Τραπεζική χρηματοδότηση μόνο σε υγιείς επιχειρήσεις

Την αναδιάρθρωση ελληνικών επιχειρήσεων υπο τα νέα δεδομένα, αλλά και συγχωνεύσεις ομοειδών εταιρειών, ζητούν οι τραπεζίτες οι οποίοι επισημαίνουν ότι η λιγοστή ρευστότητα θα κατευθύνεται πλέον προς τις υγιείς επιχειρήσεις που έχουν προοπτικές ανάπτυξης.




Ανώτατα στελέχη τραπεζών εκτιμούν ότι και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί από το έντονα υφεσιακό οικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο το χρήμα έχει γίνει δυσεύρετο και ακριβό.

Δύο δρόμοι υπάρχουν πλέον για τις ελληνικές επιχειρήσεις, λένε οι τράπεζες. Ο πρώτος είναι η απομόχλευση, να μειώσουν τον κύκλο των εργασιών τους και παράλληλα να προσαρμόσουν το λειτουργικό τους κόστος ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις τρέχουσες προκλήσεις. Ο δεύτερος είναι να «παίξουν» ένα success story με αναδιάρθρωση σε τρεις βασικούς τομείς:

Την ανακατανομή των ετήσιων κεφαλαίων που χρησιμοποιούν, με κατεύθυνση προς την αύξηση του κύκλου εργασιών από ξένες αγορές.
Σημαντική έμφαση στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης (R&D) για να μπορεί η επιχείρηση να σταθεροποιηθεί και να διατηρηθεί, τόσο στις ιδιαίτερα ανταγωνιστικές ξένες αγορές, όσο και στην ελληνική.
Επανεκπαίδευση του εργατικού δυναμικού και εκ βάθρων προσαρμογή της επιχειρησιακής κουλτούρας, ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε κλάδου.

Οι τραπεζίτες επισημαίνουν χαρακτηριστικά ότι οι επιχειρήσεις δε μπορούν να διατηρήσουν τον τζίρο τους σε μία αγορά όπου οι μισθοί των εργαζόμενων περικόπτονται και η ανεργία αυξάνεται ραγδαία. Απαιτείται εξωστρέφεια. Χρειάζεται να διευρύνουν τις αγορές τους και να εξάγουν σε κράτη που έχουν ανάπτυξη.

Όσο υπήρχε φτηνό και άπλετο χρήμα, δηλαδή τα τελευταία περίπου 12 χρόνια, οι επιχειρήσεις δανειζόντουσαν για όλες τις δραστηριότητες τους. Τώρα πια, λένε οι τραπεζίτες, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Το χρήμα είναι δυσεύρετο και ακριβό. Οι επιχειρήσεις, λένε οι ίδιοι, πρέπει να γίνουν (έστω οριακά) κερδοφόρες. Τα χρήματα για τη λειτουργία τους θα πρέπει να «βγαίνουν» από την ταμειακή τους ροή και όχι πλέον από δανεισμό.

Οι πιέσεις που ασκούνται από τις τράπεζες, αφορούν και στις συγχωνεύσεις, με ένα βιώσιμο και αναπτυξιακό Business Plan (επιχειρησιακό σχέδιο). Στην περίπτωση συγχωνεύσεων δύο επιχειρήσεων οι τράπεζες είναι πρόθυμες να βοηθήσουν με αναδιαρθρώσεις των υπαρχόντων δανείων τους, αλλά και με νέο χρήμα, εφόσον παρέχουν στην τράπεζα ένα πειστικό επιχειρησιακό σχέδιο το οποίο η διοίκηση της επιχείρησης θα ακολουθεί πιστά. Σε ένα παράδειγμα συγχώνευσης μίας επιχείρησης «Α», με μία επιχείρηση «Β», όπου η επιχείρηση «Α» έχει δανεισμό 400 εκατ. ευρώ και τζίρο 350 εκατ. ευρώ και η επιχείρηση «Β» έχει 500 εκατ. ευρώ δανεισμό και 500 εκατ. τζίρο, η νέα επιχείρηση που θα προκύψει, λένε οι τραπεζίτες, θα πρέπει να προσκομίσει ένα επιχειρησιακό σχέδιο στο οποίο θα φαίνεται, όχι μόνο η διατήρηση των 850 εκατ. ευρώ τζίρου, αλλά και την αύξηση αυτού.

Η ελληνική αγορά, επαναλαμβάνουν οι τραπεζίτες, δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ένα τέτοιο επιχειρησιακό σχέδιο, όπως επίσης επισημαίνουν ότι οι ελληνικές εταιρείες που έχουν τζίρο περί τα 850 εκατ. ευρώ δεν ξεπερνούν τις είκοσι. Αυτό σημαίνει, λένε οι ίδιοι, ότι η ελληνική αγορά δε «χωράει» περισσότερες από τις 20 μεγάλες επιχειρήσεις και για την ανάπτυξή τους θα πρέπει να στραφούν στο εξωτερικό.

Οι τραπεζίτες εκδηλώνουν έντονη ανησυχία για την επιχειρηματική δραστηριότητα της χώρας και για την έλλειψη προοπτικών δεκάδων επιχειρήσεων της χώρας. Επισημαίνουν μάλιστα ότι η πίεση που ασκούν προς την κατεύθυνση της προσαρμογής των επιχειρήσεων στα νέα δεδομένα, θα έχει διπλό όφελος για την οικονομία.

Από τη μία πλευρά, οι υγιείς επιχειρήσεις θα μπορέσουν θα αποτελέσει καταλύτη για να μπορέσουν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν και επομένως να συμβάλλουν έτσι στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, ενώ παράλληλα, θα παράγουν πλούτο. Από την άλλη πλευρά, οι τράπεζες θα χορηγούν δάνεια που θα αποπληρώνονται και δε θα αναγκάζονται να απομειώνουν τα ίδια τους κεφάλαια.

«Κόκκινα» δάνεια
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, το υπόλοιπο των επιχειρηματικών δανείων τον προηγούμενο Σεπτέμβρη, ήταν στα 110,32 δισ. ευρώ, από 122,6 δισ. ευρώ που ήταν τον Σεπτέμβριο του 2011. Πολλές επιχειρήσεις κλείνουν από την έλλειψη ρευστότητας και επομένως την ανικανότητα χρηματοδότησης των δραστηριοτήτων τους, ενώ οι περισσότερες από τις υπόλοιπες που μένουν «ζωντανές», αγωνίζονται μέρα με τη μέρα για την επιβίωσή τους.

Τα επιχειρηματικά δάνεια που παρουσίασαν καθυστερήσεις το β ' τρίμηνο της τρέχουσας χρήσης, ανήλθαν σε 17,2% επί του, έναντι του 16,6% του πρώτου τριμήνου του 2012. Το γ ' τρίμηνο έχουν παρουσιάσει αύξηση, ενώ στις πλειοψηφία τους οι επιχειρήσεις ζητούν αναδιαρθρώσεις του υπάρχοντος δανεισμού τους. Τα επιτόκια είναι δυσβάσταχτα. Για τις υγιείς επιχειρήσεις κυμαίνονται από 8 - 10%, ενώ υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις (κυρίως στις εξαγωγικές εταιρείες) που δανείζονται με επιτόκια 4,5%.