΓΙΑ Μέσα σε 30-60 ημέρες υποχρεωτικά η εξόφληση του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις

Σε διάστημα 30 έως 60 ημερών υποχρεωτικά το δημόσιο θα πρέπει να εξοφλεί τις επιχειρήσεις για την πώληση προϊόντων ή την παροχή υπηρεσιών που πρόσφεραν στις υπηρεσίες καθώς και τις ΔΕΚΟ του.




Αυτό προβλέπεται από κοινοτική οδηγία με θέμα την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές, και την οποία ενσωμάτωσε το υπουργείο Ανάπτυξης στο πολυνομοσχέδιο για την εφαρμογή του μνημονίου.

Με τις νέες διατάξεις μπαίνει ένα όριο στις καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου, οι οποίες στην καλύτερη των περιπτώσεων έφταναν και τις 180 ημέρες.

Πιο συγκεκριμένα, οι δημόσιες αρχές θα πρέπει να πληρώνουν σε 30 ημερολογιακές ημέρες από την ημερομηνία παραλαβής του τιμολογίου ή των αγαθών - υπηρεσιών αν δεν είναι βέβαιος ο χρόνος λήψης του τιμολογίου.

Σε 60 ημερολογιακές ημέρες είναι η προθεσμία πληρωμής για κάθε δημόσια αρχή που ασκεί βιομηχανική ή εμπορική δραστηριότητα αλλά και νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα που παρέχουν υγειονομική μέριμνα καθώς και ο ΕΟΠΠΥ.

Ο προμηθευτής με την εκπνοή των προθεσμιών δικαιούται τόκο υπερημερίας, ο οποίος υπολογίζεται με βάση το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συν οκτώ ποσοστιαίες μονάδες. Επιπλέον μπορεί να λάβει ως αποζημίωση από τον οφειλέτη το κατ' αποκοπή ποσό των 40 ευρώ εφόσον υπάρχει καθυστέρηση στις πληρωμές, ενώ μπορεί να ζητήσει και έξοδα για την αμοιβή πληρεξουσίου δικηγόρου ή οργανισμού είσπραξης οφειλών.

Τις 60 ημερολογιακές ημέρες δεν πρέπει να ξεπερνά η προθεσμία πληρωμής και μεταξύ των επιχειρήσεων. Για την ακρίβεια η προθεσμία αυτή θα πρέπει να καθορίζεται στη σύμβαση, εκτός κι αν έχει ρητά συμφωνηθεί διαφορετική.

Στην περίπτωση που δεν ορίζεται στη σύμβαση ημερομηνία πληρωμής, τότε ο προμηθευτής έχει δικαίωμα τόκου υπερημερίας 30 ημερολογιακές ημέρες από την ημερομηνία παραλαβής του οφειλέτη τιμολογίου ή αν αυτή δεν είναι βέβαιη τότε οι 30 μέρες μετράνε από την ημερομηνία παραλαβής των αγαθών ή παροχής των υπηρεσιών.

Εξάλλου, το υπουργείο Ανάπτυξης στο πολυνομοσχέδιο κατέθεσε και διατάξεις αναφορικά με την ίδρυση πρατηρίων άρτου. Απλοποιούνται οι διαδικασίες ίδρυσής του και αποσαφηνίζεται ότι αν το πρατήριο άρτου δεν αποτελεί αυτοτελές και ανεξάρτητο κατάστημα, επιτρέπεται η ίδρυση του σε όλα τα καταστήματα τροφίμων και ποτών πλην των κρεοπωλείων, των πτηνοπωλείων, των ιχθυοπωλείων, των περιπτέρων και των καταστημάτων ψιλικών.