Η αναμενόμενη "σύγκριση" με το
αντίστοιχο εγχείρημα του Απριλίου του 2014, δεν είναι το κυριαρχικό
στοιχείο της απόπειρας, από πλευράς ΥΠΟΙΚ, προκειμένου να
δοκιμασθούν οι προθέσεις των αγορών για επιστροφή στην ομαλή
αναχρηματοδότηση, απέναντι στο αμφίβολο ακόμα τοπίο του ελληνικού
χρέους.
Είναι προφανές, σύμφωνα και με τις
εκτιμήσεις των αναλυτών της αγοράς, ότι η επίτευξη επιτοκίων και
αποδόσεων στην χθεσινή έκδοση του πενταετούς ομολόγου, συγκρίσιμων με
εκείνα της έκδοσης του Απριλίου του 2014, σε συνθήκες που ακόμα η
ελληνική οικονομία παραμένει δέσμια της εφαρμογής περιορισμών στην
κίνηση κεφαλαίων (capital controls), είναι ένδειξη μιας θετικής στάσης
των αγορών απέναντι στις προοπτικές της οικονομίας.
Το γεγονός δε ότι στην έκδοση
εντοπίζεται η παρουσία μακροπρόθεσμων θεσμικών επενδυτών έστω και για το
μικρό ποσό του 1,5 δισ. ευρώ είναι επίσης ένδειξη μίας επιφυλακτικά
θετικής στάσης από την πλευρά των αγορών παρά το γεγονός οτι το
περιβάλλον στην Ελλάδα παραμένει αβέβαιο.
Εκείνο που "μέτρησε" στην αγορά, σύμφωνα
με τις εκτιμήσεις αναλυτών του τραπεζικού χώρου, ήταν αφ’ ενός η
εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συγκυρία που χαρακτηρίζεται από "δίψα” για
σχετικά ασφαλείς υψηλές αποδόσεις και αφ’ εταίρου το γεγονός οτι οι
προσφερόμενοι τίτλοι λήγουν σε ένα χρονικό διάστημα στο οποίο η
εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους χαρακτηρίζεται ασφαλής, λαμβανομένου
υπ’ όψη του ότι δεν υπάρχουν υψηλές υποχρεώσεις.
Επιπλέον το τελευταίο διάστημα και
ειδικά μετά την 15η Ιουνίου σχεδόν σύσσωμη η πλευρά της Ευρωζώνης
εμφανίζεται σταθερά ευνοϊκή απέναντι στην επιστροφή της Ελλάδας στις
αγορές για δύο λόγους.
Ο ένας αφορά την σταθερή επιδίωξη να
καταγραφεί η δυνατότητα "επιτυχίας” του ελληνικού προγράμματος, ειδικά
ενόψει των γερμανικών εκλογών του Σεπτεμβρίου. Και ο άλλος να
αποτυπωθεί στα αποτελέσματα των εκδόσεων η εκτίμηση της Ευρωζώνης -σε
αντίθεση με εκείνη του Ταμείου- ότι το ελληνικό χρέος δεν χρειάζεται όλα
όσα απαιτεί και βάζει ως προϋποθέσεις το Δ.Ν.Τ για την βιωσιμότητά
του...
Για τους λόγους αυτούς το "παράθυρο” που
υπάρχει για την έξοδο στις αγορές αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί
το δοκιμαστήριο αυτών των προσδοκιών που έτσι κι αλλιώς μετά την
διαπίστωσή τους θα έχει και συνέχεια.
Δεν είναι τυχαία σύμπτωση άλλωστε η
επίσκεψη Μοσκοβισί η οποία επιχειρήθηκε να ταυτιστεί χρονικά με την
έκδοση του πενταετούς ομολόγου προκειμένου να επιβεβαιωθεί έμμεσα προς
τις αγορές οτι οι σχετικές πρωτοβουλίες δεν αποτελούν μονομερή κίνηση
της κυβέρνησης αλλά τελούν υπό την σιωπηρή "έγκριση" της Ευρωζώνης.
Και το μήνυμα αυτό δεν αφορά την ελληνική κυβέρνηση αλλά τις αγορές κατά πρώτο λόγο και το ΔΝΤ κατά δεύτερο.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι οι
χθεσινές προσφορές για το πενταετές ομόλογο έγιναν σε επίπεδο επιτοκίων
κατά περίπου δύο ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα από εκείνο με το οποίο
το Δ.Ν.Τ κάνει τους υπολογισμούς του για την βιωσιμότητα του ελληνικού
χρέους.
Η διαφορά αυτή πλέον έχει καλυφθεί με
την χθεσινή έκδοση και την "έγκριση" των αγορών και είναι μάλλον βέβαιο
ότι αυτό θα συνυπολογισθεί στις συζητήσεις που θα ακολουθήσουν για τον
προσδιορισμό των επιπλέον παρεμβάσεων για την διευθέτηση του ελληνικού
χρέους στην μετά το 2018 περίοδο.
