ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΑΛΛΑ ΖΗΤΟΥΝ «ΑΚΡΙΒΑ» ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΤΟΚΙΟΥ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ

ΣΕ ΜΑΖΙΚΕΣ αναχρηματοδοτήσεις δανείων προχωρούν οι τράπεζες για να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά να μην βαρέσουν κανόνι, φορτώνοντάς τες με επισφάλειες.



Τα πιστωτικά ιδρύματα είναι πλέον πολύ πιο συνεργάσιμα όταν πελάτες τους ζητούν να μειωθούν οι δόσεις με παράλληλη επιμήκυνση του δανείου.

Στο επίκεντρο της αναδιάρθρωσης βρίσκονται κυρίως τα δάνεια προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ακολουθούν τα υπόλοιπα. Η διαδικασία, όμως, συνεπάγεται σε αρκετές περιπτώσεις υψηλότερο κόστος δανεισμού για τους πελάτες αφού καλούνται να πληρώσουν υψηλότερο spread.

Με τις αναδιαρθρώσεις οι τράπεζες επιβαρύνονται στο κομμάτι της ρευστότητας, αφού εισπράττουν λιγότερα χρήματα. Από την άλλη πλευρά όμως επανατιμολογούν τα δάνεια με υψηλότερο επιτόκιο για να ενισχύσουν την κερδοφορία τους, ώστε να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά την αναμενόμενη αύξηση στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Παρά τις ρυθμίσεις, το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων στο σύνολο των χορηγήσεων στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 10% και ίσως πιάσει το 12% στην κορύφωση της κρίσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η υπόθεση του 12% συνιστούσε το χειρότερο σενάριο στα κρας τεστ της Τράπεζας της Ελλάδας στο παρελθόν.

Οι τράπεζες έχουν προβεί σε ρυθμίσεις δανείων στο παρελθόν και είναι ασφαλώς ανησυχητικό το γεγονός ότι σε αρκετές περιπτώσεις καλούνται να αναδιαρθρώσουν ξανά μερικά από τα δάνεια που ρύθμισαν πέρυσι. Οι κυριότερες μορφές αναδιάρθρωσης των δανείων είναι τρεις, σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος μεγάλης ιδιωτικής τράπεζας.

1 Αν πρόκειται για τοκοχρεολυτικό δάνειο με επιτόκιο, π.χ. Euribor +2% για 10 χρόνια και μηνιαία δόση 700 ευρώ, η τράπεζα μπορεί να προτείνει τη μείωση της δόσης στα 400 ή 500 ευρώ με επιμήκυνση της ζωής του δανείου για μερικά χρόνια με αντάλλαγμα, π.χ., την αύξηση του επιτοκίου σε Euribor+ 3%. Το πιστωτικό ίδρυμα ζητά επίσης από τον πελάτη, αν μπορεί, να δώσει κάποιο ποσό μπροστά για το κεφάλαιο.

2 Σε άλλες περιπτώσεις, οι τράπεζες προτείνουν στους πελάτες τους η αποπληρωμή του κεφαλαίου να πάει πίσω για κάμποσους μήνες ή χρόνο, διατηρώντας την ίδια διάρκεια του δανείου. Στο διάστημα που μεσολαβεί πληρώνονται μόνο οι τόκοι. Μετά την περίοδο «χάριτος», όμως, η δόση ανεβαίνει σημαντικά και υπερβαίνει ακόμα και αυτή που πλήρωνε πριν από τη ρύθμιση.

3 Στις περιπτώσεις των ανοικτών δανείων που συνήθως λήγουν σε 3 με 5 χρόνια, η τράπεζα μπορεί να ζητήσει κάλυψη, π.χ. προσημείωση ακινήτου, για να μειώσει τη δόση επιμηκύνοντας τη ζωή του δανείου και αυξάνοντας το spread που εμπεριέχεται στο επιτόκιο. Πάντως, υπάρχουν περιπτώσεις που η επιμήκυνση του δανείου, π.χ. στεγαστικού, εμφανίζει δυσκολίες γιατί το στεγαστικό μπορεί να είναι 25-35ετές και ο δανειολήπτης να είναι ήδη ηλικίας 40-50 ετών.

Παρά τη διάθεση των τραπεζών να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις, μερικοί πελάτες δεν δείχνουν προθυμία. Για την ακρίβεια, ορισμένοι έχουν εξαφανισθεί με το φαινόμενο να παρουσιάζει κάποια έξαρση το δίμηνο Απριλίου-Μαΐου σύμφωνα με τραπεζίτη. Πρόκειται συνήθως για ανθρώπους που πήραν καταναλωτικά δάνεια στο παρελθόν, π.χ. εορτοδάνεια, διακοποδάνεια κ.λπ.

«Οι εξαφανισμένοι είναι κυρίως το λιανοπούλι και μερικοί αλλοδαποί που πιθανόν γύρισαν στη πατρίδα τους. Εκτιμώ ότι όλοι αυτοί έχουν πάρει δάνεια, κυρίως καταναλωτικά, συνολικού ύψους 1 με 3 δισ. ευρώ το πολύ και για τα περισσότερα απ' αυτά οι τράπεζες έχουν πάρει προβλέψεις», τονίζει στην «Οικονομία» υψηλόβαθμος τραπεζίτης.

Σημειωτέον ότι μερικές τράπεζες πρότειναν στο παρελθόν σε κατόχους πιστωτικών καρτών ή/και καταναλωτικών δανείων που όφειλαν λίγες χιλιάδες ευρώ να δώσουν ένα υποπολλαπλάσιο του οφειλομένου ποσού για να κλείσουν την υπόθεση, παραιτούμενες της διεκδίκησης του υπολοίπου. Το σκεπτικό πίσω απ' αυτή την πρόταση ήταν ότι θα τους κόστιζε πολύ περισσότερα σε δικαστικά έξοδα αν διεκδικούσαν τα μικροποσά.