Ετος-φωτιά αποδεικνύεται το 2015 για την Ευρώπη. Όχι ότι δεν το είχαν προβλέψει πολλοί, δηλαδή, όμως είναι άλλο να το λες και άλλο να το βιώνεις στην πράξη.
Με το μέτωπο της Ουκρανίας και του οικονομικού «πολέμου» με τη Ρωσία να παραμένει ανοιχτό (όπως απέδειξε και η απόφαση των «28» για παράταση των κυρώσεων), με τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη να εξακολουθεί να είναι ασταθής (παρά τις χρονικές ανάσες από τη χθεσινή συμφωνία) και με την οικονομία να αγωνίζεται να ανακάμψει με τα καύσιμα της ΕΚΤ (που μόλις ξεκίνησε να τυπώνει ευρώ), το διακύβευμα είναι τεράστιο.
Σχεδόν καθημερινά, τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, θα υπάρχουν σοβαρές ειδήσεις και εκπλήξεις, ευχάριστες ή δυσάρεστες, από τα τρία αυτά μέτωπα, το καθένα από τα οποία, αλλά και τα τρία μαζί σε συνδυασμό, είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της Ε.Ε. και ολόκληρης της Ευρώπης. Δεν χωράει, μάλιστα, καμία αμφιβολία ότι η τροπή που θα πάρουν τελικώς οι εξελίξεις θα επηρεάσει καταλυτικά και το πολιτικό σκηνικό της Γηραιάς Ηπείρου, από το οποίο έρχονται διαρκώς προμηνύματα ανατροπών, που θα έρθουν να προστεθούν στην εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, στις 25 Ιανουαρίου.
Αναπόφευκτα, λοιπόν, στο τέλος του έτους, οι πάντες θα κληθούν να κάνουν «ταμείο» και να δουν πού βρίσκονται. Κόμματα και πολιτικοί θα μετρήσουν τα κέρδη και τις απώλειες. Οι πάσης φύσης ελίτ και ισχυροί θα αξιολογήσουν τις επιλογές τους και τα αποτελέσματα που έφεραν. Όσο για τους πολίτες, θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα σκηνικό το οποίο, σε μεγάλο βαθμό, θα έχουν διαμορφώσει και οι ίδιοι, με την ψήφο τους. Είτε τους αρέσει είτε όχι.