Το σχέδιο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ
Σόιμπλε για ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο αναφέρεται η γερμανική
εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung, αποκαλύπτοντας ότι αυτό συνδέεται με μία
ρήτρα συντεταγμένης χρεοκοπίας των χωρών της Ευρωζώνης που θα βρεθούν
υπερχρεωμένες και θα ζητήσουν δάνειο-γέφυρα.
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας με τίτλο: «Ασφάλεια με ρήτρα χρεοκοπίας», αναφέρεται ότι υπάρχει μεν κοινό νόμισμα, δεν υπάρχει όμως κοινή οικονομική πολιτική. Πολλές χώρες δεν θέλουν να διορθώσουν αυτό το λάθος. Ως αποτέλεσμα, η ευρωζώνη είναι επιρρεπής σε κρίσεις ακόμα και αν η οικονομία των χωρών πηγαίνει καλά.
Όπως σημειώνει το δημοσίευμα «ο Σόιμπλε δεν θέλει τίποτε λιγότερο από το να κατοχυρώσει σε συνθήκη την οργανωμένη χρεοκοπία χωρών, κάτι που έχει το πλεονέκτημα ότι θα μπορούσαν να σωθούν και μεγάλες χώρες της Ευρωζώνης, κάτι που δεν είναι σήμερα δυνατόν». Και συνδέει το σχέδιο του Σόιμπλε με το σχέδιο που είχε ανακοινώσει η γερμανική κεντρική τράπεζα (Μπούντεσμπανκ) το περασμένο καλοκαίρι.
Το χρέος σε κάποιες χώρες είναι εξαιρετικά υψηλό, οι τράπεζες βαρύνονται από υψηλό όγκο "κόκκινων" δανείων, οι πολιτικές συνθήκες προκαλούν αβεβαιότητα και παράλληλα υπάρχουν "φωνές" για αποχώρηση από το ευρώ.
Όπως γράφει η εφημερίδα, το σχέδιο του Σόιμπλε είναι να περιορίσει την ευαισθησία σε κρίσεις. Θέλει να κάνει το ευρωπαϊκό νόμισμα πιο ανεξάρτητο από τις πολιτικές αλλαγές στα κράτη μέλη, όπως για παράδειγμα μετά τις βουλευτικές εκλογές. Σε αντίθεση με το παρελθόν, δεν θα έχει σημασία αν θα έρθει στην εξουσία μια αριστερή, μια φιλελεύθερη, μια συντηρητική ή μια εθνικιστική κυβέρνηση. Σε περίπτωση που χαθούν χρήματα, θα υπάρχουν αυτοματοποιημένοι μηχανισμοί.
Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ότι μια χώρα του ευρώ που απειλείται από πτώχευση θα λάβει ένα είδος δανείου διάσωσης. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πληρωμή κρατικών υποχρεώσεων. Ταυτόχρονα, οι κανόνες θα προβλέπουν ότι η χώρα θα πρέπει παράλληλα να μειώσει το χρέος της στους πιστωτές της.
Οπως αναφέρει το Capital, η Bundesbank έχει συντάξει ένα σχέδιο ήδη από το περασμένο καλοκαίρι. Σύμφωνα με το σχέδιο οι χώρες της Ευρωζώνης θα παρέχουν στα κυβερνητικά ομόλογα μια ειδική ρήτρα, σύμφωνα με την οποία οι αγοραστές τους θα μπορούν να παραιτούνται από μέρος της απόδοσής τους σε περίπτωση υπερχρέωσης μίας χώρας. Εάν μία χώρα βρεθεί υπερχρεωμένη, οι πιστωτές θα συμμετέχουν αυτόματα στην περικοπή του χρέους
Ειδικότερα, εάν μια χώρα του ευρώ ζητήσει ένα δάνειο-γέφυρα, η διάρκεια των κρατικών ομολόγων θα παραταθεί κατά τρία έτη. Εάν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η χώρα δεν έχει προσωρινή αδυναμία πληρωμών, αλλά είναι υπερχρεωμένη, τότε θα συμμετέχουν αυτόματα οι πιστωτές σε ένα κούρεμα του χρέους της χώρας.
