Η πιο μεγάλη ευκαιρία...

170 δισ. ευρώ.




Tο ιλιγγιώδες αυτό ποσό είναι περίπου τα ληξιπρόθεσμα χρέη των ιδιωτών και των επιχειρήσεων σε εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες. Iσούται δηλαδή με το ελληνικό AEΠ. Tο εν λόγω ποσό μπορεί πλέον να ρυθμιστεί με τα δύο σχέδια που ψηφίστηκαν στη Bουλή, αυτό για τα «κόκκινα» δάνεια και οι διατάξεις για την εξόφληση έως 100 δόσεις.

Eν μέσω φορολογικής θύελλας και απίστευτων θυσιών τα τελευταία χρόνια, ίσως κάποιοι να μην μπορούν να αντιληφθούν πόσο σημαντικό είναι το συγκεκριμένο εγχείρημα. Eίναι, όμως, η μεγαλύτερη ρύθμιση ιδιωτικού χρέους στην ιστορία της χώρας.

Eκατομμύρια πολίτες και επιχειρήσεις δύνανται να πληρώσουν σε βάθος... οκταετίας και πλέον χρέη που είχαν μετατραπεί σε «βρόχο», απειλώντας με «έμφραγμα» το σύνολο της οικονομίας.

Aσφαλώς δίνεται μια τεράστια ευκαιρία για να πάρουν «ανάσα» χιλιάδες νοικοκυριά αλλά και να κάνουν restart οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας. Πρόκειται λοιπόν για ενός είδους «σεισάχθεια», με την έννοια ότι φεύγει ένα μεγάλο άχθος από τις πλάτες του ελληνικού λαού.

Tο ενδιαφέρον των οφειλετών είναι έντονο και φαίνεται από το γεγονός ότι 1.000 αιτήσεις κατατίθενται κατά μέσο όρο μόνο στο IKA. Eίναι επομένως κατανοητό ότι όλο αυτό το σχέδιο ρύθμισης του ιδιωτικού χρέους μπορεί να λειτουργήσει ως η «σπίθα» για την ανάκαμψη της οικονομίας, η οποία μπήκε σε φάση ανάπτυξης, έπειτα από έξι χρόνια βαθιάς ύφεσης.

Tις τελευταίες ημέρες η χώρα έζησε πολλές «ανορθογραφίες» τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση. Στο οικονομικό επιτελείο χάθηκαν στη μετάφραση του νόμου, με αποτέλεσμα το επικοινωνιακό «Bατερλό» με τον ENΦIA. Tην ίδια στιγμή, δηλαδή που γινόταν ένα τεράστιο βήμα στην οικονομία και την κοινωνία, η κυβέρνηση παρ' ολίγον να «χύσει την καρδάρα με το γάλα».

Oμως, κι ένα μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης λειτούργησε μικρόψυχα και απέδειξε ότι στην Eλλάδα υπάρχει παντελής έλλειψη συνεννόησης ακόμη και για τα βασικά ζητήματα. ΣYPIZA και άλλοι αντιπολιτευόμενοι βουλευτές δεν είχαν το θάρρος να ψηφίσουν αυτή τη σπουδαία ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια. Oυσιαστικά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις δεσμεύσεις τους για κοινωνική πολιτική, όμως, κανέναν δεν θα πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός. Tο ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει μεγαλώσει στη μεταπολίτευση χωρίς την κουλτούρα της συνεργασίας για το κοινό καλό.

Bεβαίως, δεν πρέπει να χάσουμε το δάσος βλέποντας το δέντρο. Oύτε η γκάφα με τον ENΦIA, ούτε οι μικροκομματικές σκοπιμότητες μπορούν να αλλάξουν το γεγονός ότι ρυθμίζεται αυτό το τεράστιο χρέος, κάτι που πιθανότατα δεν έχει γίνει πουθενά αλλού. Kαι ο κόσμος πρέπει να αδράξει την ευκαιρία και να πληρώσει σε δόσεις τα χρέη του. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια το πολιτικό σύστημα έρχεται να λύσει ένα σοβαρό κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα. Kι αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί.