O Ντράγκι οδηγεί με βήμα ταχύ την ισοτιμία ευρώ-δολαρίου στο 1:1

Εβδομάδα-ορόσημο για την Ευρωζώνη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η περασμένη, καθώς η έναρξη του προγράμματος αγορών κρατικών ομολόγων τη Δευτέρα προσέδωσε διαστάσεις... χιονοστιβάδας στη διολίσθηση του ευρώ, το οποίο οδεύει προς την ισοτιμία του ένα προς ένα (parity) με το δολάριο, με ταχύτητα που έχει εκπλήξει τους αναλυτές που σπεύδουν να αναθεωρήσουν τις προβλέψεις τους.



Η ΕΚΤ «διέβη τον Ρουβίκωνα». Εάν η εκτύπωση χρήματος φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα τονώνοντας την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη και επαναφέροντας τον πληθωρισμό στα συμβατά για τη σταθερότητα των τιμών επίπεδα (κοντά αλλά κάτω από το 2%), τότε ο πρόεδρος Μάριο Ντράγκι θα δικαιούται να πει ότι έπραξε «whatever it takes» για την Ευρωζώνη. Εάν δεν αποδώσει τα αναμενόμενα και οδηγήσει την τράπεζα να «γράψει» ζημίες, τότε το πρόγραμμα κινδυνεύει να αξιολογηθεί ως εγχείρημα υψηλού κινδύνου που επέτρεψε σε κυβερνήσεις, όπως αυτές της Ιταλίας και της Γαλλίας, να αποφύγουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για να τονώσουν την ανταγωνιστικότητά τους.

Τον προβληματισμό αυτό διατύπωσαν ανοιχτά την Πέμπτη ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης Γ. Βάιντμαν και ο υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε.Την επόμενη ημέρα έγινε γνωστό ότι ο Ντράγκι θα συναντηθεί την Τρίτη με την Αγκ. Μέρκελ για να συζητήσουν τις προοπτικές της Ευρωζώνης...
O Ντράγκι οδηγεί με βήμα ταχύ την ισοτιμία ευρώ-δολαρίου στο 1:1

Η μεγάλη βουτιά
Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα του προγράμματος Ντράγκι στην πραγματική οικονομία θα φανούν σε βάθος χρόνου. Δεν ισχύει το ίδιο για τις αγορές συναλλάγματος, όπου oι κινήσεις ήταν εντυπωσιακές: Το ευρώ υποχώρησε 5% έναντι του δολαρίου τις τελευταίες οκτώ συνεδριάσεις στα επίπεδα του 1,0481 δολ./ευρώ και διεύρυνε τις απώλειές του από την αρχή του χρόνου σε 13%, οδεύοντας προς το χειρότερο τρίμηνο της ιστορίας του από την εισαγωγή του το 1999. Όπως σχολίασε ο Νιλ Μέλορ της Bank of New York Mellon, «τo άναμμα των πιεστηρίων στην Ευρώπη και η αντίληψη ότι η Fed προετοιμάζεται να αυξήσει τα επιτόκια τον Ιούνιο αποτυπώνουν την απόκλιση της νομισματικής πολιτικής σε ΗΠΑ και Ευρωζώνη. Δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι αυτή η εβδομάδα ήταν ορόσημο (gamechanger)».
O Ντράγκι οδηγεί με βήμα ταχύ την ισοτιμία ευρώ-δολαρίου στο 1:1

H Goldman Sachs προστέθηκε χθες στη χορεία των ξένων οίκων που αναθεώρησε πτωτικά τις προβλέψεις της για την πορεία του ευρώ έναντι του δολαρίου στο 0,95 δολ./ευρώ σε δωδεκάμηνο ορίζοντα (από 1,08 δολ./ευρώ τον Ιανουάριο), στο 0,85 δολ./ευρώ στο τέλος του 2016 (από 1 προηγουμένως) και στο 0,80 δολ../ευρώ στο τέλος του 2017 (από 0,90). Είχε προηγηθεί η Deutsche Bank που «βλέπει» το ευρώ στο 1 δολάριο φέτος, στα 0,90 δολ. το 2016 και στα 0,85 δολάρια το 2017.

Σύμφωνα δε με στοιχεία της Bank of America-Merrill Lynch, η βουτιά του ευρώ κατά τις τελευταίες συνεδριάσεις ίσως να ήταν ακόμα μεγαλύτερη αν δεν είχε αντισταθμιστεί εν μέρει από τις ροές κεφαλαίων από τις ΗΠΑ προς τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, που έχουν ήδη επωφεληθεί τα μέγιστα από τις αγορές ομολόγων του Ντράγκι: Από την αρχή του έτους, κεφάλαια 47 δισ. δολ. έχουν αποσυρθεί από τα μετοχικά αμοιβαία κεφάλαια των ΗΠΑ. Την ίδια περίοδο, 36 δισ. δολ. έχουν εισρεύσει στις μετοχές της Ευρωζώνης. Αυτό ίσως εξηγεί γιατί ο δείκτης Eurostoxx 600 των ευρωπαϊκών blue chips έχει ενισχυθεί κατά 15,6% από τον Ιανουάριο, ενώ Dow Jones και S&P βρίσκονται «στο κόκκινο», με απώλειες 1% και 0,77% αντίστοιχα.