Το πλεονέκτημά του είναι ότι οι χώρες μπορούν να μειώσουν τα χρέη τους, ενώ το μειονέκτημα από την πλευρά των ήδη υπερχρεωμένων χωρών είναι ότι τέτοιες ρήτρες θα αυξήσουν σημαντικά το κόστος χρηματοδότησης.
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας με τίτλο: «Ασφάλεια με ρήτρα χρεοκοπίας», αναφέρεται ότι υπάρχει μεν κοινό νόμισμα, δεν υπάρχει όμως κοινή οικονομική πολιτική. Πολλές χώρες δεν θέλουν να διορθώσουν αυτό το λάθος. Ως αποτέλεσμα, η ευρωζώνη είναι επιρρεπής σε κρίσεις ακόμα και αν η οικονομία των χωρών πηγαίνει καλά.
Όπως σημειώνει το δημοσίευμα «ο Σόιμπλε δεν θέλει τίποτε λιγότερο από το να κατοχυρώσει σε συνθήκη την οργανωμένη χρεοκοπία χωρών, κάτι που έχει το πλεονέκτημα ότι θα μπορούσαν να σωθούν και μεγάλες χώρες της Ευρωζώνης, κάτι που δεν είναι σήμερα δυνατόν». Και συνδέει το σχέδιο του Σόιμπλε με το σχέδιο που είχε ανακοινώσει η γερμανική κεντρική τράπεζα (Μπούντεσμπανκ) το περασμένο καλοκαίρι.
Το χρέος σε κάποιες χώρες είναι εξαιρετικά υψηλό, οι τράπεζες βαρύνονται από υψηλό όγκο "κόκκινων" δανείων, οι πολιτικές συνθήκες προκαλούν αβεβαιότητα και παράλληλα υπάρχουν "φωνές" για αποχώρηση από το ευρώ.
Όπως γράφει η εφημερίδα, το σχέδιο του Σόιμπλε είναι να περιορίσει την ευαισθησία σε κρίσεις. Θέλει να κάνει το ευρωπαϊκό νόμισμα πιο ανεξάρτητο από τις πολιτικές αλλαγές στα κράτη μέλη, όπως για παράδειγμα μετά τις βουλευτικές εκλογές. Σε αντίθεση με το παρελθόν, δεν θα έχει σημασία αν θα έρθει στην εξουσία μια αριστερή, μια φιλελεύθερη, μια συντηρητική ή μια εθνικιστική κυβέρνηση. Σε περίπτωση που χαθούν χρήματα, θα υπάρχουν αυτοματοποιημένοι μηχανισμοί.
Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ότι μια χώρα του ευρώ που απειλείται από πτώχευση θα λάβει ένα είδος δανείου διάσωσης. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πληρωμή κρατικών υποχρεώσεων. Ταυτόχρονα, οι κανόνες θα προβλέπουν ότι η χώρα θα πρέπει παράλληλα να μειώσει το χρέος της στους πιστωτές της.
Οπως αναφέρει το Capital, η Bundesbank έχει συντάξει ένα σχέδιο ήδη από το περασμένο καλοκαίρι. Σύμφωνα με το σχέδιο οι χώρες της Ευρωζώνης θα παρέχουν στα κυβερνητικά ομόλογα μια ειδική ρήτρα, σύμφωνα με την οποία οι αγοραστές τους θα μπορούν να παραιτούνται από μέρος της απόδοσής τους σε περίπτωση υπερχρέωσης μίας χώρας. Εάν μία χώρα βρεθεί υπερχρεωμένη, οι πιστωτές θα συμμετέχουν αυτόματα στην περικοπή του χρέους
Ειδικότερα, εάν μια χώρα του ευρώ ζητήσει ένα δάνειο-γέφυρα, η διάρκεια των κρατικών ομολόγων θα παραταθεί κατά τρία έτη. Εάν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η χώρα δεν έχει προσωρινή αδυναμία πληρωμών, αλλά είναι υπερχρεωμένη, τότε θα συμμετέχουν αυτόματα οι πιστωτές σε ένα κούρεμα του χρέους της χώρας.
Το πλεονέκτημά του είναι ότι οι χώρες μπορούν να μειώσουν τα χρέη τους, ενώ το μειονέκτημα από την πλευρά των ήδη υπερχρεωμένων χωρών είναι ότι τέτοιες ρήτρες θα αυξήσουν σημαντικά το κόστος χρηματοδότησης.
