Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011
Οι ρυθμίσεις για τα τραπεζικά δάνεια
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ ψήφισε. Οι μισθοί στο Δημόσιο θα μειωθούν έως και 25% το 2012 και οι αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα θα πιεστούν δραματικά μετά την de facto κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων.
Περίπου 30.000 δημόσιοι υπάλληλοι θα βγουν σε εφεδρεία ή προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα, ενώ όλοι οι Ελληνες θα επωμιστούν διπλή μείωση του διαθέσιμου εισοδήματός τους λόγω της προείσπραξης της εισφοράς αλληλεγγύης του 2013 αλλά και της μείωσης του αφορολογήτου ορίου της κλίμακας. Τι είναι αυτό που μένει σταθερό; Τα χρέη όλων αυτών των ανθρώπων προς τις τράπεζες. Πολύ σύντομα, όλα αυτά τα μέτρα θα φανούν στην τσέπη των πολιτών και αυτοί με τη σειρά τους θα οδηγηθούν στις τράπεζες για να διεκδικήσουν την καταβολή χαμηλότερης μηνιαίας δόσης.
Στον «πολυνόμο», η κυβέρνηση μερίμνησε να περάσει διάταξη για τους εργαζόμενους στον στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Διάταξη που προστέθηκε την τελευταία στιγμή αναφέρει ότι θα υπογραφεί προγραμματική συμφωνία ανάμεσα στο ελληνικό Δημόσιο και την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών. Στόχος της συμφωνίας, η διευκόλυνση της εξυπηρέτησης δανείων από πρόσωπα που εντάσσονται στην εφεδρεία και στην προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα ή από πρόσωπα που υφίστανται «κούρεμα» αποδοχών λόγω του νέου μισθολογίου.
Η μόνη λύση
Για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα (όσους έχουν τη δουλειά τους ή όσους έχουν υποστεί περικοπή αποδοχών μέσω επιχειρησιακών ή ατομικών συμβάσεων) νομοθετική μέριμνα δεν υπήρξε. Ετσι, η μόνη λύση που τους απομένει, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι να απευθυνθούν στην τράπεζα και να ζητήσουν διευκόλυνση. Στις περικοπές αποδοχών και στις αυξήσεις φορολογικών επιβαρύνσεων, που καταλήγουν να μειώσουν το διαθέσιμο εισόδημα, οι δανειολήπτες πρέπει να προσθέσουν δύο ακόμη αρνητικές εξελίξεις:
*Ψαλιδίστηκε κατά τουλάχιστον 50% η έκπτωση φόρου για τους τόκους του στεγαστικού δανείου. Ετσι, οι δανειολήπτες που πήραν στεγαστικό για να αγοράσουν πρώτη κατοικία δεν έχουν να προσβλέπουν ούτε σε αυτό.
*Η ΕΚΤ έχει ήδη αυξήσει δύο φορές το βασικό επιτόκιο, με αποτέλεσμα οι δόσεις να έχουν αναπροσαρμοστεί προς τα πάνω.
Οι τράπεζες έχουν ρυθμίσει ήδη περί τα 600.000 καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, ενώ πολύ σύντομα θα υποχρεωθούν να ρυθμίσουν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη. Θα υπάρξουν και χιλιάδες δάνεια που θα χρειαστεί να ρυθμιστούν δεύτερη φορά, καθώς η πρώτη ρύθμιση ήταν περιορισμένης διάρκειας (π.χ. περίοδος χάριτος 6 ή 12 μηνών) και έληξε χωρίς να βελτιωθεί η κατάσταση του δανειολήπτη (μάλλον το αντίθετο).
Γεγονός είναι ότι οι περισσότερες από τις λύσεις που προσφέρουν οι τράπεζες σε όσους δεν μπορούν να φανούν συνεπείς από εδώ και στο εξής στην εξυπηρέτηση του δανείου τους είναι είτε προσωρινές είτε επώδυνες. Εχουν, στο σύνολό τους, έναν κοινό παρονομαστή: οδηγούν στην καταβολή χαμηλότερης μηνιαίας δόσης. Ωστόσο, το αντάλλαγμα είναι σημαντικό, καθώς:
*Σε πολλές περιπτώσεις ο δανειολήπτης υποχρεώνεται να υπογράψει νέα δανειακή σύμβαση με υψηλότερο επιτόκιο.
*Σε άλλες, εξασφαλίζει τη μείωση της δόσης μέσα από την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πολλαπλασιάζονται οι τόκοι που πρέπει να καταβάλλει μέχρι την οριστική αποπληρωμή του δανείου.
*Υπάρχει και η τρίτη λύση, της περιόδου χάριτος, η οποία μάλιστα έχει και διάφορες «παραλλαγές». Η πρώτη παραλλαγή προβλέπει ότι ο δανειολήπτης δεν πληρώνει τίποτα για χρονικό διάστημα 6, 12 ή και 24 μηνών. Σε όλη αυτή την περίοδο, οι τόκοι «τρέχουν» κανονικά. Κεφαλαιοποιούνται (δηλαδή προστίθενται στο χρέος) και η δόση ανεβαίνει σε υψηλότερα επίπεδα από ό,τι ήταν πριν ξεκινήσει η περίοδος χάριτος. Η δεύτερη παραλλαγή προβλέπει ότι ο δανειολήπτης καταβάλλει κατά την περίοδο χάριτος μόνο τους τόκους. Ναι μεν είναι καλύτερη ως λύση, αλλά από την άλλη πλευρά δεν οδηγεί και σε σημαντική μείωση της μηνιαίας δόσης (σ.σ.: ειδικά αν το δάνειο βρίσκεται στα πρώτα χρόνια αποπληρωμής, η μείωση είναι ανεπαίσθητη, καθώς κατά το πρώτο διάστημα ο δανειολήπτης πληρώνει κυρίως τόκους.