«Ναι» σε κούρεμα μέσω μείωσης της ονομαστικής αξίας του χρέους

Υπέρ, του «κουρέματος» μέσω της μείωσης στην ονομαστική αξία του χρέους, εφόσον αυτή είναι εφικτή, τάχθηκε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής υποστηρίζοντας πως η ελληνική οικονομία πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα διεθνή δεδομένα για να διασφαλίσει βιώσιμη ανάπτυξη και υπάρχουν επιχειρήματα για να διεκδικήσει κανείς ορισμένα πράγματα, αρκεί να τα ξεχωρίζει.



Το μήνυμα αυτό έστειλαν στελέχη του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, ο συντονιστής του Γραφείου, καθηγητής Π. Λιαργκόβας και το μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Γραφείου, καθηγητής Π. Καζάκος, με τον τελευταίο να τάσσεται υπέρ και μιας μείωσης στην ονομαστική αξία του χρέους, εφόσον βέβαια κάτι τέτοιο είναι εφικτό.Όπως μετέδωσε το ΑΠΕ ο κ. Καζάκος τόνισε πως το ελληνικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι διπλάσιο από το μέσο όρο της Ευρώπης, γεγονός που αποτελεί σαφή ένδειξη αποτυχίας της ελληνικής οικονομίας. Εκτίμησε δε πως η ελάφρυνση του χρέους με επιμήκυνση, μορατόριουμ πληρωμών και ρύθμιση επιτοκίων δεν είναι αρκετή και απαιτείται μείωση της ονομαστικής του τιμής, «εάν βέβαια είναι εφικτό κάτι τέτοιο».

«Έχει επιχειρήματα η Ελλάδα για να διεκδικήσει ορισμένα πράγματα, αρκεί να τα ξεχωρίζει. Και σ' αυτό είμαι πιο κοντά στο ΔΝΤ που μιλά για σοβαρή αναδιάρθρωση και όχι απλώς επιμήκυνση», είπε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τον ίδιο η Ελλάδα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως επιχειρήματα ότι ένα χρέος τέτοιας κλίμακας δρα αποτρεπτικά για μακροχρόνιες επενδύσεις ή ότι η συνέχιση των μεταναστευτικών ροών μπορεί να προκαλέσει δημοσιονομικά προβλήματα, όπως το να επιδράσει αρνητικά στον τουρισμό.

Από την πλευρά του ο συντονιστής του Γραφείου Π. Λιαργκόβας έκανε ειδική αναφορά στις αιτίες για τις οποίες η Ελλάδα, αντίθετα με άλλες χώρες της Ευρώπης δεν έχει βγει από τα Μνημόνια. Η αφετηρία ήταν για την Ελλάδα χειρότερη, εκτίμησε, προσθέτοντας πως το εύρος της λιτότητας που απαιτήθηκε ήταν πολύ μεγάλο, το μείγμα των μέτρων στηρίχθηκε περισσότερο στη φορολογία, έγιναν λάθος εκτιμήσεις από τους θεσμούς, είχαμε υστέρηση εισαγωγών, καθυστέρηση στις μεταρρυθμίσεις, αδύναμους θεσμούς και πελατειακό κράτος.