Ανησυχία για αρνητικά επιτόκια
Παράλληλα με το ευρώ, μεγάλη πτώση κατεγράφη και στις αποδόσεις των ομολόγων στην Ευρωζώνη, (ιδίως στις μεγαλύτερες διάρκειες), ως απόρροια του προγράμματος Ντράγκι: Ενδεικτικά, η απόδοση του 10ετούς γερμανικού Bund σημείωσε νέο ιστορικό χαμηλό στο 0,179%. Το κόστος δανεισμού της Γαλλίας στη δεκαετία υποχώρησε στο 0,47%, της Ιταλίας στο 1,12%, της Ισπανίας στο 1,15%, της Πορτογαλίας στο 1,59%. Οι κινήσεις είναι εντονότερες στις μεγαλύτερες διάρκειες, καθώς εκεί οι αποδόσεις είναι υψηλότερες και τα περιθώρια ελιγμών της ΕΚΤ μεγαλύτερα.

Αντιθέτως, στις μικρότερες διάρκειες που τα επιτόκια είτε έχουν καταστεί αρνητικά είτε τείνουν προς το μηδέν, η Τράπεζα εκ των πραγμάτων είναι πιο προσεκτική στις κινήσεις της, καθώς έχει δεσμευθεί ότι δεν θα αγοράσει τίτλους με επιτόκιο χαμηλότερο από -0,2%.

Ήδη έχει αρχίζει να εκφράζεται προβληματισμός στους κόλπους της ΕΚΤ για τις παρενέργειες των αρνητικών επιτοκίων. «Είμαι κάπως νευρικός γι' αυτό», δήλωσε ο Αυστριακός κεντρικός τραπεζίτης Έβαλντ Νοβότνι. «Έχω την εντύπωση ότι δεν κατανοούμε πλήρως τις επιπτώσεις των αρνητικών επιτοκίων...».

Ποιες εταιρείες κερδίζουν και ποιες χάνουν σε ΗΠΑ και Ευρωζώνη

Αντικρουόμενα συναισθήματα προκαλεί στις εταιρείες στις δύο όχθες του Ατλαντικού η πορεία της ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου: Οι ευρωπαϊκοί όμιλοι πανηγυρίζουν, καθώς οι προοπτικές της κερδοφορίας τους αναβαθμίζονται και οι εξαγωγές καθίστανται ανταγωνιστικότερες, ενώ και η εγχώρια ζήτηση ανακάμπτει, καθώς το ασθενές ευρώ αποτελεί βασικό συστατικό του τονωτικού κοκτέιλ της φθηνότερης ενέργειας και της ρευστότητας... made in Frankfurt που δείχνει να αναζωογονεί την οικονομία της Ευρωζώνης.

Στον αντίποδα, οι αμερικανικοί κολοσσοί «πονοκεφαλιάζουν» καθώς τα προϊόντα τους όχι μόνο καθίστανται ακριβότερα στο εξωτερικό, αλλά και η αξία των πωλήσεων που πραγματοποιούν εκτός έδρας «ψαλιδίζεται» όταν τα ποσά μετατρέπονται σε δολάρια. Η αντίστιξη αυτή αποτυπώνεται άλλωστε και στην πορεία των χρηματιστηριακών δεικτών: Από την αρχή του έτους, ο FTSE Eurofirst 300 των ευρωπαϊκών blue chips έχει ενισχυθεί κατά 15,4%, ενώ ο S&P 500 στο κλείσιμο της Πέμπτης κατέγραφε κέρδη μόλις 0,34%.

Βίοι αντίθετοι
«Θησαυρίζουμε», δήλωσε περιχαρής στην WSJ ο διευθύνων σύμβουλος του ιταλικού γίγαντα των οπτικών ειδών Luxottica Μάσιμο Βιάν. «Σκεπτόμαστε είτε να μειώσουμε τις τιμές μας για να αυξήσουμε το μερίδιο αγοράς, είτε να διευρύνουμε το δίκτυο των καταστημάτων μας». Εξίσου ικανοποιημένος εμφανίζεται και ο επικεφαλής του γαλλικού μηχανολογικού ομίλου Schneider Electric Ζαν-Πασκάλ Τρικουάρ που προβλέπει ότι το ασθενές ευρώ θα ενισχύσει τον κύκλο εργασιών κατά 1,5 δισ. ευρώ φέτος.

Σύμφωνα με τη Moody's, μεταξύ των μεγάλων κερδισμένων συγκαταλέγονται οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες BMW και Volkswagen. Από την άλλη, η αμερικανική Mondelez, μεγαλύτερη εταιρεία ζαχαροπλαστικής στον κόσμο με το 80% του τζίρου της σε ξένα νομίσματα, αναγκάστηκε να αυξήσει τις τιμές της στην Ευρώπη για να αντισταθμίσει τις απώλειες από τη μετατροπή των «ευρω-πωλήσεων» σε δολάρια, με αποτέλεσμα οι καταναλωτές να στραφούν σε φθηνότερα προϊόντα. Ανάλογες καταστάσεις βιώνουν κολοσσοί της βαριάς βιομηχανίας όπως η Caterpillar και η Dupont, των καταναλωτικών ειδών (Johnson & Johnson, Procter & Gamble), της φαρμακοβιομηχανίας (Bristol-Myers Squibb, Pfizer) και της υψηλής τεχνολογίας (Microsoft, Apple, IBM). Φυσικά οι πολυεθνικές μπορούν να προβούν σε πράξεις αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου (hedging), όμως η ταχύτητα και το εύρος της ενίσχυσης του δολαρίου δυσχεραίνει τη χρήση του εργαλείου αυτού. Ορισμένοι επιχειρηματίες, πάντως, χαρακτηρίζουν τα κέρδη από τις κινήσεις των νομισμάτων «γλυκό δηλητήριο», αφού όχι μόνο προκαλούν φαινόμενα εφησυχασμού στις διοικήσεις, αλλά συχνά αποδεικνύονται βραχύβια...