Η μείωση του αριθμού των ανέργων που παρατηρούμε δεν συνοδεύεται και από αντίστοιχη αύξηση της απασχόλησης, επισημαίνεται σε μελέτη της Eurobank.
Όπως σημειώνεται, η συνεπακόλουθη μείωση του αριθμού του εργατικού δυναμικού δεν συνοδεύεται και από ανάλογη αύξηση του μη ενεργού πληθυσμού (πιθανή εκροή πληθυσμού προς το εξωτερικό).
Συνεπώς, το κεντρικό συμπέρασμα από αυτά τα στοιχεία είναι ότι η παραγωγική δυναμικότητα της ελληνικής οικονομίας σε όρους του παραγωγικού συντελεστή της εργασίας σταδιακά φθίνει. Αν λάβουμε υπ' όψιν μας και το πολύ υψηλό ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας, τότε η φθίνουσα τάση ενισχύεται. Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, τα 3/4 των ανέργων βρίσκονται σε καθεστώς αναζήτησης εργασίας για διάστημα τουλάχιστον 12 μηνών. Οι αναλυτές σημειώνουν ότι δεν θα πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας μόνο στο εμφανές αποτέλεσμα της συσσωρευμένης απώλειας εισοδήματος που προκαλεί το φαινόμενο της μακροχρόνιας ανεργίας.
Εξίσου σημαντικό στοιχείο είναι και η αποεπένδυση του ανθρώπινου κεφαλαίου. Οι ώρες εργασίας, εκτός από το όφελος που προσφέρουν στον εργαζόμενο υπό τη μορφή εισοδήματος, οπότε και κατανάλωσης, σταδιακά προκαλούν και συσσώρευση ανθρώπινου κεφαλαίου, δηλαδή έχουν και τη μορφή της επένδυσης. Ο εργαζόμενος αποκτά γνώσεις και εμπειρία με αποτέλεσμα να αυξάνεται η παραγωγικότητά του. Ακριβώς το αντίστροφο συμβαίνει όταν μειώνονται οι ώρες εργασίας. Δηλαδή, τα άτομα του εργατικού δυναμικού που απέχουν για αρκετό χρονικό διάστημα από τον εργασιακό χώρο υφίστανται μια μορφή απόσβεσης των ικανοτήτων τους και μείωσης της παραγωγικότητάς τους.